5.BÖLÜMAbimle sarıldıktan sonra abim hariç hepimiz oturma odasında oturuyorduk.Abim ayakta dolanıyordu.Onu ilk defa bu kadar sinirli görmüştüm.Mesleği gereği ve önceden beri zaten biraz sert mizaçlı biriydi,ama onu bu şekilde ilk defa görüyordum.
Esra veya annem anlatmıştı galiba olanları çünkü ben daha hiçbirşey söylemediğim hâlde böyleydi."Nasıl olur ya aklım almıyor."dedi sinirle.
Nazlı teyze ve Ömer hariç diğerleri bilmediği için ne olduğunu anlamaya çalışıyorlardı.
Nermin "ya ne olduğunu artık bize de anlatır mısınız?"dedi.
Ben hemen okuldan bir arkadaşım ders notlarını sormuştu onunla konuşmuştuk.Mahalleden bazı kendini bilmez insanlar bunu görüp baba yetiştirmişler.Babam da duyunca çok sinirlenmiş,beni görür görmez tokat attı,okula gitm-"dememe kalmadan Ömer hiddetle "sana vurdu mu o adam." dedi.
Bir an böyle olunca gözlerim dolmuştu.Umursamıyor gibi görünsem de aslında canım yanıyordu.
Ömerin sorusuna kafamı sallamakla yetindim.Abim de bilmiyor olacak ki daha çok sinirlenmişti.Ağızının içinden bir şeyler mırıldanıyordu.Ömer daha da sesini yükselterek "Adam benim güzel yüzüne bakmaya kıyamadığım Meryemime vurdu öylemi,şimdi bitti işte o."diyerek hızla dış kapıya yürüdü.
Herkesten bir hih! nidası çıkmıştı.Ben hâlâ Ömerin abimin yanında söylediklerine takılmıştım.Abim fark edermiydi acaba veya nasıl bir tepki verirdi.
Nazlı teyze "Ömer dur bir oğlum." dese de Ömer dinlememişti.
Abim hemen "lan nereye oğlum,bir sakin ol." diyerek Ömeri tuttu.
Ömer sinirle "Ne sakinliği,duymadın mı lan Meryemi tokat atmış adam kıza."Abim "Duymaz olurmuyum duydum, ama senin dediklerinide duydum Ömer bey.Hayırdır lan kardeşime güzel yüzlüm,Meryemim felan demek,ne dediğinin farkında mısın sen."dedi kaşlarını çatarak.
Ömer sakin bir şekilde "Farkındayım tabii."dedi sonra güldü.Abim Ömerin dedikleriyle ve gülmesiyle daha da sinirlendi.
"Ne sırıtıyon lan sen,niye öyle söyledin açıkla bakalım."dedi.
Şimdi yandım işte ben,Abimin nasıl tepki vereceğini bilmiyordum,bu yüzden de içimde korku vardı.Hem onlar kaç yıllık arkadaşlardı araları bozulsun istemezdim.
Ömer yüz ifadesini bozmadan "Seviyorum çünkü."dedi sakinceAbim afallayarak "Seviyorsun öylemi,sen benim kardeşimi." dedi
"Aynen öyle kardeşim,hatta o da bana karşı boş değil."dedi
Aman Allahım ne diyordu Ömer,bu sakinlik nereden gelmişti.
Abim sinirle "demek öyle." dedikten sonra Ömere yumruk attı.
Bir anda öylece kalmıştım.Abimden böyle bir şey beklemiyordum.
Nermin "ayy!"diyerek bağırdı.
Herkes şakınlık ve korkuyla bakıyordu.
Abim hemen ikinci yumruğuda attı.
Ömerin dudağı kanıyordu.
Nazlı teyzenin korkudan tansiyonu çıkmış olmalı ki Elif abla ve sevim abla ona bakıyorlardı.
Hemen kendime gelip "Ömer!"diye bağırarak abimin önüne geçtim.Eğer geçmeseydim üçüncü yumruğuda atacaktı.Ömer hiçbir şey yapmadan öylece duruyordu.Abim bana bakıp "Ömer abiye ne oldu Meryem,Ömer mi oldu hayırdır." dedi bağırarak.
Ömer "Ne bağırıyorsun kıza."dedi sinirle
Abim daha da sesini yükselterek "Ne yapmamı bekliyorsun lan,kardeşim dediğim adamla,kardeşim birbirlerini seviyorlar ne güzel mi diyeyim."dedi
Abimin kızmasını beklemiştim ama bu kadar değil.İlk defa bana sesini bu kadar yükseltmişti.İstemsiz bir şekilde gözlerim doldu.
