After the soft sister differentiated into A | MTL

2: Sadece Omega'nın Alfa'sı olmak istiyorum

"Ben geldim." Jin Siming, okul çantasını koridordaki dolaba güçsüzce fırlattı ve aynı şekilde, kollarında hiç güç olmadan terliklerini giydi.

"Aiya~ Bebeğim eve döndü~ Li Teyze bu gece senin en sevdiğin soslu domuz pirzolalarını yaptı. Hemen ellerini yıka ve akşam yemeğine hazırlan." Anne Jin, onu sıcak bir şekilde karşıladı ve Jin Siming'in gelişigüzel fırlattığı okul çantasını toparladı. Sonra kızını yemek masasına doğru yönlendirdi.

Jin Siming, yemek masasının önünde farklı renk ve tatlardaki düzinelerce et ve sebze yemeğini görünce oturdu. Önündeki pirinç kasesi de diğerlerinden bir boy daha büyüktü. Şikayet etmeden duramadı: "Anne, bugün misafir yok ve sadece üçümüz var. Neden bu kadar çok yemek yaptın? Ve şu kasedeki pilava bak! Beni domuz gibi beslememen gerektiğini söylememiş miydim?"

"Seni yaramaz! Ne diyorsun! Vücudundaki özel değişiklikleri telafi etmeliyiz! Ve her zaman şikayet etsen de, sonunda en az 5 kase pirinç yemiyor musun?"

"Doğru, doğru. Abla, rol yapmayı bırak! Artık eskisi gibi değilsin, kendi ağzını bile kontrol edemiyorsun! Biraz daha yemenin zararı yok, nasılsa şişmanlamayacaksın." Yan tarafta oturan, video oyununda bir maç bitiren Jin Tong, yemek çubuklarını alıp yemeğe başladı.

Jin Siming'e ve sonra da kıyafetlerine bir göz attı ve bağırdı, "Anne! Neden yine kıyafetlerimi ona verdin? O tişört, ünlü bir ortak koleksiyondan sınırlı üretim! Kendim bile bu kadar özel olduğundan dolayı giymeye kıyamıyorum!"

"Sadece bir parça kıyafet, bir tane daha alırsın! Dolabında satın aldıktan sonra bir kez bile giymediğin o kadar çok kıyafet gördüğümde, kardeşine bazılarını vermeye karar verdim! Ablanın önceki kıyafetleri artık giyilemiyor ve yeni almak için zamanım olmadığından, acil bir önlem olarak ona senin bazı kıyafetlerini vermek zorunda kaldım."

"Ah! Zaten sınırlı üretim olduklarını söylemiştim, değil mi? Yeniden almak istesem bile artık alamam, tamam mı?! Hıh, anne, onu hep şımartıyorsun! Bu kadar, doydum!" Jin Tong'un küçük yüzü öfkeyle kıpkırmızı oldu ve sinirle odasına geri döndü.

"O kokuşmuş velet artık genç değil ama siniri gittikçe kötüleşiyor! Ming Ming, kardeşinle tartışma. Odası, ayakkabılar ve kıyafetlerle dolmak üzere. Her geçen gün daha da gösteriş meraklısı oluyor, ergen bir kızdan bile daha kötü! O kadar çok satın alıyor ama giymiyor! Sadece odasında durursa büyük bir israf olurdu."

"Önemli değil, anne. Bu kıyafet oldukça iyi, çok beğendim! Harikasın!" Jin Siming, kardeşinin öfkeli arkasına neşeyle bakarak ve gülümseyerek Mama Jin'e başparmaklarını kaldırdı.

Jin Tong, Jin Siming'in küçük kardeşi ama sadece bir yaş küçük. Bundan başka, Jin Siming çocukken oldukça zayıf ve küçüktü. Bu yüzden kardeşi ona hiç saygı duymadı ve sayısız kez onu kızdırdığı oldu. Şimdi nadiren görülen öfkeli ve üzgün halini görmek, Jin Siming'in kalbinin neşeyle çiçek açmasına neden oldu.

Anne Jin, Jin Siming'in önceki zamanlardaki gibi kavga etmeden sakin olduğunu görünce çok memnun oldu.

"Farklılaşmadan sonra Ming Ming çok anlayışlı oldu. Ah, doğru, yeni kıyafetlerden bahsetmişken, sana henüz zaman bulup yeni kıyafet alamadım. Yarın cumartesi ve okulun yokken, anne sana yeni kıyafetler almaya eşlik edecek."

Jin Siming'in yemek çubuklarını tutan eli durdu.

Farklılaşmasından sonra boyu on santimetreden fazla uzadı ve tüm vücudu orijinal boyutundan bir beden büyüdü. Küçük ve yumuşak görünümlü kız kardeşten, şu anki uzun bacaklı, kaslı kadına dönüştü. Ne giyerse giysin, güçlü ve cesur bir görünüm sergiliyordu ve en sevdiği küçük pembe elbiseyi giyemiyordu. Önceden yumuşak, tatlı ve zayıf görünümlü havası tamamen kayboldu.