Bir yolu olsun artık. Acım dinsin. Gülim eskisi gibi. Eskisi gibi tek parça olim artık..
Bir insan acıya bukadar uzun dayanamaz. Biz Hz. Adem ile Hz.Havva deiliz. Dayanamayız,biteriz ölürüz. Yada hepsini tek başıma yaşarım yine..
Sen deildin böyle noldu sana? Nolduda değiştin bukadar. Daha çok yemin mi ettin canımı yakmaya? Hoşunamı gidiyo üzlüp acı çekmem?
Sahi, hiç acımı hissettin mi? Hiç bu kız napıyo acaba diye düşündün mü? Sen çok bencilsin artık düşünmezssin. Ben tek başıma kendimi iyi etmeye çaba harcarken sen başkalarıyla gülüyorsundur belkide. Bukadar acı çektirip ağlattığın yetmedimi be adam. Yeter yemin ederim dayanamıyorum. İçimdeki cam gibi batan kalbime, dayanamıyorum içimdeki seslere sensizliğe, ve dayanamıyorum ben burda parçalara ayrıymışken umursamayış tavırlarına..
"Yeter be Adam yeter be sevdiğim artık yakma canımı. Ölüyorum sessizce sessizliğimde..."
