Ch14 (uni)

7K 119 0
                                    

Chapter 14 : ဦးလေးက သူ့အပေါက်လေးကို ဒေါသတကြီးလိုးပြီး နို့တွေလည်းစို့ပြီး စောက်ပက်လေးလည်း အဖြူရောင်အရည်တွေဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသွား


ကောင်းကင်ကြီး မည်းမှောင်လာတာနဲ့အမျှ ကူစီမှာ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်ကာ သူ့မိန်းမကိုယ်ထဲက နာကျင်မှုကိုသည်းခံရင်း အိမ်ကို ဖြေးဖြေးလေး လမ်းလျှောက်ပြန်လာသည်။သူ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ အိမ်မှာမီးတွေလင်းနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။တံခါးဝမှာ ချီတုံချတုံရပ်နေ​ခဲ့သည်။နောက်ဆုံးတော့ အံကြိတ်ပြီး တံခါးဝင်ကာ ဝင်သွားလိုက်သည်။

"စီအာ, မင်း ပြန်လာဖို့ဘာလို့ဒီလောက်ကြာနေရတာလဲ?" 

တုန်းယွင်လုံသည် ဧည့်ခန်းထဲရှိဆိုဖာပေါ်တွင် ထိုင်နေသည်။အသံကြားတော့ ခေါင်းမော့ကာ ကူစီကိုကြည့်ပြီး တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့် ထိုစကားကိုပြောလိုက်သည်။


ကူမိသားစုက သူ့ကိုရှေ့နှစ်တွေတုန်းက ထောက်ပံ့ခဲ့သည်။လွန်ခဲ့တဲ့ငါးနှစ်, ကုမိသားစုရဲ့အကြီးအကဲက ဥပဒေနဲ့ဆက်စပ်ပြီး ဖမ်းဆီးခံခဲ့ရသည်။ကုမိသားစုရဲ့မိခင်သည်လည်း ဘယ်သူမှ မမွေးစားချင်တဲ့ကူစီကို တစ်ယောက်တည်းထားခဲ့ကာ သေဆုံးသွားသည်။ကူမိသားစုက သူ့အပေါ်ကောင်းခဲ့တာကို တွေးမိတော့ ကူစီကို သူ့မိသားစုဆီ ခေါ်လာခဲ့သည်။ထိုသို့ဆိုရင်တောင် သူသည် အိမ်ကိုပြန်လာတာရှားသည်။ကူစီနဲ့တွေ့ဖို့ဆို ပိုပြီးတော့တောင် ဆိုးသေးသည်။သူ့အမြင်အရဆိုရင် သူ့အတွက် ဒီကလေးကို မွေးစားဖို့ဆိုတာ လုံလောက်နေပြီပင်။ ဒီကလေး ဘာလုပ်ပြီး သူ့ရင်ထဲ ဘာတွေဖြစ်နေလဲဆိုတာ သူဂရုမစိုက်ပေ။ဒါပေမယ့် အကြောင်းပြချက်အချို့ကြောင့် လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ဝက်က ညတစ်ညမှာ တံခါးကနေ အထဲဝင်လာတဲ့ကူစီကိုကြည့်ပြီး သူ့ရင်ထဲ မတုန်လှုပ်ဘဲ မနေနိုင်ပင်။ထိုအချိန်ကစပြီး သူသည် အိမ်ကို မကြာခဏပြန်လာပြီး ကူစီ၏ဘဝကို အလိုအလျောက်ဝင်စွက်ဖက်တော့သည်။

"မဟုတ်ပါဘူး ဒီညနေတုန်းက ကျောင်းမှာ activity လေးတွေရှိနေလို့ပါ အဲဒါကြောင့် နည်းနည်းနောက်ကျသွားတာ " ကူစီသည် တုန်းယွင်လုံကိုမြင်တော့ အနည်းငယ်အံ့အားသင့်သွားပြီး ထို့လူကို စိတ်မသက်မသာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

ဗီလိန်အလှလေးက အဖာခ့်ခံလိုက်ရတယ်! (ဘာသာပြန်)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant