ဗီလိန်အလှလေးက အဖာခ့်ခံလိုက်ရတယ်! (ဘာသာပြန်)

Ch4:စောက်စိလေးကို ပွတ်သပ်

Chapter 4 •••စောက်စိလေးကို ပွတ်သပ်

ကူစီနိုးလာတော့ သူ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေနဲ့သူ့အစိလေးတွေ ကျိန်းကာ နာကျင်နေပြီး ယားလည်းယားယံနေသည်ကိုသာ သူခံစားရသည်။ သူ တိတ်တဆိတ်ကျိန်ဆဲလိုက်ပြီး သူ့စောက်စိလေးကို ကိုင်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုင်လိုက်သည့်သူ့လက်သာ စိုစွတ်သွားသည်။ တုန်လှုပ်မှုကြောင့် သူနို့သီးလေးတွေတောင် တုန်ရီနေသည်။

သူ့ကိုပြန်လိုက်ပို့တုန်းက ရှန်းရိချန်ရဲ့အပြုအမူတွေကို ပြန်တွေးကြည့်တော့ မူမမှန်တာ ဘာမှမရှိပေ။ဖြစ်ပျက်သွားခဲ့သမျှအရာအားလုံးက ရှန်းရိချန် သူ့ဝိဉာဥ်စွမ်းအားကို မထိန်းချုပ်နိုင်ဖြစ်သွားလို့ပင်။ရှန်းရိချန်က ထိုအကြောင်းတွေကို ဘာမှမသိလိုက်တာဖြစ်မယ်။

စိုးရိမ်လိုက်တာ....ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူကတော့ ရှန်းရိချန်ကို စိတ်ချမ်းသာအောင် လုပ်ပေးလိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။ဒီနေ့ညတော့ ရှန်းရိချန်ကို ဒုက္ခရောက်အောင်ကို လုပ်မယ်။

သူ့မှာ တအားကိုပြောင်မြောက်တဲ့ ဗျူဟာရှိပြီးသားပင်။

ရှန်းရိချန် ဒီည သူ့ခြေထောက်ကိုဆေးပေးပြီးရင်  သူ့ခြေထောက်ကို လျက်ရင်လျက် ဒါမှမဟုတ် သူ့ခြေထောက်ဆေးထားတဲ့ရေတွေကိုသောက်ရင်သောက် နှစ်ခုထဲက ဘယ်အရာကိုမှမလုပ်ရင် ဒီအခန်းထဲကနေ ထွက်သွားခွင့်မပေးမယ့် ဗျူဟာပင်။

ထိုအချိန်မှာဖြစ်သွားမယ့် ရှန်းရိချန်ရဲ့အကျည်းတန်တဲ့အသွင်အပြင်ကို ကူစီ တွေးမိတော့ သူ့ရဲ့ထိပ်တန်းဗျူဟာအပေါ် တိတ်တဆိတ်ကျေနပ်ကြည်နူးနေသည်။

ညက မှောင်လာသည်။ ကူစီ ထပ်မစောင့်နိုင်တော့ဘဲ အသံထုတ်လွှင့်အဆောင်ကို ထုတ်ကာ ရှန်းရိချန်ကို သူ့ဆီလာဖို့ အ​ကြောင်းကြားလိုက်သည်။

[ ရှန်းရိချန် ဒီကိုအမြန်လာ... အမွှေးတိုင်တစ်တိုင်စာ အချိန်အတွင်း မင်းရောက်မလာဘူးဆိုရင် မင်းရဲ့ငမွဲရွာလေးဆီ ပြန်နိုင်ပြီ ]

အသံထုတ်လွှင့်အဆောင်လေး ပျောက်သွားပြီး မကြာခင် တံခါးခေါက်သံထွက်ပေါ်လာသည်။ရှန်းရိချန်က တံခါးတွန်းဖွင့်ပြီး အထဲဝင်လာသည်။​သူ့ကြည့်ရတာ စိတ်အခြေအနေကောင်းမွန်နေသည့်ပုံပင်။