Ömer "ne olmuş sevmişsek ayıp bir şey mi yapmışız."dedi yine sakinlikle.
Bu sırada diğerleri olanları şaşkınlıkla izliyorlardı."Ne oldusu mu var lan,Meryem senin kardeşin gibi ben nasıl Nermini kardeşim gibi görüyorsam Meryemde senin için öyle olacak."dedi hâlâ geçmemiş siniriyle.
Ömer "Ben hiçbir zaman Meryemi kardeşim gibi görmedim,öyle olduğunu söylemedim sen kendi kafanda uydurmuşsun Yusuf."dedi.
"Öyle mi Ömer bey."dedi.
"Aynen öyle kardeşim."dedi Ömer
Abim bana dönüp "ya sen Meryem ne zamandan beri beni ayakta uyuttun hiçmi utanmadın yüzüme bakarken." dedi.
Öylece kalmıştım.Ama Ömerin bana hislerini söylemesinin üzerinden bir gün bile geçmemişti.Beni hiç tanımamışmıydı acaba nasıl olur da kendinden gizlediğimi düşünürdü.Ben her şey daha yeni olmasına rağmen hemen söyleyecektim.
Gözlerim dolu dolu "Abi ne diyorsun sen her şey daha çok yeni,Ömer daha dün söyledi bana.Bende zaten bugün söyleyecektim sana." dedim.
Abim hemen "Yalan söyleme Meryem,seni dün babam evden kovdu ama sen onu düşünmek yerine sevdiğin adamın evine gelip keyif çatıyorsun."dedi sevdiğin adamı bastırarak söyledi.
Karşımda gördüğüm adam kesinlikle abim değildi.Benim abim düsünceli,kalp kırmayan bir insandı.Ne oldu da acaba böyle davranıyordu.Tamam öğrendiği zoruna gidebilir ama önce bir dinlese keşke,yargısız infaz yapıyordu.
"Ne yalan söylemsi abi,ben ne zaman sana yalan söyledim.Hem ben burda keyif çatmıyorum,dün evden çıkınca arkadaşıma gidecektim ama Ömer göndermedi,buraya geldik birlikte.Ama eğer böyle düşüneceğini bilseydim abi sokakta bile kalırdım."dedim kırgın bir sesle.
Demekki beni biraz olsun tanımamıştı.
Hâlâ geçmemiş siniriyle "Ee tabi sende haklısın sevdiğin adamın evi dururken niye başka bir yere gidesin demi Meryem."
Kalbimi kırıyordu ama hiç farkında değildi."Abi bana niye inanmıyorsun,ne yaptım ben sanki."dedim göz yaşlarım akıyordu artık.
Elif abla araya girip "Yusuf,ablam pişman olacağın şeyler söyleme bir sakin ol,hem Meryem daha yeni öğrendi." dedi yatıştırıcı bir sesle
Abim hâlâ sakinleşmemişti,resmen kulağını tıkamış dediklerimizi duymuyordu
"Sakin felân olmuyorum.Sana da yazıklar olsun Meryem,bunca zaman babama karşı korudum seni boşunamıymış demekki yaptıklarım."dedi.
Böyle bir şeyi nasıl söylerdi bana hemde benim ne yaşadığımı ne hissettiğimi en iyi bilen oydu.Buna rağmen bana bunları nasıl söylerdi.Demekki ben abimi bunca yıl tanıyamamışım.
Abim bir hışımla evden çıkıyordu ki arkasını dönüp "Mutluluklar dilerim sana yeni evinde Meryem hanım,çünkü ne seni eve götürmeye ne de babamı ikna etmeye çalışacağım."diyip bir hışım çıktı evden.
Arkasında bir enkaz bıraktığından habersiz.
Gözyaşlarımdan önümü göremiyordum artık,olduğum yere çöküp hıçkırarak ağlamaya başladım.Merhabalarrrr
Nasılsınız,iyisinizdir umarımm
Bölüm biraz gecikti ama bundan sonra daha düzenli atmaya çalışacağım.
▪︎Ömer ve Meryem hakkında ne düşünüyorsunuz?
Yıldızı parlatıp yorum yaparsanız beni mutlu edersiniz.
Bir sonraki bölüme kadar kendinize iyi bakın.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
VUSLAT
General FictionHayatın ansızın getirdiği en büyük iyikim,Ömer Hayatın bir anda neler getireceği belli olmuyordu.Beklemediğin,haketmediğin davranışları sözleri senin kanından canından ailedenden duyuyordun.Meryemin hayatındaki en büyük şanssızlığı belki de ailesiy...