Hikayenin güzel gittiğini düşünenler yorumlarda belirtirse çok mutlu olurum.
Selim arabadaki bütün valizleri indirip teker teker otobüse yüklerken Selin'in yüzüne hiç bakamıyordu.
Selin ise onunla tekrardan nasıl konuşacağının yollarını aramakla meşguldü çünkü kaptanını istemeden olsa da kırdığının farkındaydı.
Bütün eşyalar yerleştirildiğinde Selim otobüsün içine girdiğinde Selin dışarıdaydı.
İçeriye girmeye cesaret edemiyordu.
İçeriye girse ne yapacağını bilmiyordu.
Selim'in cam kenarına oturdugunu gördüğünde kendinde bir cesaret bulup otobüse doğru yürümeye başladı.
Otobüsün kapısında bulunan basamakları yavaş adımlarla çıkan Selin, Selim'in oturduğu yerden geçecek cesareti olmadığı için hemen en öndeki koltuğa oturdu.
Şimdi birbirlerinden 10 koltuk uzakta duruyorlardı.
Ne Selim bu kadar uzak olmayı isterdi ne de Selin!
Otobüs kalktıktan bir süre sonra Selin'in telefonuna bir mesaj bildirimi geldi.
Kaptanım: Niye uzağımdasın?
Selin: Uzağında değilim.
Kaptanım: 10 koltuk sana uzak gelmiyor mu?
Selin: Aynı atmosferde olmamız bana yeter!
Kaptanım: Bana yetmez!!!
