Watty erişim engeli yemiş olsakta yine de burdayız işte, umarım bi an önce şu problemi çözerler
Neyse buyrun bölüme
Keyifli okumalar öpüyorumm :*
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*
"Önce kahvaltı yapalım." Önüme geçmişti, geri geri yürüyor önümde heyecanlı heyecanlı bir şeyler anlatıyordu, bense ona bakıyordum sadece. Ne ara bu kadar samimi olduğumuzu düşünüyordum, ne ara bu kadar yakınlaştığımızı merak edip duruyordum kendi kendime.
"Hiçbir şey canım istemiyor desem.." mırıldandım, yüzündeki kocaman gülüş saniyelik silinmiş olsa da hiç bozuntuya vermeden geri geri yürüyerek konuşmaya devam etti, "dün geceden beri hiçbir şey yemedin." Yalandan kaşlarını çatıp bana baktığında onu cevapladım bende, "sende yemedin." Dedim, "evet ve kurt gibi açım bu yüzden bir şeyler yiyeceğiz.. birlikte."
Geri geri yürüdüğü için arkasını görmüyordu ve ben onun için sürekli onun arkasına bakıp duruyordum çünkü bir şeylere çarpacak diye aklım çıkıyordu, "aklıma bir fikir geldi." Dedim Taehyung yanındaki ağaca çarpmasın diye omzundan biraz kenara iterken, "bence sen yemek ye, bende senin yanında oturayım.." şirince sırıttım, işe yaramasını umarak.
"İğrenç bir fikir." Durdu, o durunca otomatikman bende durdum, "sen yemezsen bende yemem." Ormanın ortasında durmuş yemek yiyip yememe konusunu tartışıyorduk şu an.
Ve çok garipti, daha dün gece kötü bir olay yaşamışken şimdi hiçbir şey olmamış gibi birlikte gezmeye gelmiştik, yüzündeki yaralar daha kurumamıştı bile..
"Çocuk musun sen Taehyung?" Dedim yalandan kızgın bir ifadeyle, ona kızgın olmam mümkün değildi.. anca yalandan işte böyle surat ifadelerine bürünürdüm o kadar.
"Hayır ama sen küçük bir bebek gibi davranıyorsun şu anda, yemek yemek istemeyen küçük bir bebeksin.." dediğinde kollarımı önümde bağladım, başımı omzuma doğru eğip ona baktığımda vereceğim cevabı beklediğini fark ettim, "sensin bebek." O kadar düşünüp bulduğum cevap buydu evet. Harika.
Beklemedim onu, yanından geçip yürümeye başladığımda etrafıma bakınıyordum, dört tarafımız ağaçlarla kaplı yemyeşil yapraklarla dolu bir ormanın içindeydik, giriş kısmında kafeler ve hediyelik eşyalar satılan ufak dükkanlar vardı ama iç kısım daha ormanlık ve boştu bu yüzden ikimizden başka kimseler yoktu etrafta, çok büyük bir alandı ve gezmek için gelen diğer insanlar ormanın başka bölgelerine dağılmış olmalıydılar bu yüzden kimse kimseyi görmüyordu.
"İlla kucağıma alıp seni kendi ellerimle ben mi besleyeyim?" Arkamdan duyduğum sesiyle aniden durdum, "bebek değilsen gelip benimle güzel bir yemek yersin, ama eğer.." cümlesine devam etmesine izin vermedim.
"Ben tost yemek istiyorum." Yürüdüğüm yolun tersine dönerek hızlıca yine Taehyung'un yanından geçip yürümeye başladım, yine onu beklemedim, yüzüne bile bakmadım, neredeyse koşar gibi gidiyordum. Bu çocuk böyle tuhaf tuhaf şeyler söyleyip benim asabımı bozarsa kafasına bir tane yumruk yiyecekti haberi yoktu.. hayır bunu tabi ki yapamazdım.
