ELMA KURDU (bxb)

10

Akif için gece çok güzel başlamıştı. Film ekrana yansıdığında, Beren önce korkup babasının kucağında saklanmaya çalıştığında onları izlerken sessiz sessiz gülüyordu. Sonra ise Hakan kızını ustaca sakinleştirip işi eğlenceli hale getirdiğinde, Beren kocaman yaptığı gözleri ve aralık dudakları ile filmi izlemeye başlamıştı.

O alıştıktan sonra hepsi içeceklerini açıp bir yandan da mısır yerken, Hakan'ın arada bir kızına bir kendine vermesi yüzünden Akif daha çok gülmüştü. Film başlamadan önce yaşadığı gerginliğin zerresi bile üstünde yoktu.

Sonra kızın her ekranda gördüğü şeyi babasına sorması ve koltuklardan yükselen "sessiz olun" nidalarıyla Hakan bir ara delirip kavga moduna girdiğinde ise Akif kahkahalarla gülmüştü. Şerefsiz her şeye yetişip bir de kızını korurken gözüne fazla değişik gelmişti.

Ama arada güldüğü için yediği azarlar yüzünden susmak zorunda kalsa da, Hakan'ın da çaktırmadan güldüğünü görmüştü. Sonunda Beren heyecanla filme odaklandığında ise Akif sessizce onları izleme işine devam etmişti. Manzarası filmden çok daha güzeldi.

Beren aniden çıkan sesler yüzünden irkilip babasının kucağına sığınıyordu ve Hakan filmdekileri kaç kere dövmekle tehdit etmişti hatırlamıyordu. Bir ara koltuktan kalkıp "acaba sesini kısmalarını mı istesem?" Diye sorduğunu duyduğunda ise onu zorla oturtup gülmeye devam etti.

Filmin ilk yarısı güzeldi. 10 dakika ara başladığında ise Hakan kızını tuvalete götürmek istediğini söylemiş ama onu da peşine takmıştı. Akif 'benim ne işim var?' Diye sorsa da şerefsiz inatla gelmesini istemişti. Üçü birlikte gittiklerinde Akif kapıda onları bekleyip hala sırıtmaya devam etmişti. Mutluydu. Garip şekilde iyi ki Hakan'ın kendisini çağırdığını düşünmüştü.

İşleri bitip tekrar salona girdiklerinde ise Beren sonunda dayanamayıp uykuya dalmıştı. Hakan kızını kucağında sıkı sıkı sararken, Akif birden omzuna konan başla ne yapacağını şaşırmıştı. Her şey o ana kadar güzel giderken, Akif için sonrası tam bir karmaşaydı. Aslında garip değildi.

Hakan'ın yorgun olduğunu anlıyordu. Başını omzuna yaslayıp kısık gözlerle filme bakan adamı yadırgamıyordu. Ama yadırgadığı kendi kalp atışlarıydı. Şuan omzunda uzanan ve siyah saçları boynuna, çenesine değen adamın kokusu burnuna geliyordu. Ve Akif yaşadığı gerginlik yüzünden kaskatıydı.

Oysa insanlar böyle şeyler yapardı. Kendisi Tuncay'ın dizine çekinmeden yatıp ona sırnaşırdı ama şuan yaşadığı heyecanı anlayamıyordu. Karanlık salonun içinde filmin sesi bas bas bağırırken Akif sertçe yutkunup "Hakan" Diye fısıldadı. Başını kaldırmasını mı isteyecekti bilmiyordu. Ya da uyumaması gerektiğini söylemeliydi ama ağzından çıkmadı.

Zaten Hakan ismini duyduğunda derince soluyup "biraz gözlerimi dinlendirip kalkacağım" dedi. Sesindeki tınıdan bile uyuyacağını anlamıştı. Boynuna sürtünen saçlar yüzünden heyecanı artsa da, sırf o rahat edebilsin diye hareket dahi etmiyordu. Omzuna yatan adamın kalkmasını istemedi.

Kendisi heyecanıyla baş etmek için bir kaç saniye uyuyan ikiliyi izleyip başını filme çevirdi. Sahi konusu neydi onu bile bilmiyordu. Ekranda gördüğü mavi elbiseli prenses her dokunduğu şeyi buza çevirip duruyordu. O an geldikleri filmin garipliğine daha çok gülmek istedi. Ama ilk kez bu gariplik çok hoşuna gidiyordu.

"Ulan bari prenses filmi olmasaydı" Diye mırıldandı. Oysa yüzünde kocaman bir sırıtış vardı. Omzundaki adamın nefes alış verişi normal seyrederken uyuduğunu anladı. Ve Akif dakikalarca hareketsiz kaldı. Arada bir sadece Beren babasının kucağından düşmesin diye bacağını kaldırıp kendi izlerinin üstüne koyuyordu.