Yara•Barış x Semih•

2✨

🎀
...
B'
Elimde ki anahtarlığı gergince sallıyor, karşımda ki görüntüyü izliyordum.Yani çocuğu,semihi.

Yanımda cenk ise agızı açık bir şekilde talhayı izliyordu.Çocuk üzerinde ki bol mavi hırkasına bürünmüş uyuyordu.Kapalı spor salonundaydık, o tribün kısmındaydı.

İrfandan duyduğuma göre sürekli dışlanan ve zorbalığa uğrayan bir çocukmuş.O yüzden okulda saçma sapan yerlerde takılıyordu.

Bir süre sonra hoca geldi ve hepimizi soyunma odasına yönlendirdi.Soyunma odasında ortam bambaşka oluyordu.Üzerimde ki tişörtü bir çırpıda çıkardım ve pantolonuma yeltendim.

O sırada kapıdan çocuk girdi, sarışın çocuk.Elinde ki formayı sıkı sıkı tutuyor, korkak bakışlarla bize bakıyordu.

"Kapıda durma Semih, gel benim yanım boş" İrfanın dediğiyle semih yanımıza geldi."takıma mı seçildin?"Dedim.

Bana baktı bir süre,dün yaşananlardam dolayı korkuyordu galiba."deneyeceğim dedi"Mırıldanarak konuşuyordu.

Benimle konuşurken irfanın arkasına saklanıyor gibiydi.

Hepimiz üstümüzü giyinip sahaya indik ve antremana başladık.Çokça teknik çalışıyorduk.Benim gözüm çocuğa takılmıştı, forması büyük gelmişti gülmeden edemedim.

Ama teknikleri çok iyiydi, top ayağına yapışık gibiydi.Sarı saçları terden alnına yapışmıştı.Eksikleri vardı, çok zayıftı.Abdülkerim bir çok kez ikili mücadelede onu yere sermişti.Ama o bir çok kez tekrar kalkmıştı.

Antreman bittikten sonra maça geçtik,en eskiler olarak hakan abi ve merih abi takım seçiyordu.

Ben,irfan,ferdi ve cenk dörtlüsünü tabiki merih abi seçmişti.Takımlar oluşturulduktan sonra karşı takıma göz gezdirdim,çocuk ordaydı.

Sessizce bir köşeye pısmış mevki seçimini dinliyordu.Gözlerini bana çevirdi,sadece bakıyorduk ikimizde.Benimkinde nefret mi vardı bilmiyorum ama onun gözlerinde ki korkuyu görüyordum.

Ama bu beni tatmin etmiyordu,aptal gibi nefret ettiğim çocuga üzülmüştüm şuan.

Herkes hazır olduğunda maça başladık.Yakın zamanda maçımız olmadığı için maçlar yavaş olurdu.Olabildiğince kendimizi denerdik.

Maçın yarısına gelmiştik ve biz kaybediyorduk.Merih abi yalandan sinirleniyor, hakan abiye sataşıyordu.

Onların iki golü vardı ve ikisi de semihindi.Fırtına gibiydi adeta.

Korner kazanmışlardı ve Altay boşta adam olduğunu söyledi.Samet ön direği tutarken bana muçi düşmüştü.

Arda ortayı açtığında sertçe yere düştüm,suratımı yere vurmuştum.Acıyla arkamı döndüğümde semihi gördüm, yanında da kenanı.

"ne yapıyorsun lan orospu çocuğu!"

Ayağı kalkıp hırlarcasına bağırdım.Korkuyla geri çekildi."Ben yapmadım, yemin ederim"Ondan başka karşı takım yoktu, yalan söylüyordu.

Suratının ortasına sert bir yumruk geçirdim.Yere düşünce üzerine saldırdım,semihin üzerine damlayan kanımı gördüğümde elimi burnuma attım.

"Barış manyak mısın lan!" Hakan abinin haykırışlarına kulak asmadan sahadan çıktım.Ben semihi yumrukladığımda kimse ayırmamıştı, kimse kaldırmamıştı bile.

...
Sırtımı soğuk duvara yaslayıp sigaramın ucunu ateşe verdim.Dumanın tuvalete yayılışını izledim.

Beynim uyuşmuştu,suratım kan doluydu ama silmeye bile halim yoktu.

Pis dumanın ciğerlerime yayıldığını hissettim.Kalbim ile beynim bana oyunlar oynuyordu.İnanmak istemediğim gerçekler vardı.

Ya beni kenan ittiyse?

Kafamı duvara yasladım ve gözlerimi kapadım.Nefes alış verişlerimi dinlerken hıçkırık sesleri duydum.

Kafamı kaldırıp boş tuvalete baktım,kabinlere yaklaştım.Kabinlerden birinde biri vardı,içli içli ağlıyordu.

Ses çıkarmadan hıçkırık seslerini dinlemeye başladım.O kadar naif bir sesti ki,kalbime bir şeyler olmuştu.Büyülenmiş gibiydim.

İçerde ki bedenin hareketlendiğini duyduğumda eski yerime döndüm.Bir süre sonra kabinden Semih çıktı.

Üzerinde ki antreman formasını çıkarmamıştı.Burnu kanamıştı ve alnında yara izi vardı.Antremanın içine giydiği beyaz içliğinin kolları kan olmuştu.

Beni fark etmemişti,lavaboya gidip elinde ki kanları temizlemeye çalıştı.Gözleri kıpkırmızı olmuştu,burnu ve yanakları da öyle de.Yanakları ıslaktı,dudağını ısırıyordu sürekli.

Büyülenmiş gibi izlediğimin farkındaydım.Sesi,çok güzeldi.Daha önce hep kalabalık arasında duymuştım.Ama bu sefer farklıydı.

Sigaramı lavabonun içine söndürdüm ve suyu açtım.Suyu açtığımda Semih korkuyla irkildi.Beni görünce hızla suyu kapattı ve kapıya yöneldi.

Ben gideceğini anlayıp kolunu tuttum.Yaptığım hamle ile korktu ve boşta kalan eli ile suratını gizledi.

Yaptığı hareket bana tüm geçmişimi hatırlattı.

Diğer kolunu yavaşça tuttum ve indirdim.Gözlerinden yaşlar süzülüyordu,benimde istemsizce dolmuştu gözlerim.

"Ağlama" Diyebildim sadece titrek sesimle.Yaptığı bir şey için bu kadar ağlayamazdı.Bilekleri incecikti,karşımda pısmıştı.

"Ben yapmadım,lütfen bana vurma artık"

Karşısında kalakaldım öylece,ona benzemiştim."Hayır,vurmayacağım sakin ol"Çocuğu kollarımın arasına aldım.Öylece durdu,ağladığını hissedebiliyordum.

"Özür dilerim çocuk"

.....

Bu hikayeyi daha çok barışın zihninden yazmak istiyorum,yani barışın zamanla semihe olan düşüncelerinin nasıl değiştiğini görün diye.

Biraz karmaşık olabilir ama konu oturur yavaş yavaş.

Bu arada barış semihe sürekli çocuk diye hitap ediyor bu yüzden aklınız karışmasın😍😛😘