Episode-11

348 51 350
                                    

🌸İyi Okumalar🌸

Gözlerimi açtığımda karşılaştığım ilk şey Mauro'nun yüzüydü. Gözlerimi kapatıp tekrar uykuya dalacaktım ki..

MAURO'NUN YATAĞIMDA NE İŞİ VARDI?

Gözlerimi elektrik çarpmışcasına hızlıca açtım. Elini belime atmış bide. Ulan..

Omuzlarından dürtüp uyandırmaya çalıştım.

"Ulan sapık herif.. ırz düşmanı.. yatağımda ne işin var" dediğim de gözleri açıldı yavaşça. Beni görünce sanki deve kuşu boku görmüş gibi bakıyordu suratıma.

"Kerem?"

"Mauro?" İkimizde sorgularcasına konuştuk.

"Yatağımda ne işin var" dediğinde güldüm. Kafa o kadar gidikti. Dünü hatırlamıyordu.

"Yatağın mı? Burası benim evim. Ve sen benim yatağımdasın" kaşlarını çatıp doğruldu. Sırtını yatak başlığına dayayıp etrafa bakındı. Onun evi olmadığını anlayınca bana döndü masum gözleriyle.

"Dün gece noldu?" Kaşlarımı kaldırdım hayretle.

"Hatırlamıyor musun hicbiseyi" kafasını salladı olumsuzca. Çocuk gibiydi tipi ve tavırları. "Dün evime gelip ayaklarıma kapandın. Kerem sensiz olmuyor diye" ciddi ciddi anlattığım için kaşları çatıldı. Yedi enayi.

"Yapmamaşımdır.. hayır." Omuz silktim.

"Yaptın ama.. bu arada koltukta uyuttum seni. Nasıl geldin acaba buraya?" Dudak büzdü.

"Hatırlamıyorum hicbiseyi" kafasını ovaladı.

"Adını unutacak kadar içip bi tek benim evi unutmayışın çok manidar" güldü bu dediğime. Bi yandan da başını ovalayıp duruyordu.

"Ne güzel işte. Seni sevdiğimi anlamış oldun" dudak büzüp ona baktım alttan alttan.

"Gel kahvaltı yapalım beraber. Sonra hap veririm sana. Kendine gelirsin" yataktan kalkıp önüne geçtim. Bana garip garip bakıyordu. "Ne bakıyorsun öyle?" Dedim en son.

"Sen ve ben kahvaltı yapıcaz?" Bu dünü hatırlamadığı için ondan hâlâ nefret ettiğimi düşünüyordu. İçten içe gülüyordum.

"Maalesef.. dadandın evime. Yapacak bişey yok" gülmemeliyim gülmemeliyim.. derin bir nefes alıp yataktan kalktı.

"Gerek yok. Kusura bakma dün için. Bi daha olmaz" tripte atarmış. Yanımdan gidecekken kolunu tutup önüne geçtim.

"Oğlum şaka yapıyorum ya.. hemen ağlıyorsun" göz devirip etrafa bakındı. Bense gülerek alttan alttan ona bakıyordum. "Hadi gel.. sana kendi ellerimle kahvaltı hazırlayayım. Bu fırsatı kaçırma derim" göz kırpıp güldüğüm de gülümsedi gözlerime bakıp.

"Teşekkür ederim Kerem. Tekrardan dün için özür dilerim. Kalmak isterdim ama bizimkiler merak etmiştir şimdi.. hem sana da yük oldum. En iyisi gideyim başka zaman yaparız" göz devirdim.

"Kes" elini tutup oturma odasına gidene kadar arkamdan çekiştirdim. Konuşmayı da ihmal etmedim. "Bu arada karın mesaj atmış dün gece. Haberin olsun" oturma odasına geçince masa da ki telefonunu alıp baktı mesaja. Derin bir nefes alıp omuz silkti.

"Çokta önemli değilmiş" ellerimi belime koyup dudak büzdüm.

"Yani.." telefonu cebine atıp bana döndü.

"Sen benim telefonumu mu karıştırdın" kaşlarımı çatıp hemen dikleştim.

"Yok.. bakmadım. Yani aslında evet eşine haber vermek için yazmak aklımdaydı. Sonra bu mesaj gelince çokta şey yapmadım" kafasını salladı.

Gizemli Tutku •İcKer•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin