yorgun savaşçı | chanmin

0.7

Bitirdiğim sigarayı yere attım, ayağımın ucuyla bitmiş sigarayı ezip söndürdükten sonra apartmana girdim. Asansöre bineceğim sırada birinci daireden ayrılan iki beden ile, durup dikkatimi oraya yönelttim.

Biraz daha çelimsiz olan dairenin kapısını çekip kapattı, sonrasında önünde duran çocuğa gülümseyip ellerini tuttu. Sinir bozucu gelen görüntü ile, asansörün düğmesine durmadan hızlıca basmaya başladım.

Asansör ise hiç acele etmeden, tıngır mıngır iniyor, adeta beni sınıyordu. Bana doğru başını çevirip gülümseyen, heyecan dolu bakışları ile yanıma gelen çocuğu görmem ile iç çektim.

Yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirip arkasında kollarını kavuşturmuş, yargılayıcı bakışlar ile bana bakan genci yüzümü buruşturup süzdüm. Ardından çoktan yanıma gelmiş olan Seungmin'e dönüp gülümsedim.

"Hyung, kusura bakma haber veremedim." Sevgilisinin yanında bana hyung demeye başlaması oldukça gülünç gelmişti.

"Bu arada sizi tanıştırmadım." Sevgilisine dönüp eliyle beni işaret etti.

"Minjun, bu arkadaşım Chan. Abim gibidir kendisi, çok yakınız." Ardından bana dönüp kelimelerini sıralamaya devam etti.

"Chan, sen Minjun'u tanıyorsun zaten. Sana ondan bahsetmiştim." Elimi Seungmin'in omzuna atıp, güldüm.

"Hyung, Chan hyung de." Seungmin, mahçup bir şekilde gözlerini kaçırdı. Minjun'a dönüp gülümseyerek konuşmaya devam ettim.

"Memnun oldum, Minjun. Barışmanıza da çok sevindim, mutluluğunuz daim olsun. Gitmem gerekiyor benim, görüşüz sonra." Onların cevap vermesine fırsat bırakmadan, çoktan aşağı inmiş, katta bekleyen asansörün düğmesine bastım ve kapı açıldığı gibi kendimi içine attım.

En son katı tuşlayıp kapının daha hızlı kapanması için, kapıyı kapatma tuşuna hızlıca basmaya başladım. Kapanan kapı ile derin bir şekilde iç çektim, yere yığılmamak için zor duruyordum.

Asansör en son katta durunca, inip daireme doğru ilerledim, içeriye girince önce mutfağa gidip aldıklarımı yerleştirdim. Sonrasında elimi yüzümü yıkayıp hiçbir şey olmamış gibi odama ilerledim ve test kitaplarımı açtım, bir sene daha mezuna kalamazdım.

Saatler sonra adeta tükenmiştim, test kitaplarımı kapatıp kendimi yatağa sırt üstü attım. Kolumu gözlerimin üzerinde koyup güldüm.

"O çocuk ve Seungmin'in barışması... Bu neden bu kadar sinirimi bozdu?" Telefonumun titremesi ile, tereddüt ederek kolumu yüzümden çektim, doğrulup göz ucuyla mesaj atan kişinin adına baktım.

Mesajlar Seungmin'den gelmişti, son sürat gelmeye de devam ediyordu. İç çekip telefonumu elime aldım, sohbete tıklayınca karşılaştığım mesajlar ile istemsizce güldüm.

Seungmin & Chan
WhatsApp Konuşması

Seungmin
Ya
Küstün mü bana
Neden hiç yazmıyorsun
(İletildi 15.29)

Seungmin
O kıskanmasın diye abim gibi dedim
Yanlış mı anladın ya
Cidden çok aniden barıştık bir anda kapıma geldi
(İletildi 16.06)

Seungmin
Sana cidden Chan Hyung mu diyeyim yani
Garip durmaz mı ama şu saatten sonra ya
(İletildi 17.45)

Seungmin
Chan mesaja bakar mısın
(İletildi 18.27)

Seungmin
Mesajıma neden bakmıyorsun
(İletildi 18.28)