Cüneyd Efendi'nin Kıymetlisi

• 14. Bölüm •

~Zeynep

Gözlerimi dizimden kalkan ağırlıkla açtığımda Cüneyd'in yüzünü sıvazladığını gördüm.

"Cüneyd iyi misin?"

Yutkunarak bana döndüğünde mahçup bakıyordu gözleri.

"İyiyim,iyiyim"

Gözlerini kaçırdığında devam etti.

"Özür dilerim Zeynep,beni böyle görmeni istemezdim"

Yerimde doğruldum.

"Saçmalama Cüneyd, bu bir hastalık ve sen bunun üzerinden gayet rahat gelebilirsin ki bana dokunmadan duramıyosun bununda altını çizerim"

Yüzü düşükte olsa ufak bir tebessüm belirmişti yüzünde.

"Tamam,hastalıkta sağlıkta demedik henüz ama oda olucak illaki o zaman için zemin hazırlayalım"

Bende tebessüm ettiğimde içli içli baktı yüzüme.

Çok sakin bir hava vardı ortamda.

Kalktım aynı sakinlikle ayağa ardından ellerimi kalkması için Cüneyd'e uzattım.

"Kalk hadi evimize gidelim bi duş al kendine gelirsin"

Ellerimden tuttuğunda sıkıca tutarak geriye adımladım ve kalkmasını sağladım.

Yorgunca nefes verip kafasını omzuma koyduğunda bende kafamı yaslayıp sardım kollarımı boynuna.

"Ne oldu Cüneyd?
Neden kriz geçirdin?"

Biraz durakladığında konuşmaya başladı.

~Flashbeak~

~Cüneyd

Kütüphane'mde oturmuş kitabımı okuyor bir yandanda Zeynep'imin gelmesi için dakikaları sayıyordum.

Kapı çalındığında kitabı kapattım ve kapıdaki kişinin girmesi için müsaade verdim.

Feyza içeri girdiğimde yerimden kalkıp kaşlarımı çatarak yüzüne baktım ve hemen öne eğdim başımı.

"Feyza Hanım?"

"Cüneyd b-"

"Efendi! Cüneyd Efendi!"

"Cüneyd Efendi ben şey için gelmiştim..."

Merakla bakışlarımı yüzüne çevirdiğimde bana baktığını gördüm.

"Ne için?"

"Seni görmek için Zeynep'te yok zaten ihtiyaçların vardır illaki"

Kafamı hafif yukarı kaldırıp üstten bakmaya başladım.

"Yok bir ihtiyacım çok şükür!
Zevcem gitmeden evvel tamamladı herşeyimi,hem bugün geliyor evine bir şey olsa yine o halleder!"

Gözlerindeki kinle baktı yüzüme.

"Zeynep, Zeynep, Zeynep!
Ne buldun bu Zeynep'te anlamıyorum ki!
Gözümü açtığımda ben vardım yanında! Ama o çeldi aklını biliyorum açıyo orasını burasını çeliyo seninde aklını-"

"Karım hakkında düzgün konuş Feyza!"

Bana doğru bir adım atmış ve ne olduğunu anlamadan elimden tutmuştu.

Söylediği şeyleri anlamazken birden Feyza yerine Anne'mi görmeye başlamıştım.

"Anne..."