De Kostschool

De aangifte

"Goedemiddag u wilden aangifte doen?" Vroeg de charmante jonge agente. "Ja. Het gaat om mijn dochter." Zei de man "Elsie kwam vorige maand thuis voor de zomer, ze zit op een kostschool ziet u. En ja Elsie was zo stil." Zei hij. "Dat is ze normaal niet?" Vroeg Wolfs die naast zijn Colega en vriendin kwam zitten. "Nee normaal praat ze honderduit, over haar vriendinnen en de kattenkwaad die ze uithaalde. Maar nu was ze stil en terug getrokken." Zei de man bezorgd. "Haal even diep adem. U bent wat moeilijk te volgen." Zei eva op vriendelijke toon.  En ze schonk een glaasje water in.

"Begint u bij het begin. Uw dochter heet Elsie?" Vroeg Eva. De nam nam een slokje. "Officieel heet ze Eloise. Maar iedereen noemt haar Elsie." Eva glimlachte. "U zei dat ze op een kostschool zat. Welke?" Vroeg Wolfs."Marienwaard." Antwoorde meneer verduyn. "Wat is er Persies aan de hand? U had het over de zomer?" Vroeg eva. "Elsie kwam thuis deze zomer. En normaal kletst ze mij en mijn vrouw de oren van het hoofd. Maar nu zit ze als een bang vogeltje in de vensterbank en zegt geen woord." Zei hij. "En darom maakt u zich zorgen?" Vroeg Eva. "Ja. Ernstig. Het is begonnen toen de nieuwe directeur kwam." Verklaarde hij. "Heeft ze slechte cijfers? Of ruzie met vriendinnen. Mischien heeft ze een vriendje." Opperde Wolfs. "Dat zou Elsie ons vertellen. Ik ben bang dat er veel meer aan de hand is." Zei hij. "Hoe oud is Eloise?" Vroeg Eva. "14. Elsie is 14 jaar oud." Eva knikte.

"Ik zal heel eerlijk zijn. We zullen dit met onze chef bespreken. Maar zo lang Elsie of iemand anders van de school aangiften doet van iets specifieks ben ik bang dat we weinig kunnen betekenen voor u." Zei Eva. "Maar jullie gaan het al proberen?" Vroeg hij. "We doen ons best." Beloofde Eva.  Ze stond op en nam afscheid van Mathijs Verduyn.

"Dit word moeilijk om Mechels te overtuigen Eef.." zei Wolfs. "We kunnen het altijd proberen." Ze kuste hem snel. "JA! Dat zag ik." Zei Marion die grijnzend  haar hoofd om de hoek stak. "Zal ik jouw ondeugende uitstapjes in de baas zijn tijd maar is gaan noemen?" Zei Eva plagend. "Ik zie het al Chantage. Nee ik zal het onthouden." Marion liep gespeeld beledigd weg. " kom. Mechels." Samen liepen ze naar het kantoor.

"Wat ik niet begrijp is dat u ons niet even wilt laten kijken?" Riep Eva na een 5 minuten intens gesprek met Frieda Mechels. "Kijken waarvoor?" Vroeg Mechels. "Of er dingen zijn die niet kloppen." Riep Eva. "Die vader is dood ongerust. Dat moet toch een reden hebben. Hij komt niet hierheen omdat zijn dochter altijd een muurbloempje was. Dat is verandering van karakter. Dat treed niet zomaar op." Zei Eva. "Wat wil je dan gaan doen?" Vroeg Mechels . Met de politie praten ze niet. "Daar heeft u gelijk in. Maar ik ben het met Eva eens, ik denk dat een kijkje nemen geen kwaad kan." Antwoorden Wolfs. "Wat stellen jullie voor. Ik. Zeg  niet dat ik toestemming geef." Eva knikte. Als ze dit goed beargumenteerde ging dit lukken. "Wolfs en ik sluiten ons aan als leraren. Ze zoeken een gym leraar en een leraar Nederlands. Als we niets vinden zijn we zo weer weg." Zei ze.

"Jullie hebben geen. Andere belangrijke zaken?" Vroeg Mechels. Eva glimlachte ze was er. "Nee helemaal niets. En als wij ons inschrijven als echtpaar. Dan kunnen we alles bespreken. In privé tijd. Simpel. Waarschijnlijk snel. En die vader heeft dan het idee dat we iets proberen. Goed voor het imago." Zei Eva. Frieda zuchten. " nou goed dan. Maar Alles word gerapporteerd aan Marion zij word jullie runner. Eva knikte. "Beloofd." Zei Eva "wat is de aanpak?" Vroeg Mechels. "Ik sluit aan als gym leraar." Zei Wolfs. "Vat dit niet verkeerd op meneer Wolfs maar u als gym docent. Daar trapt niemand in." Eva probeerde haar lachen in te houden. "Ik denk dat u beter docent Nederlands kan worden." Zei Mechels "En  Eva dan de gym lerares." Zei ze. "Maar dat is zo stoffig docent Nederlands." Protesteerde Wolfs. "Dus jij vind mij stoffig?" Plaagde Eva. "Nee. Natuurlijk niet." Hij zuchtte. "Jullie hebben gelijk." Zei hij.

"Goed ik geef toestemming en ik zal jullie inschrijven als docent. Ik stel voor dat jullie je klaar maken ik brief Marion wel." Eva bedankte haar en liep het kantoor uit voor Mechels zich kon bedenken. "Vind jij me echt zo Stoffig Eef?" Vroeg Wolfs toen ze thuis wat spullen pakte . "Zie je wel ik wist dat het je dwars zat." Zei ze. "Natuurlijk niet. Het beroep is stoffigst zei je zelf. Maar jij niet." Ze zoende hem. "Er is niets stoffigs aan jou hoor. Lekker ding." Zei ze en zoende hem weer.

"Voor dat jij me weer verlijd Eva van Dongen. Moeten we even aan het werk." Zei hij. " ja je hebt gelijk. "Ok Wat is jouw naam. "Kim kroon. Ik ben gecertificeerd gym docent. Getrouwd met Dick Kroon. De onweerstaanbare niet stoffige Nederlands docent. " zei Eva. "Concentreren Eef. "Doe ik toch. Waar was ik. Ja getrouwd met jou dus meneer Kroon. De school waar ze eerst lesgaven is op geheven vandaar willen ze hie werken. Omdat er vraag was naar bijde hun vak gebied." Hij knikte. "Dit kan best lukken. Ik zou onweerstaanbaar er uit laten alleen mevrouw Kroon." Ze legde haar handen om zijn nek. "Ik ben blij dat we dit samen kunnen doen." Zei ze. "Ik ook. Kom liefie we moeten gaan.

Ze stapte in de auto en reden naar de school. Het was een imposant oud gebouw. At deed denken aan de oude Amerikaanse kost scholen. Boven het hek hing een naam bord. ' Marienwaard school voor meisjes.' "Een meisjes school. Dat beloofd wat." Zei Wolfs. "Wel alleen naar mij kijken hè." Plaagde Eva. "Natuurlijk Kim Kroon." Zei hij en hij stapte uit de auto. Zij voglde zijn voorbeeld en stapte ook uit. "Jij bent zo in zo de mooiste vrouw ter wereld." Zei hij en kuste haar. "Slijmbal." Plaagde Eva. "Kom Dick. Laten we beginnen." Hand in hand liepen ze de school in klaar voor hun undercover operatie.