"Beni öldürme yalvarıyorum"dedim hıçkırıklarımın arasında.Şafağımın üzerine bastırdığı namlunun soğukluğu içimi titretiyordu."Beni öpersen seni öldürmem"bunları söylerken gözlerini dudaklarımdan bir saniye bile ayırmıyordu.Ölmemek için ne istiyordus...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çiçek Kaya
Etrafımızı saran adamlara korkuyla baktım.
"Bak Adin şimdi asla panik olmuyorsun.Zamanı durduracaksın"elime bir silah tutuşturdu."Eğer bende donarsam onları etkisiz hale getir tamam mı güzelim?Eğer bişey yapamazsan arkana bakmadan kaç"
"Ya sen?Sana nolucak?"elimdeki silahın soğukluğu yine ayni günü hatırlattı bana.
"Sen beni düşünme ben bir şekilde kurtulurum.Babamın adamları zaten.Hiç birinin sana dokunmasına dahi izin verme tamam mı"Yüzümü ellerinin arasına alıp beni ikna etmeye çalışıyordu.
Arabanın tekerine bir kurşun saplandı.Korkuyla çığlık attım.
"Hemen şimdi durdur"
Ellerimi yukarı kaldırdım."Zaman akışı dursun"anında herkes durmuştu.Sadece baş ucumdaki Cenkerden başka.
"Aferin benim güzelime şimdi arabadan inip gitmemiz lazım"silahı hemen bıraktım ve arabadan indim.
Kendimi toparlamak için birkaç kez sesli nefes aldım.İkimizde arabadan indik.
"Kulaklarını kapat"belinden silahını tekrar çıkardı.
Ellerimi kulaklarıma götürüp kapattım.Tüm arabaların tekerleklerine teker teker ateş etti.Adamlardan birini nişan almıştı.Silahı indirip tekrar bana döndü.
"Arkanı dön ve kulaklarını daha sıkı kapa"bir an ne yapacağını düşündüm."Adin sana dediğimi yap hemen"sesini bana duyurmak istermiş gibi dahada yükseltmişti.
Arkamı döndüm.Şu an neyin içine düştüğümü bile anlamamıştım.
"Arkanı dön Adin"Cenkerin seslenmesiyle hemen arkanı döndüm.
Bişey yapmamıştı.İyikide yapmamıştı.
"Gidelim mi?"sesim fazlasıyla titriyordu.
"Gidelim"dedi başını sallayarak.
Ben arabaya oturdum.Oysa önümüzdeki iki arabanın şoför koltuğunda olan herifleri dışarıya fırlattıktan sonra kendisi direksiyonlarına geçip ikisinide yolumuzdan çekti.Gelip arabaya bindi.Arabayı hızlıca sürüyordu.Oradan tamamiyle uzaklaşmıştık.
"Zaman akışı devam etsin"diye fısıldadım yine.
Başıma giren ağrıyla ellerimi kafama götürdüm."Ah,yine mi?"diye inledim.
"Noldu?İyi misin?Neren acıyor?Çok mu acıyor?"o her soru sorduğunda acım dahada artıyordu.Son zamanlar gücümü kullandıktan sonra başıma ağrı saplanıyordu.Yavaş-yavaş geçiyordu sanki.Tamamiyle le geçtiğinde Cenker bana su içirdi.
"Eve gitmek istiyorum çabuk olur musun?"
"Tamam"
Kalan yolumuz oldukça sessizdi.Ne o konuştu ne ben.Az önce yaşadığım durum Cenkerle alakalıydı büyük ihtimalle.
