After the soft sister differentiated into A | MTL

16: Yao Jin'den uzak dur

Jin Siming'in ideal hafta sonu şöyledir: Öğlene kadar yatakta kalmak, bir öğün yemek yemek, uzanıp telefonunda oyun oynamak, tekrar yemek yemek ve ardından tekrar uzanıp oyun oynamaya devam etmek.

Ama son iki gündeki acımasız gerçekler, mükemmel bir hafta sonu umutlarını yıktı. Her sabah, Jin Tong tarafından erken kalkmaya zorlandı, büyük bir kahvaltı yapmaya zorlandı, sabah koşusuna zorlandı ve sonra spor salonunda basketbol oynamaya sürüklendi.

Direnmeye çalıştığında ise harçlığı tehdit edildi.

Hafta sonu boyunca Jin Tong'un baskıcı yönetimi altında yaşadı ve Pazartesi sabahı arabada birlikte oturduklarında, hala Jin Tong'a soğuk bir bakış attı.

Ancak, Jin Tong ile basketbol oynadıktan sonra, beynindeki hangi kasın çekildiği bilinmez ama onun tutumu aniden 180 derece değişti. Artık onu övmeye bile başladı.

"Bu çocuklara uzun zaman önce kız kardeşimin S seviyeli bir Alpha olduğunu söyledim ama inanmadılar. Şimdi seni gerçekten gördüler... O aptalların yüzündeki şok ifadesi... Bu noktada gülmekten öleceğim, hahahaha!"

"Ablacığım, sen inanılmazsın! Hangi pozisyonda olursan ol %100 isabetle şut çekiyorsun. Doğuştan yeteneklisin!"

Arka koltukta oturan Jin Tong, Jin Siming'in kulağına durmadan konuşmak için eğildi. Jin Siming ise yolcu koltuğunda sabırsızca yüzünü çevirip ondan uzaklaştı ve tiksintiyle baktı.

Basketbol sahasına adım attığı andan itibaren bu sporu kalbinde kara listeye aldı. O terli formalar ve şortlardaki vücutlar... Bu terli vücutlarla teması azaltmanın tek yolu, top eline geçer geçmez umutsuzca şut atmaktı.

%100 şut isabeti mi? Bu tür şeylere hiç ilgisi yoktu.

"Ablacığım, neden gelecekte bizimle oynamıyorsun? Yakınlarda bir basketbol turnuvası var ve kazanan para ödülü bile alabiliyormuş!"

"İmkansız, bunu aklından bile geçirme." Jin Siming hemen hayallerini kesti.

"Ah... ama neden?"

Jin Tong, "bu ne büyük bir yetenek israfı" ifadesiyle surat astı ve daha fazla konuşmak için ağzını açtı. Jin Siming daha fazla dayanamadı, elini alnına bastırdı ve onu itti. Sonra kulaklıklarını taktı ve sesini tamamen engelledi.

Araba kapıya varır varmaz, arabadan hızla indi. Ayakkabılarının altına yağ sürülmüş gibi Jin Tong'u arkasında bıraktı ve koşarak uzaklaştı.

Şimdi özel bir fiziki yapıya sahip olabilir, ama tartışan ve kötü kokan kardeşini bu aptaldan daha çok tercih ediyordu.

Hızla sınıfa girdi ve masasında bir kruvasan ve bir şişe içilebilir yoğurt gördü. Tam da susamıştı, bu yüzden Jin Siming şişeyi kaptı ve tereddüt etmeden iki yudum aldı.

Bu sırada, omzunda okul çantası asılı olan Su Xiaohang içeri girdi ve yanına oturdu, gülümseyerek: "Günaydın Ming-bao~ Sadece bunları mı yiyeceksin kahvaltıda? Sadece bununla karnını doyurabilir misin?"

Jin Siming dondu, "Bu şeyleri buraya sen koymadın mı?"

"Hayır, ben koymadım. Yeni geldim."

Su Xiaohang'ın inkarını duyunca Jin Siming şişeyi masaya geri koydu ve arkasına yaslandı, "O zaman bu yiyecekler kimin? Birinin kahvaltısını mı yedim?"

Su Xiaohang, yüzündeki suçluluk ifadesine gülmek istedi.

"Ne diyorsun? Masanda olduğuna göre kesinlikle senin içindir. Ming-bao, Alfa olduktan sonra aptallaştın mı? Masana gizlice sıkıştırılan o atıştırmalıkları hatırlamıyor musun? Zaten alışkın olduğunu sanıyordum."