MY LOVE FOREVER~FANGAR~

Bölüm -3-

Son derse de girip heyecanla okulun çıkışına doğru yürüdüm.Gözlerim Fang'ı aradı. Onu motorunda görünce gözüme hoş görünmüştü.İnsanların bana olan aşağılayıcı bakışlarını umursamadan koşarak Fang'ın yanına gittim.Fang bana siyah bir kask uzattı.

"Bunu tak ve motora bin."

Dediğini yaptım ve motora bindim.

"Tutun bana minik."

Sıkıca beline sarıldım.Herkesin -özellikle de Janet'in- bize şaşkınlık dolu bakışlar attığını hissettim.Bu sırada motor çalıştı ve hızla yol aldık.

Ona Janet'in ona olan ilgisini sormak istiyordum fakat çekiniyordum.En son merakım duygularımı yendi.

"Janet bugün neden sana sarılmaya çalıştı?Biz okuldan çıkarken en şaşkın ve gözünde hüzün görebildiğim tek kişi oydu."

Tok bir sesle;

"O benim eski sevgilim."diyince şaşırmıştım.

"İyi ama sana ne yaptı da onu ittin?"

Sinirli görünüyordu.

"Neden bunu soruyorsun?Seni kurtardım işte,ayrıca beni aldattı.Öyle birinden ne beklersin ki?"

Şaşkındım,Fang'ın evine gelmiştik.

"Hadi in bakalım."

İnmeye çalıştım fakat neredeyse düşecektim.İnememiştim.

"Bücür seni."

Beni kucağına alıp indirdi.Yanaklarım kızarmıştı.

"Utanma gel hadi."

Evin kapısını açıp beni içeri aldı.Evi çok büyük ve güzeldi.

"Beğendin sanırım."

"Evin çok güzelmiş."

Evi incelerken birçok madalyanın asılı olduğu bir duvar gördüm.

"Bunlar ne madalyası?"

"Dövüş sanatıyla ilgileniyorum,onun madalyaları."

Şaşkınlıkla ona baktım.Bir dövüşçüydü ve beni zorbalamak yerine korumuştu.Garip.

"Bugün neden beni korudun?"

"Hiç kimsenin zorbalığı hak ettiğini sanmıyorum."

"Teşekkür ederim."

"Teşekküre gerek yok bücür."

"Bücür değilim ben."

"Tamam bücür,hadi geç içeri."

Gözümü devirip koltuğa oturdum.Fang de karşıma oturdu.Gözlerinin üstümde olduğunu hissettim.Stres olmuştum,bakışlarımı ellerime çevirdim,utanarak başımı eğip stresle ellerimle oynamaya başladım.

Fangın ayaklandığını fark ettim.Yanıma geliyordu sanırım.Sonrasında şok olacağım birşey yaptı.Çenemden tutup kafamı hafifçe kaldırarak gözlerimizin buluşmasını sağladı.Utançtan kıpkırmızı olmuştum.REZİL OLDUM?!?

"Neden utaniyorsun bücür,ne var utanılacak?"

"Hiç.. utanmadım."

"Hadi ben sana kahve getiriyim içeriz birlikte."

Odadan çıktığında,içimden kendime sövmeye başladım.APTAL MİYİM NE,RESMEN REZİL OLDUM!

***

Fang'ten

Bu çocuk ne utangaç çıktı böyle.Ne yapicam ben bununla!?

Hemen kahvelerimizi hazırlayıp birini Edgara verdim.Hâlâ utanıyordu.NE BİÇİM ERKEK BU?

"İç hadi."

"Teşekkürler Fang."

Rica ettikten sonra kahvemi yudumladım.

Biraz zaman geçtikten sonra Edgar bana alışmıştı.Akşama kadar onunla sohbet edip film izledik.Ama geç olmuştu ve onu eve bırakmam gerekiyordu.

"Hadi geç oldu seni bırakayım."

Motora bindik,ona yedek kaskımı verdim ve yola çıktık.Hızla gidiyorduk.Edgar bana sımsıkı tutunmuştu.Motoru dikkatle sürüyordum.Fakat bir anda önümüze bir kamyon çıktı ve sertçe çarpıştık.İkimizde yola fırladığımızda duyduğum tek şey korna ve çığlık sesleriydi.Sonrasında gözlerim yavaşça kapandı.

YAZİCAK BİSEY BULAMİYORUM,FİKİR VERİN AZCİKK💋💗