ဗီလိန်အလှလေးက အဖာခ့်ခံလိုက်ရတယ်! (ဘာသာပြန်)

Ch17 (uni)

Chapter 17 : အိမ်အပြင် ဆွဲထုတ်ခံရပြီး အရင်တုန်းက သူအနိုင်ကျင့်ခဲ့ဖူးသောအစေခံလေးယောက်ဆီကနေ သူ့ရင်သားတွေကို သစ်သားတုတ်ဖြင့်ရိုက်နှိက်ခံရ၊ရင်သားတွေလည်း ထင်းထင်းကြီးဖော်ထုတ်ခံရပြီး သူ့အဖုတ်လေးမှာ ထိုသူ့ဒူးဖြင့် အပွတ်ခံရ

"မင်းက နို့သီးခေါင်းတွေကိုတောင် ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ဘူးလား? ဒါဆိုလည်း ဦးမင်းကို ကူညီပေးမယ်" တုန်းယွင်လုံ၏အကြည့်များသည် ပြင်းထန်နေကာ သူ့နှုတ်ခမ်းထောင့်များလည်း အေးစက်ဖွယ် ကွေးသွားသည်။

ကူစီ တုန်းယွင်လုံ၏ရုတ်ချည်းအမူအရာပြောင်းသွားခြင်းကြောင့် ကြောက်လန့်သွားသည်။သူ့ပါးတွေ ဖြူဖက်ဖြူရော်ဖြစ်သွားကာ အသက်တောင်မရှုရဲခဲ့ပေ။သို့သော်လည်း သူ့နို့သီးတွေက တုန်ယွင်ဆီကနေ ထိန်းချုပ်ခံထားရဆဲဖြစ်သည်။တုန်းယွင်လုံက နွားမတစ်ကောင်လိုဖြစ်နေသော သူ့နို့သီးပေါ်မှာရှိသည့် ငွေရောင်ကွင်းလေးကို ဆွဲကာ တံခါးအပေါက်ဝဆီ ခြေလှမ်းကျဲကျဲဖြင့် လျှောက်သွားသည်။

"အာ့.,..အ့...ဦး, မှားသွားပါတယ်, ကျွန်တော်မှားသွားပါတယ် " ကူစီ၏နို့သီးမှာ ဆုတ်ပျက်တော့မည့်ပုံ ပေါက်နေသည်။ကူစီမှာ မခုခံရဲပေ။တုန်းယွင်လုံသည် ကူစီကို ဒူးထောက်ကာ တွားသွားနေသော အနေအထားဖြင့် တံခါးဆီ ဆွဲခေါ်သွားသည်။

''ဘန်းး" ကူစီ တံခါးဖွင့်သံအကျယ်ကြီးကြောင့် သူ့ခန္ဓာကိုယ် တုန်လှုပ်သွားသည်။သူသည် မြေပြင်ပေါ်မှာ ဒူးထောက်ကာ တွားသွားနေဆဲပင်။ညာဘက်နို့သီးခေါင်းလေးက တုန်းယွင်လုံဆီကနေ မြင့်မြင့်အဆွဲခံထားရသည်။ကူစီ၏နူးညံ့ပြီး နှင်းလိုဖြူဖွေးသော ခန္ဓာကိုယ်လေးသည် လရောင်အောက်မှာ တမူထူးခြားနေသည်။

တံခါးခေါက်သံကြောင့် လန့်ဖျပ်သွားသော အစေခံများသည် တံခါးကို မသိစိတ်ဖြင့် မော့ကြည့်လိုက်သည်။ သူတို့ မော့ကြည့်သောအခါတွင် မာနကြီး ဇီဇာကြောင်ကာ သူတို့ကို ရိုက်နှက် ကြိမ်းမောင်းတတ်သော သခင်ငယ်လေးသည် ယခုအခါ အဝတ်တွေလည်း စုတ်ပြဲ​နေကာ ခွေးမတစ်ကောင်လို ရပ်နေသည်။ လက်တစ်ဖက်တည်းဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ထား၍မရသော ရင်ဘတ်ကြီးတွေဖြင့် တုန်းယွင်လုံကို ထိတ်လန့်စွာ ကြည့်နေသည်။