Ch17 (zaw)

1.2K 3 0
                                    

Chapter 17 : အိမ္အျပင္ ဆြဲထုတ္ခံရၿပီး အရင္တုန္းက သူအနိုင္က်င့္ခဲ့ဖူးေသာအေစခံေလးေယာက္ဆီကေန သူ႕ရင္သားေတြကို သစ္သားတုတ္ျဖင့္ရိုက္ႏွိက္ခံရ၊ရင္သားေတြလည္း ထင္းထင္းႀကီးေဖာ္ထုတ္ခံရၿပီး သူ႕အဖုတ္ေလးမွာ ထိုသူ႕ဒူးျဖင့္ အပြတ္ခံရ

"မင္းက နို႔သီးေခါင္းေတြကိုေတာင္ ဂ႐ုမစိုက္နိုင္ေတာ့ဘူးလား? ဒါဆိုလည္း ဦးမင္းကို ကူညီေပးမယ္" တုန္းယြင္လုံ၏အၾကည့္မ်ားသည္ ျပင္းထန္ေနကာ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မ်ားလည္း ေအးစက္ဖြယ္ ေကြးသြားသည္။

ကူစီ တုန္းယြင္လုံ၏႐ုတ္ခ်ည္းအမူအရာေျပာင္းသြားျခင္းေၾကာင့္ ေၾကာက္လန့္သြားသည္။သူ႕ပါးေတြ ျဖဴဖက္ျဖဴေရာ္ျဖစ္သြားကာ အသက္ေတာင္မရႈရဲခဲ့ေပ။သို႔ေသာ္လည္း သူ႕နို႔သီးေတြက တုန္ယြင္ဆီကေန ထိန္းခ်ဳပ္ခံထားရဆဲျဖစ္သည္။တုန္းယြင္လုံက ႏြားမတစ္ေကာင္လိုျဖစ္ေနေသာ သူ႕နို႔သီးေပၚမွာရွိသည့္ ေငြေရာင္ကြင္းေလးကို ဆြဲကာ တံခါးအေပါက္ဝဆီ ေျခလွမ္းက်ဲက်ဲျဖင့္ ေလွ်ာက္သြားသည္။

"အာ့.,..အ့...ဦး, မွားသြားပါတယ္, ကြၽန္ေတာ္မွားသြားပါတယ္ " ကူစီ၏နို႔သီးမွာ ဆုတ္ပ်က္ေတာ့မည့္ပုံ ေပါက္ေနသည္။ကူစီမွာ မခုခံရဲေပ။တုန္းယြင္လုံသည္ ကူစီကို ဒူးေထာက္ကာ တြားသြားေနေသာ အေနအထားျဖင့္ တံခါးဆီ ဆြဲေခၚသြားသည္။

''ဘန္းး" ကူစီ တံခါးဖြင့္သံအက်ယ္ႀကီးေၾကာင့္ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ တုန္လႈပ္သြားသည္။သူသည္ ေျမျပင္ေပၚမွာ ဒူးေထာက္ကာ တြားသြားေနဆဲပင္။ညာဘက္နို႔သီးေခါင္းေလးက တုန္းယြင္လုံဆီကေန ျမင့္ျမင့္အဆြဲခံထားရသည္။ကူစီ၏ႏူးညံ့ၿပီး ႏွင္းလိုျဖဴေဖြးေသာ ခႏၶာကိုယ္ေလးသည္ လေရာင္ေအာက္မွာ တမူထူးျခားေနသည္။

တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ လန႔္ဖ်ပ္သြားေသာ အေစခံမ်ားသည္ တံခါးကို မသိစိတ္ျဖင့္ ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ သူတို႔ ေမာ့ၾကည့္ေသာအခါတြင္ မာနႀကီး ဇီဇာေၾကာင္ကာ သူတို႔ကို ရိုက္ႏွက္ ႀကိမ္းေမာင္းတတ္ေသာ သခင္ငယ္ေလးသည္ ယခုအခါ အဝတ္ေတြလည္း စုတ္ၿပဲေနကာ ေခြးမတစ္ေကာင္လို ရပ္ေနသည္။ လက္တစ္ဖက္တည္းျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ထား၍မရေသာ ရင္ဘတ္ႀကီးေတြျဖင့္ တုန္းယြင္လုံကို ထိတ္လန႔္စြာ ၾကည့္ေနသည္။

ဗီလိန်အလှလေးက အဖာခ့်ခံလိုက်ရတယ်! (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now