ELMA KURDU (bxb)

3

Maça kendisi kaptırıp giderken terden sırılsıklam olmuştu bile. Hakan şerefsizi sürekli kendisine karşı oynadığı için, ona harcadığı çaba yüzünden de yoruldu. İnadına topu kaptırmıyordu. Belki de kısa boylu olmasının avantajını kullanabildiği tek yer burasıydı.

Hakan deve gibi boyuyla kendisine mani olana kadar Akif bir kaç tane gol atmayı bile başardı. Yüzündeki sırıtış ile onu süzerken gördüğü sinirli hali ise gerçekten görülmeye değerdi. Eğer uğraşmaya devam ederse de daha çok gol yerdi. Şerefsizi kudurtmak çok güzeldi.

Gözleri ise maça başladıktan sonra sahanın dışına hiç dönmedi. Çünkü adı kadar emindi ki kendisine olamazdı. Bir de üstüne alınıp rezil olmaktansa görmemek daha iyiydi. Zaten umrunda değildi. Hayatında birisi olmasa da olurdu.

"Akif yakala"

Daha terini soğutmadan takım arkadaşlarından birisi kendisine bağırdığında hızla ona döndü. Hepsi gerçekten de nefes nefese kalmışlardı. Oğlan topu kendisine savurduğunda ayağı ile yakalayıp kaleye ilerledi. O kimseye pas atmazdı. Gol sevincini kaptırmak istemiyordu.

Ama yine Hakan şerefsizi önüne geçtiğinde gördüğü sinirli sırıtışa karşılık "çekil lan valla vururum Hakan" Diye bağırdı. Ama sözleri onun yine kahkaha atmasına neden oldu. Resmen kendisine oynuyordu.

Akif yana kaydıkça Hakan da inadına gittiğinde birden ayakları arasında onun ayağını hissetti. Şerefsiz sürekli kendisini düşürmeye çalışıp topu almak istiyordu. Onun ne yapacağını bildiğinden ayağı kaymaya başladığında hızla tişörtünün yakasını tuttu.

Sadece yere düşmemek için yaptığı bu hareket ile Hakan ona doğru eğildiğinde ise burnunun burnuna çarptığını hissetti. Neyse ki canı acımamıştı. Ama Hakan'ın bu hareket yüzünden kaskatı kalacağını tahmin etmemişti. O eğildiği şekilde durup gözlerini büyüttüğünde Akif sırıtarak topu aldı.

Onun ifadesine şaşırmamıştı. Şerefsiz yaklaştı diye iğrendiyse kendi sorunuydu. Şuan gol atmak daha önemliydi. Onu şaşkın bir şekilde arkasında bırakıp devam etti.

"Aferin lan Akif" Tuncay da kendisi gibi gülerken Akif tamamen konsantre oldu. Bu golü atmadan bırakmayacaktı. Ve hepsi de biliyordu. Kaleye çok uzak olmadığı için durdu ve ayağını kaldırdı. Ama o an duyduğu ses ile bütün dikkati dağılmıştı.

Biraz önce kendisine el sallayan kızlardan birinin "hadi Akif" Diye bağırması ile kaskatı şekilde o tarafa baktı. Şuan sarışın kızın kendisine tezahürat yapma imkanı var mıydı yoksa hayal mi gördü anlamadı. Ama kız ayağa kalkmış ve ellerini çarparken ise fark ettiği boyu ile kaşları havalandı. Diğerlerine nazaran kısa duruyordu.

"Lan topu unuttu. Akif kendine gel"

Arkadaşı kendisine bağırsa da hayatında ilk kez yaşadığı bu durum yüzünden şaşkındı. Öyle güzel bir kızın kendisini nereden tanıdığını da bilmiyordu. Önünden alınan topu dahi fark etmeden öylece kıza bakarken kalp atışları hızlandı. Sanki sevinmişti. Biri tarafından böyle izlenmek güzel hissettirdi.

Yüzündeki şaşkın ifadeyle öylece dikilirken ise birden yanından savrulan sert rüzgarla gözleri büyüdü. Kulağının hemen dibinden sertçe geçen topu görmesi zor olmamıştı. Bu defa afallamış şekilde kimin attığını görmek için döndü ve karşısında kızgın boğa gibi soluyan bir Hakan gördü.

"Adam gibi oyna lan topu. Oraya buraya bakarsan bu top bir dahakine yüzünün ortasına gelir"

Onun öfkeli bağırtısı sahanın içinde yankılanırken Akif şokla izledi onu. Bu kadar delireceği ne yapmış olabilirdi anlamıyordu. Hakan sinirden söylene söylene kolunu kaldırıp terini silerken Akif hissettiği öfke ile dişlerini sıktı. Piç illa her boka karışıyordu.