Cüneyd Efendi'nin Kıymetlisi

• 2. Bölüm •

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

~Ertesi Gün~

~Zeynep

Uyandığımda saat 14.00'ı geçmişti çünkü gece çok geç yatmıştım.

Gece boyunca dün az kalsın çarpışıcağım adamı araştırmıştım ama nerdeyse hiç birşey bulamamış bir tek ismini ve içinde biyolojik ailemin olduğu tarikat'ta konumunu öğrenmiştim.

Cüneyd Güneş
Fâniler adı verilen tarikatın başındaki kişinin torunu bi nevi veliahtı, oldukça el üstünde tutuluyo bu tarikatta.

Bir avuç bilgiden başkası yoktu elimde.

Bu düşüncelerle yatağımda hayatı sorgularken telefonum çalmaya başlamıştı,uyuşukça yataktan kalkıp baktığımda kayıtlı olmayan bir telefon numarasıydı.

"Alo?"

"Alo Merhaba Zeynep kızım Meryem ben"

Ne? Nası lan?
Harbi aramış mıydı?

"B-buyrun"

"Biz düşündük ve test yaptırmak istiyoruz,dediğin gibi emin olmak için"

"Tabi siz belirleyin isterseniz hastaneyi,yeri zamanı mesaj atarsanız olur mu?"

"Olur kızım,olur"

Kızım.

Yıllarca öz annem olmadığını bildiğim birinden binlerce kez duyguğum bir kelimeydi ama hiçbirinde böyle değişik hissetmemiştim.

Telefonu kapattığımda sakince nefes alıp verdikten sonra hızla elimi yüzümü yıkayıp üzerimi değiştirdim sonra tekrar uğraşmak istemiyordum.

Merdivenlerden inip salona ilerlediğimde tüm aile üyeleri burdaydı

"Günaydın üvey ailemm"

"Zeynep...güzelim gerçekten kalbimi deşiyosun"

"Baban doğru söylüyor Zeynep kırıyosun bizi annecim"

Babamın koltuğun arkasından boynuna sarıldım.

"Kırılmayın ya dalga geçiyorum niye ciddiye alıyosunuz siz beni‽"

"Çünkü bitanem sen gayet aklı başında ciddiye alınması gereken bir kızsın"

"İltifatınız için teşekkür ederim  ... hanımm"

"Bu arada haberiniz olsun aradılar beni test için hastaneyle saati mesaj atıcaklar"

dediğimde ikisininde yüzleri düşmüştü

"Ama yapmayın şöyle ya mutlu olmanız gerekiyo sizin"

"Babacım biz zaten mutluyuz senin adına ama ya bir daha göremezsek seni izin vermezlerse o zaman ne yapıcaz "

Sarıldığım boynunu bırakıp yanına oturdum.

"O hakkı onlara tanıyacağımı kim söyledi baba,onlarla kalıp hayat şartlarına uyum sağlamak istiyorum evet ama beni bu yaşa siz getirdiniz ne olursa olsun siz yanımdaydınız şimdiye kadar"

Dediğimde bu sefer babam sarıldı bana annemde yanımıza gelip bize sarıldığında Kardeşim Mira'nın sesi yükseldi salonda

"Kıskanıyorum ama haa"

diyerek resmen üzerimize atlamıştı,biz gülüşürken cebimdeki telefonumun titrediğini hissettim bunu annemde hissyemiş olucak ki biraz geri çekildi ve telefonu almam için yer açtı.

~Hastane~

Kan tahlillerini vermiş koridorda dikiliyorduk ki odadan tanıdık bir doktor çıkmıştı.