მე და დედა პალატის კართან ვიცდიდით. 10 წუთის წინ ექიმი შევიდა, ერთ სულზე ვიყავი როდის გამოვიდოდა რომ გამეგო ემჯის ამბავი.
მოულოდნელად ჩემი ტელეფონი აწკრიალდა.
📱- ნარი?
📱- ქუქიიი, უკვე მენატრები.
📱- მეც პატარავ, მაგრამ ახლა არ მცალია.
📱- და რას აკეთებ?
📱- მერე გადმოკირეკავ.
📱- მოიცადე პატარავ, შენთვის სიურპრიზი მაქვს.
📱- ხომ იცი არაა? არ მიყვარს სიურპრიზები ამიტომ მოდი პირდაპირ მითხარი.
📱- ოო კარგი რაა, შენთან არაფერს აქვს მუქღამი, რა მოსაწყენი ხარ.
📱- პატარავ, მისმინე, სწრაფად მითხარი საქმე მაქვს არ მცალია.
📱- მოკლედ მეც იმავე ქალაქში გადმოვდივარ სადაც შენ ხარ, მინდა შენთან ახლოს ვიყო.
📱- მართლა? ძალიან კარგი. გამიხარდა. ახლა კი უნდა გავთიშო, დროებით, მიყვარხარ.❤️
წესით ახლა ეს უნდა გამხარდებოდა, მაგრამ ჩემს სახეზე ვერც სიხარულს და ვერც ბედნიერებას ვერ ამოიკითხავდით.
***
- რა....რრრ...რრ.აა.ააა? ეს რას ნიშნავს? დედა მეხუმრებით არაა? ეს რაღაც ხუმრობაა. შეუძლებელია სიმართლე იყოს. დედა, ეს უკვე აღარაა სასაცილო. - თავიდან ვიცინოდი ისე თითქოს ეს მართლა ხუმრობა ყოფილიყო მაგრამ მერე მათ სახეზე ვერანაირი ხუმრობის ნატამალი ვერ შევამჩნიე. ნუთუ ეს მართლა ხდებოდა ჩემს თავს? როგორ შეიძლება? როგორ შეიძლება ეს მოხდეს?
- საყვარელო დამშვიდდი გთხოოვ. - თვალებ ცრემლიანი დედა ჩემს დამშვიდებას ცდილობდა.
- მე დაგტოვებთ - თქვა ექიმმა არც ისეთი სასიამოვნო გამომეტყველებით.
- დედა, დედა, დედააა, ასე როგორ ვიცხოვრო დედა? რა გავაკეთო? არ შემიძლია.
- შვილო დამშვიდდი, დამშვიდდი გთხოოვ, გესმის ჩემი?
- დედააა, ცუდად ვარ, დედა, ვერ ვსუნთქავ.
- ემჯი, ემჯი, ემჯი, პატარავ. კარგად ხარ? ემჯიიი, ექიმოოოოოოოო!!!!!
YOU ARE READING
შუა ღამის მზე
Romantizmის ძალიან ლამაზი გოგონაა და უყვარს მზე, მაგრამ ერთ დღესაც ექიმი ეტყვის რომ თუ ის მეორედ მზეს შეხედავს მხედველობვას დაკარგავს ან უარეს შემთხვევაში მოკვდება. ამიტომ ის მხოლოდ ღამით გამოდის გარეთ, ერთ დღესაც გაიცნობს ბიჭს და მისი ცხოვრება მთლიანად შეიც...
