Please don't forget me // ft. bankzitters

Hoofdstuk 3

Tijd skip naar de nacht voordat isabel naar het ziekenhuis moet.

~~~

Isabel POV:
Morgen moet ik naar het ziekenhuis. Ik heb Robbie en de jongens vertelt dat ik met wat vriendinnen heb afgesproken. Gelukkig geloofde ze me, maar ik moet wel meer smoesjes verzinnen want de hele tijd dezelfde gaat niet werken. Je legt je telefoon weg en valt in slaap.

De volgende ochtend word ik wakker door mijn wekker. Ik kijk op m'n telefoon. 8:30. Over 2 uur moet ik in het ziekenhuis zijn. Ik loop naar de badkamer en doe een spijkerbroek en een shirt aan. Daarna doe ik m'n haar, half up half down. Als mijn haar na drie kwartier eindelijk goed zit kijk ik even op m'n telefoon hoe laat het is. 9:53. Ik pak mijn make-up en doet wat op. Ik doe snel mijn spullen in een klein handtasje en loop naar beneden.

Matthy's POV:
Ik zit beneden aan de tafel wat te eten en Raoul staat ook wat voor zichzelf te maken als Isabel naar beneden komt. "Goedemorgen." Zegt ze terwijl ze een appel pakt. "Ik ga!" En ze loopt naar de gang. Raoul kijkt me aan en fluistert zodat alleen ik het hoor. "Vraag of je haar kan brengen lul." Ik loop achter haar aan terwijl ik Raoul achter me gedag hoor roepen. Als ze in de gang staat en haar schoenen aan staat te doen vraag ik. "Moet ik je brengen anders?" Ze kijkt me even aan en zegt. "Echt heel lief Matt, maar het lukt wel bedankt." Ik knik. "Oke, tot straks!" "Tot straks!" En ze trekt de deur achter haar dicht.

Isabels POV:
Het liefst zou ik ja zeggen tegen Matthy, maar hij mag het niet weten. Niemand mag weten dat ik naar het ziekenhuis ga in plaast van naar m'n vriendinnen. Ik zit ondertussen in de metro naar het ziekenhuis. De hele weg zit ik te denken of ik me toch had moeten laten brengen door Matthy. Als ik na een kwartiertje in de metro mijn stop hoort waar ik eruit moet dringt het pas tot me door, ik ben ziek en het is dodelijk. Ik haal even diep adem en loop dan naar het ziekenhuis toe.

Na 2 uur in het ziekenhuis te hebben gezeten kom je weer aan bij casa del huts. Over een halve maand moet ik weer terug komen voor mijn eerste chemokuur. Ik bel aan en wacht tot er word opengedaan. Het duurt niet lang voor Koen open doet. "Hee Ies!" Zegt hij enthousiast. Ik geef hem een knuffel en zeg. "Hee koentje." Hij trekt zich terug van de knuffel en vraagt. "Hoe was het?" Je trekt je ook terug en zegt. "Goed." Snel verbeter je jezelf. "Leuk!" Hij laat je binnen en je loopt naar boven om je om te kleden. Ik pak een shirt en bankzitters trainingsbroek, die ik een paar dagen geleden van Robbie heb gekregen. Daarna loop ik naar de badkamer en kleed me om.

Even later loop je naar de woonkamer. Raoul staat in de keuken en verder is er niemand. "Hee Roelie!" Zeg je als hij niet door heeft dat je binnenkomt lopen. "Hoi Isa!" Zegt hij. "Waar is de rest?" Vraag ik terwijl ik op de bank ga zitten. "Opnemen. Iets drinken?" "Nee dankje." "Heb je al gegeten?" Ik heb nog niks gegeten, maar honger heb ik niet. "Ja onderweg." Lieg ik. "Dan is het goed. Ik ga ff bij de jongens kijken." "Is goed!" En zo zit ik nu alleen op de bank.

Ik doe mijn AirPods in en zet wat muziek op. Ik begin na te denken, over alles wat er is gebeurd sinds ik hier ben. Milo houdt niet meer op over mij en Koen en Koen zelf ontkent niks. Zou hij me leuk vinden? Dat kan niet, toch? In ieder geval, Raoul heeft het ook de hele tijd over mij en Matthy. Is dat om Koen terug te pakken of..?

Ik zit helemaal in m'n gedachten als ik Robbie opeens hoor roepen. "Hallo? Aarde aan Isabel?" Ik doe snel m'n AirPods uit. "Ja, sorry m'n muziek stond hard." Hij komt naast je zitten. "Kom je ook zwemmen met de jongens?" Eigenlijk heb ik wel zin om te zwemmen, maar dan zal de rest mijn armen zien. Zonder dat ik het door heb leg ik m'n handen op mijn armen. Robbie moet het gezien hebben, want hij zegt. "Het boeit de jongens echt niet hoe je armen eruit zien." Ik haal even diep adem en zeg dan. "Oke prima, ik kom." Ik loop naar boven om mijn bikini aan te doen.

Matthy's POV:
Ik zit samen met Raoul op de rand van het zwembad, terwijl de rest onderwater aan het kloten is. In de verte zie ik Isabel aankomen lopen. Ze heeft nog een shirt aan over haar bikini. Ze loopt naar de ligbedden achter me dus zie ik niet wat ze doet. Maar als Koen fluit kijk ik om en zie ik dat ze haar shirt heeft uitgetrokken en tering wat is ze mooi. "Ja? Is het interessant?" Zegt ze omdat iedereen haar aankijkt. De jongens in het water gaan weer verder met kloten en Isabel komt naast me zitten. Raoul springt het moment dat Isabel zit het water in en gaat naar de rest toe.

"Ben ik zo eng?" Vraagt ze sarcastisch. "Nee joh." Ik betrap mezelf er de hele tijd op dat ik naar haar armen kijk, terwijl Rob nog zo had gezegd dat niet te doen. "Wat is er eigenlijk gebeurd als ik mag vragen?" Vraag ik na een tijdje dan toch. "Kut, sorry het spijt me. Domme vraag." Zeg ik als ze voor haar uit blijft staren. "Maakt niet uit. Ik begon mezelf pijn te doen nadat mijn ouders overleden." Zegt ze. "Het was het enige wat goed voelde. Uiteindelijk heb ik ook een poging gedaan. Maar ik ben nu al 2 jaar clean." Even weet ik niet wat ik moet zeggen. "Het klinkt misschien raar maar ik snap wel hoe je je voelde." Zeg ik na een tijdje. Ik heb er eigenlijk meteen spijt van. Ze is de eerste die nu misschien snapt dat ik mezelf ook pijn doe. "Dus waar gaat het hier allemaal over?" Vraagt Koen die onze kant op komt lopen. Moet hij dan echt alles verpesten?

~~~

Bedankt weer voor het lezen en vergeet geen sterretje achter te laten!!

Kusjess xx