heyiတစ်ယောက်ခေါင်းကိုက်ရင်းတစ်ကိုယ်လုံးနာကျင်စွာနိုးလာခဲ့သည်
"အား..နာလိုက်တာ..ဟင့်..ဘာလိုဒီကိုယ်ကအရမ်းနူးညံရတာလဲမသိဘူး.."
heyiလဲပြောပြီးမှာမနက်ကအဖြစ်အပျက်ကိုသတိရသွားတာကြောင့်ကြောက်လန့်တကြားနဲ့ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကိုကြည့်နေလိုက်သည်ပြီးတော့heyiလည်းသက်ပြင်းချရင်းကြောက်တဲ့စိတ်ကိုအလုံးကျသွားသည်
*ဟူး..တော်သေးတယ်..ဟိုလူသတ်သမားမရှိလို့ပေါ့..*အရင်ကမ္ဘာကသူဌေးတို့နဲ့အတူတူhorrorကားကြည့်ဖူးသည်TVနဲ့ဆိုဘာမှမဖြစ်ပေ့မယ်လက်တွေ့အပြင်မှာတကယ်ရှိရင်အရမ်းကြောက်သည် အခုလည်းကြည့်ဟိုလူသတ်သမားကိုတွေ့တာနဲ့လန်ပြီးသတိလစ်သွားတာပင်နေပါဦးအခုငါကဘယ်လိုဒီနေရာကိုရောက်နေတာလဲဒီအခန်းပုံစံငါအိမ်မဟုတ်ပါဘူး heayiကအခန်းပုံစံကိုကြည့်တော့မျက်လုံးများပြူးလာပြီးပါးစမ်းအဟောင်းသားနဲ့မှင်သက်နေသည် ဒါ..ဒါကြီးက..ဒီအခန်းက..အ..အရမ်းကျယ်မနေလွန်းဘူးလား အခန်းက၁၀၀လောက်ကျယ်ပြီးTVကလည်းကြီးသည်ကုတင်က၅ယောက်အိပ်လိုရလောက်တဲ့အထိကျယ်ကာဘေးကဆိုဖာခုံရှည်ပြီးလူ၁၀ယောက်တောင်ထိုင်လို့ရသည်အခန်းနံရံရော လိုင်ကာပါအနက်ရောင်ဖြစ်သည် ဒီအခန်းပိုင်ရှင်ကblack crazy ဖြစ်ပုံရသည်
ding
(host..သတိရလာပြီးလား)
"အင်း..ဒါနဲ့လုံးလုံး..ဒီနေရာကဘယ်နေရာလဲ..ငါကဘယ်လိုဖြစ်ပြီးဒီကိုရောက်နေရတာလဲ.."
(..hostတွေခဲ့တဲ့လူသတ်သမားကhostကိုချီပြီးဒီအိမ်ကိုခေါ်လာတာပါ)
"ဘာ...!ဒါဆို..ဒီအိမ်က..ဟိုလူသတ်သမားရဲ့အိမ်ပေါ့.."
(ဟုတ်တယ်..ဟိုလူသတ်သမားကဒီကိုရောက်လာတော့မယ်..host)
"ဘာ...မင်းဘယ်လိုအခုမှပြောရတာလဲဟ.."
ကျွီ..(တံခါးဖွင့်သံ)
"အိုး..ကလေးလေး..နိုးပြီးလား.."
heyiလည်းအသံကြားလာလှည််ကြည့်လိုက်တော့ဝါး..ဒီလူတော်တော်ချောတာပဲ..နေပါဦး.ဒီလူမျက်နှာမှာသွေးတွေ..heyiကကြည့်ရင်းနဲ့သွေးကိုမြင်ပြီး လန့်သွားကာ ကိုယ်လေးတုန်တုန်ရင်ရင်နဲ့နောက်ဆုတ်ကာကုတင်ခြေရင်းနားရောက်နေသည် ဒီ..ဒီလူကိုယ်..ကိုယ်မှာသွေးတွေ..ပြီးတော့..သူလက်ထဲမှာဓားကိုင်ထားတယ်..လုံးလုံးလဲမြင်ပြီးလန့်သွားကာ
YOU ARE READING
system လုံးလုံး
Fanfichost "လုံးလုံးရေ ငါကိုကယ်ပါဦး အဲ့လူကြီးကငါကိုအပိုင်သိမ်းပြီးလှောင်အိမ်ထဲထည့်မယ်တဲ့ ငါဒီလူကြီးကို ကြောက်တယ် အီးဟီး.." system "ကျွန်တော်က system လေ ကယ်လို့မရဘူး ကျွန်တော်က hostကိုကယ်ချင်ပေ့မယ် hostလူကြီးကိုကြောက်တယ်ရယ်" host "ဘာ....!အီးဟီး..သူဌေးတို...
