"Beni öldürme yalvarıyorum"dedim hıçkırıklarımın arasında.Şafağımın üzerine bastırdığı namlunun soğukluğu içimi titretiyordu."Beni öpersen seni öldürmem"bunları söylerken gözlerini dudaklarımdan bir saniye bile ayırmıyordu.Ölmemek için ne istiyordus...
Hızla ellerimi kaldırdım.Yine fısıldadım"Zaman akışı devam etsin".Herkes kaldığı yerden devam etmeye başladı.Cenkerden başka.
Atlasa döndüm."Ben eve gitmek istiyorum hemen nolur" sesimin titremesine engel olmaya çalışmıştım.Ama nafile sesim fazlasıyla titremiş ve kekelemiştim.
"İyi misin gülüm?Sesin titriyor.Hemen gidiyoruz halletmemiz gereken taburcu işlemlerini yapmamız gerek önce".Sesimdeki korkuyu anlamıştı.Bişeylerin ters gittiğini hiss etmişti.
Sadece başımı sallamakla yetindim.
Ne kadar Cenker tarafa bakmak istemesemde gözlerim oraya döndü.Dilekle konuşurken gözleri hala bendeydi.
Onunla konuşmak istemediğim için Dileğe seslendim."Dilek siz isterseniz gide bilirsiniz.Yaptığınız iyilik için çok teşekkür ederiz.Bizde zaten çıkıcaz birazdan"
Dilek konuşmaya hazırlanıyordu ki Cenker lafa daldı."Ne demek memnuniyetle her zaman yardım ederiz.Siz gidene kadar bizde kalalım.Birlikte çıkarız"
Söyledikleriyle zoraki bir şekilde gülümsedim.
🪽 Taburcu olduktan sonra eve gelmiştik.Beni yatağıma yatırmış ayağa kalkmama izin vermiyorlardı.
Barlas mühteşem şakalarıyla beni şenledirmeye çalışıyordu.Ayşe teyze ve Çiçek bana yemek yapıyorlardı.Atlas ve Berfin ise bişey söylersem yapmak için tetikte bekliyorlardı.Durmadan bişey istiyor musun,aç mısın,susadın mı diye soru yağmuruna tutuyorlardı.
Onların bu halleri gözüme çok tatlı geliyordu.Berfin her ne kadar sert görünsede benimle adeta bir bebek gibi ilgileniyordu ve bana ilgi veriyordu.Atlassa bir baba edasıyla saçımı okşuyor ve kimseden ve hiç bişeyden korkmamamı söylüyordu.Hastanede yaşanan olayla alakadardı galiba söyledikleri.
Cenkerle aramda bir sorun olduğunu anlaması zor değildi.O benim bakışımdan anlardı her şeyi.Henüz yalnız kalmadık diye soramamıştı.
Barlas milyonuncu kez bana yeniden sarıldı."Adin sen bayıldın diyince çok korktuğumu söylemiş miydim?Sen gidersen beni bu çakallardan kim koruyacak diye ağlayacaktım az kalsın"
Onun bu tatlı hallerine dayanamayarak güldüm ve sarılmasına karşılık verdim."Evet Barlascım benim için korktuğunu 123 cü kes söylüyorsun.Korkma ben seni asla bırakmam hem"
Berfin ayıplar gibi bir ses çıkardı."Eğer kızı biraz daha sık boğaz edersen.Gerçekten seni bizden koruyacak kimse kalmayacak"
Barlas tam cevap vermeye hazırlaşıyordu ki,Çiçek ve Ayşe teyze ellerinde bir tepsiyle içeriye girdiler.
