bu arada oha 20. bölüme gelmişiz.. bişey diyim mi hiçbişey yazmamışım gibi geliyo bana, hiçbişey anlatmamışım, hiçbişey işlememişim gibi.. yani diyorum ki bomboş bi kitap yazmışım gibi lfdkgldfjld ama olsun kafa dağıtmalık çıtır çerez bi fic sonuçta bu, biraz sinir olsak da eğlendik di mi? eğlendik diyin. (silah emojisi.)
neyse uzatma yazar
Hikayeye devam edelim mi yoksaaaaa final mi verelimm? yaz da bitiyo hem ne deriz bu fikre tamam mı devam mı?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
**
Neler olduğunu anlatacağım ama önce kendime gelmem gerekiyor. Çok kötü hissediyorum tamam mı o kadar kötü hissediyorum ki tüm dünyam kararmış gibi ve ben nefes alamıyormuşum gibi kalbim sıkışıyor sürekli.
Ağlamaktan gözlerim kıpkırmızı oldu, günlerdir doğru düzgün yemek yemedim ve odamdan dışarıya çıkmadım. Annemlerle konuşmuyorum, odamdan çıkmadığım için onları görmüyorum ve görmek istemiyorum da zaten.
4 gün oldu. Koskoca bir 4 gün ve ben o 4 gündür mahvolmuş bir haldeydim. Onlarda görüyor halimi ama hiçbir şey yapmıyor kimse, ne annem ne de babam gelip benimle konuşmak gibi bir davranışta bulunmuyor mesela. Ben kötü olan hiçbir şey yapmadım. Ben sadece Taehyung'a deli gibi aşık oldum, ben sadece onu çok sevdim. Eğer bunu kötülük olarak görüyorlarsa görmeye de devam etsinler o zaman.
Vazgeçmeyeceğim, ne Taehyung'dan ne de ona karşı olan sevgimden vazgeçmeyeceğim.
Nefret edemiyorum ki onlardan.. annem ve babamdan nefret edemiyorum ki.. çok seviyorum onları ama canımı bu kadar yakmaları sevgimi sorgulatıyor bana. İnsan kendi canından kendi kanından olan birinin, çocuğunun canını göz göre göre bu kadar yakar mı? Yakıyormuş..
Anlayamıyorum mesela, neden bu kadar karşı olduklarını, neden Taehyung'u benim sevgilim olarak yanımda istemediklerini anlamıyorum. İlk başta, daha en başında onlar istemişti Taehyung'la tanışmamı, onlar gönderiyordu beni Taehyung'a.. git diyorlardı, arkadaşın gelmiş onunla vakit geçir diyorlardı.. şimdi neydi değişen?
(reklamlar: şey diyomuşum durun evlenemezsiniz siz kardeşsiniz.. reklamlar bitti devamke)
Ne olmuştu da bir anda beni Taehyung'dan uzak tutmaya çalışıyordu herkes? Onun yanındayken başıma bir şeyler geliyor diye mi uzak durmalıydım ondan ya da o benim yanımdayken sürekli belalar bizi buluyor diye mi uzaklaşmalıydık? herkes yaşanılan şeyin en kötüsünü görmeye o kadar alışmış ki bizim birbirimizi ne kadar sevdiğimizi, birbirimize ne kadar aşık olduğumuzu ve her yaşadığımız kötülükte daha da sıkı birbirimize bağlandığımızı görmüyorlardı. Kötülüğün içindeki iyiliğe bakmıyor kimse, karanlığın içinde kaybolan minik bir ışık gibi görüyorlar bizim sevgimizi, ama bilmiyorlar ki o karanlığı aydınlatabilen tek şey küçücük bir ışık huzmesi.
