6. Bölüm

84 16 307
                                    


Sınır: 5 yıldız ⭐️ / 250 yorum 💬

Ne ara 6'ya geldik bilmiyorum ama lütfen yıldız atın,

  Bomba gibi bir bölüm oldu Şimşek'ten, Arel'den, Ceren'den, Kıvanç'tan ve Avcı'dan bölümler var,

  Bu bölüm çoğu şeyin sırrı çözülüyor,

Medyadaki Avcı,

İyi okumalar🩵🩵🩵

...

Şimşek'ten:

  Korku, uzun zaman sonra ilk kez bunu hissediyordum. Ölmekten korkan biri değilim. Zaten sadece meraktan yaşıyordum. Yarının merakından ve bana muhtaç olanlardan. Ama korktuğum bir şey vardı: Sevdiklerime zara gelme olasılığı.

Hayatımda zaten 5 kişi vardı: Avcı, Ceren, Nazlı Sultan, Yağmur ve Soner.

Ama şu anda 1 düzineden fazla adam Avcı'ya silah doğrultmuştu. Ceren kaçırılmıştı. Nazlı Sultan bizi abimin yanında biliyordu. Yağmur doğum gününe geleceğimi sanıyordu. Ve Soner ile de aramız mükemmel değildi.

Avcı iç çekti. Beni onun kucağına bırakmak istemediğini biliyordum. "Tekrar ediyorum Ceren'e zarar veremez. Bulduğun ilk fırsatta kaç!" dedi Avcı.

"Bu gün öleceksin, Avcı!" diye bağırdı Arel. Ağlamak istiyordum. Avcı'nın adamları ve Arel'in adamlarının sayılarından daha azdı. Bunda bizim de etkimiz vardı tabii. Katliam çıksa Avcı'ya veda ederdim.

O anda yapabileceğim Arel'e silahımı doğrulttum. Bana göz ucuyla baktı. Arel'n adamları bana silahlarını çevirince Arel hayatımda duyduğum en korkunç sesle bağırdı. "AKLINIZDAN GEÇİRMEYİN!"

"Bırak gitsin. Lütfen..." dedim gözümden yaşlar akarken Avcı "Ağlama." dedi. O anda ölümcül bakışları yumuşadı. Avcıya baktı. "SİKTİR GİT!"

Avcı gülümseyerek ona öpücük attı. "Seviyorum seni Ateş'cik." dedi arabasına bindi ve defolup gitti. O an rahatlamıştım. Arel adamlarına işaret verdiğinde minibüslerine bindiler. Arel benden silahları aldı. O anda Kıvanç'ın sesini duyduk. "LAN CEREN YOK!"

"EVET BE!"

"Avcı'yı takip edin. Bazıları da burada arasın, o kızı bulacaksınız!" sırıttım. Benim yapamadığımı yapmıştı. Kaçmıştı!

...

3 Saat Sonra:

Yatağımda oturmuş tavanı izliyordum. Odaya Arel girdi. Tabii kapı çalma.

"Piyano çalmayacak mısın?" dedi bana. Kahkaha attım. "Beni artık bir şeyle tehdit edemeyeceğine göre."

Artık Ceren yoktu. Hayatımın her anında dip dibe olduğum kız yoktu ama güvenseydi. Bu bana yeterdi. Ve artık tehdit edilemezsin. Şu anda omu deşmek için önümde bir engel yoktu ama bıçağımı onu bıçakladığımda almışlardı maalesef. Zaten tek silahım var, neden alıyorsunuz?

Derin bir iç çekti. "Annemin parmakları neden yok biliyor musun?"

"Bilmediğimi biliyorsun."

"Annem ve babam birbirlerine aşıktı. Ama dedem annemi sevmiyordu. Babamın annemin piyano çalışına aşık olduğunu düşündü. Eğer piyano çalmazsa babam onu sevmeyecek diye düşündü." kanım dondu. Parmaklarıma baktım. Bir anlığına parmaklarımın kesildiğini düşündüm. "Ama babam annemi sevmeye devam etti. 9 yaşında annemin parmaklarının kesilişin, görmüştüm. O günden beri piyanoya açtım. Ama kimse onun gibi çalmıyordu. Taki o yıkık dökük sahnede çalan seni görene kadar. İstediğin kadar yanı çalma, ben piyanona değil sana aşığım. Piyanoya verdiğin duygularını duyuyorum."

Mafyanın PiyanistiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin