After the soft sister differentiated into A | MTL

9: Jin Siming'in Beyaz Ayışığı

Çoğu öğrenci için, günün en zor iki dersi sabahın ilk dersi ve Cuma gününün son dersidir.

Şu anda, Jin Siming ilkini yaşıyordu.

Açlıktan başı dönüyordu, öyle ki omurgasının dışarı çıkacağını hissediyordu. Ancak, matematik öğretmenini dinliyormuş gibi davranması gerekiyordu. Öğretmen kürsüden ders anlatırken tükürük saçıyordu.

Açlık dayanılmaz hale gelmişti, bu yüzden önceden hazırladığı atıştırmalıkları gizlice açtı ve sessizce atıştırmaya başladı.

Defalarca saatine bakmak için başını eğiyordu. Her saniye yıllar gibiydi.

Daha önceleri bu kadar zor değildi, ama farklılaşmasından sonra iştahı önemli ölçüde arttı. Kahvaltıda ne kadar yerse yesin, bu saate kadar tamamen sindirilmiş oluyordu. İlk başta kilo almaktan korktuğu için yemekten kaçındı ve kendini tutabileceğini kanıtlamak istedi. Ama gerçek ona sert bir ders verdi ve açlığa dayanamadığı için bu konuyu tamamen bıraktı.

"Ding~Dong-Ding~"

Zil nihayet çaldı ve Jin Siming sandalyesinin gıcırtısıyla ayağa kalktı, ama sonra bir şeyi hatırlamış gibi aceleyle tekrar oturdu. Masanın altından küçük bir el aynası çıkardı ve saçını düzeltmeye başladı.

"Aiya, Ming-bao, kendine bakmayı bırak. Aç olduğunu söylemedin mi? Hadi gidip kantinden haşlanmış domuz eti alalım!" Su Xiaohang, arkadaşını aynaya bakarken görünce aceleyle onu sınıftan sürükledi.

Kantine doğru giden birçok öğrenci koridorda koşuyordu ve Su Xiaohang da koşmak istiyordu, ama Jin Siming onu zorla geri tuttu.

Şaka yapma, Jin Siming aç olsa bile okulda biraz tanınmış biri olduğu için kantine onuruyla gitmeli!

"Ahhh, Güzellik Yao~"

"Jin-Jin, kantine mi gidiyorsun?"

"Yao Jin, bugün kantinde mi yemek yiyeceksin?"

"....."

Aslında onuruyla yürümesi gereken bir başka önemli sebep daha vardı - Yao Jin hemen arkasında yürüyordu!

Kantine yarı yola kadar geldiklerinde ve Jin Siming, Yao Jin'e en az on kişinin selam verdiğini duymuştu bile.

Hmph, o bir tür ünlü sosyete o***pusu gibi. (küfürsüz bu kısmı nasıl yazayım bilemedim)

Jin Siming, içinden acı acı ona hakaret etmekten kendini alamadı. Belki de dün sarı haydutlar grubu Yao Jin'i tanıyordu ve onu kötü niyetle okul kapısında engellediler.

Hah, komşu meslek lisesindeki insanlarla uğraşan vahşi biri değil mi!

Jin Siming, dün okul kapısında grubu engelleyen kişilerin sebebinin Yao Jin olduğuna inanıyordu. Böyle kötü niyetli birine yardım etmeyi göze almaya değmezdi!

Bu arada, Yao Jin başkalarına kolayca selam verdi ve gülümsedi, sanki dün olan olayın ona hiçbir etkisi olmamış gibiydi.

Jin Siming'in içinde bir öfke alevlendi.

"Xiaohang, daha hızlı yürü." Su Xiaohong'un kolunu çekti ve adımlarını hızlandırdı.

"Koşmamamı söylemiştin?" Su Xiaohong dudak bükerek söyledi.

"Sana daha hızlı yürümeni söylüyorum, koşmanı değil!"

İkisi gürültülü bir şekilde kantine girdiler ve haşlanmış domuz eti satan kısmın önünde uzun bir kuyruk gördüler.

Şimdi sıraya girerlerse, sıraya geldiklerinde domuz eti tükenmiş olur. Bu yüzden birkaç rastgele yemek aldılar ve bir masa seçip oturdular.

"Ühü ühü, haşlanmış domuz etim uçup gidiyor~ Ve sadece Pazartesi ve Çarşamba günleri servis ediyorlar." Su Xiaohang tabağındaki pirinci dürterken kaşlarını çattı.