Saat 23:53.
Ve ben yine seni dusunuyorum. Seninle konusmak zorunda oldugumu, pismanlıklarımı, sonra seninle ilk konusmalarımızı..
Ben seni seviyorum demiycem artık. Cok basitlesti o kelime.
Ben artık sana aitim sen ise kalbime kazılısın. Direk Benim olmanı istiyorum diycem. Seni seviyorum dan daha orjinal cunku. Benim ol yine bana guven istiyorum. Ben sana cok guveniyorum zaten en cok bu baglıyo seni bana. Uzak duramıyorum senden yada unutmaya caba harcamak istemiyorum. Sende bitme gitme!
Sen haklıydın ben kaybediyorum hep benden adam olmaz. Ama ben hic bir zaman kotu bisiy yapmak istemedim. Hep iyi seyler dusunup yapmak isterken birini uzmiyip mutlu etmek isterken herseyi elime yuzume bulastırdım.
Ben haklı haksız pismanım. Bana anlatıklarını bile hakettim. Zaten onlar yeterince intikamını aldı benden. Nolur gitme yaktın iste sende canımı odesmedik mi? Geceleri gelme aklıma aglayarak yatmaktan bıktım yada bunu yapıcam konusucam sarılcam diye hayal kurmaktan bıktım yoruldum yıprandım..
Dayanamıyorum yemin ederim. Her defasında daha cok kopuyorum kendimden. Gelme geceleri aklıma. Aglayarak uykuya dalmaktan yoruldum..
"Geceleri aklıma gelecegine, yanıma gel, gelmeyi dene ve gel.."
