The World of Discipline

Copyright and Plagiarism

(ဒီအကြောင်းကို ရေးလက်စ fic တိုင်းမှာ တင်ထားမှာဖြစ်လို့ တစ်ခါဖတ်ပြီးရင် ရပါပြီ)

ဒီလောကမှာ အဆန်းမဟုတ်တဲ့ ပြဿနာပါ။

စာရေးခြင်းဟာ မီ့အတွက် one of the ways to relieve stress ဖြစ်ပါတယ်။

အဲ့ဒီလိုပဲ ibeingme ​ရေးသမျှဟာ ခံစားဖို့ပဲဖြစ်တယ်။ အရင်ကလည်း မီ အမြဲပြောခဲ့ဖူးပါတယ်။ မီ့စာတွေကို a form of entertainment တစ်မျိုးထက် မပိုတဲ့၊ မလျော့တဲ့ အသိနဲ့ ခံစားပေးရင်ပဲ လုံလောက်ပါတယ်။

ဒါဟာ စာရေးသူပီပီ လှလှလေးနဲ့ ကွေ့ပတ်ပြောနေတာပါ။ နားဝင်ခါးအောင် ဒဲ့ပြောရရင် မီ့စကားလုံးတွေ၊ အတွေးတွေသည် အတုယူဖို့ မဟုတ်ပါ။ အသုံးချဖို့လည်း မဟုတ်ပါ။

မြန်မာနိုင်ငံမှာ မူပိုင်ခွင့်ရယ်လို့ မရှိပါဘူး။ ဒီအနေအထားမှာ law တွေဘာတွေ မပြောဘူး။ ထားတော့။

နိုင်ငံခြားသီချင်းတွေကို ခွင့်မတောင်းဘဲ သူတို့ကိုယ်တိုင်ရေးသလိုလို၊ မြန်မာစာသားနဲ့ သီဆိုတယ်။ နိုင်ငံခြားဝတ္ထု သို့မဟုတ် ရုပ်ရှင်ကို မြန်မာမှုပြုပြီး စာအုပ်ပြန်ထုတ်တယ်။ တချို့မြန်မာစာရေးဆရာတွေက မူရင်းဖန်တီးသူနာမည်ကို မျက်နှာဖုံးမှာ၊ အမှာစာမှာ တလေးတစားဖော်ပြကြတယ်။ မြန်မာမှုပြုထားကြောင်း အတိအလင်း ကြေညာတယ်။ အဲဒီအထိ လက်ခံပေးလို့ရပါတယ်။

ဒါပေမဲ့ တချို့တွေကတော့ သူတို့ကပဲ မူရင်းဖန်တီးရှင်ကြီးလို အချိုးမျိုးချိုးကြတယ်။ အဲ့လိုစရိုက်မျိုးနဲ့ လက်ရှိမြန်မာနိုင်ငံမှာ ပြည်တွင်း best seller စာရင်းဝင်နေတဲ့ နာမည်ကြီး စာရေးဆရာ/ ဆရာမတွေရှိပါတယ်။ အမည်မဖော်ချင်လို့သာ မဖော်ပြခြင်းဖြစ်တယ်။ သိတဲ့လူတွေ သိကြမှာပါ။

အရင်ခေတ်က မတိုးတက်ခဲ့လို့၊ လူတွေအကုန် မျက်စိပိတ် နားပိတ်အခြေအနေမျိုး ဘောင်ခတ်ခံခဲ့ရလို့ အမြင်မကျယ်ဘူးဆိုရင် အခုခေတ်ကျတော့ရော? အင်တာနက်တွေ ပေါ်နေပြီဆို? သူတို့ပြောပြောနေတဲ့ လူ့အခွင့်အရေးဆို? တကယ်က copyright ဆိုတာလည်း လူ့အခွင့်အရေးထဲမှာ ပါပါတယ်။

"Everyone has the right to the protection of the moral and material interests resulting from any scientific, literary or artistic production of which he is the author." - Article 27(2) of Universal Declaration of Human Rights

တန်းတူညီတဲ့ လူ့အခွင့်အရေးကို လိုချင်ရင် ကိုယ်ကိုယ်တိုင်က လူသားဆန်တဲ့ စိတ်ဓာတ်တစ်ခု ရှိရပါမယ်။

လူတစ်ယောက်ဟာ နောက်ထပ်လူတစ်ယောက်ရဲ့ ဖန်တီးမှုအပေါ် လုံးဝမကြိုက်ဘူးဆိုရင်တောင် လေးစားမှုတော့ ရှိသင့်ပါတယ်။ သူ့ဖန်တီးမှုသည် သူ့ဟာပါ။

တိုင်းရေးပြည်ရေးတွေ ဘာမှမပြောပါဘူး။ ဒီမှာအပျော်တမ်းစာရေးခြင်းကိုတောင် လူတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် စည်းမစောင့်နိုင်ကြတဲ့ အမူအကျင့်တွေတွေ့နေရတာ ဝမ်းနည်းစရာ သိပ်ကောင်းပါတယ်။

(Plagiarism definition:
the practice of taking someone else's work or ideas and passing them off as one's own.)

လူတစ်ယောက်ရဲ့ ဖန်တီးမှုကို ခွင့်တောင်းခြင်းမရှိဘဲ၊ ခွင့်ပြုချက်မရဘဲ ကိုယ့်ရဲ့ကိုယ်ပိုင်ဖန်တီးမှုလို ပြုမူတာဟာ ခိုးချကူးယူခြင်းပါ။ အဲဒါကို Plagiarism လို့ခေါ်ပါတယ်။

စာစီစာကုံးရေးခိုင်းရင် ဂုဏ်ထူးဦးသိန်းနိုင်ထဲက ကူးချတာ၊ presentation လုပ်ခိုင်းရင် powerpoint ကို အင်တာနက်က အချပ်လိုက်ယူပြီး ကိုယ့်နာမည်ပြောင်းတပ်တာ စတဲ့ မြန်မာကျောင်းသားတွေမှာ အတွေ့များတဲ့ အပြုအမူတွေဟာ plagiarism ပါ။ နိုင်ငံခြားမှာဆို အဲ့လိုအမှုမျိုး တစ်ခါပဲလုပ်ကြည့်၊ ကျောင်းကနေ ban ခံရတဲ့အထိ ဖြစ်သွားနိုင်ပါတယ်။

မြန်မာနိုင်ငံမှာ လူတွေက Plagiarism ဟာ ဘယ်လောက်ထိ အပြစ်ကြီးကြောင်း၊ ရှက်စရာကောင်းကြောင်း၊ ရွံစရာကောင်းကြောင်း သူတို့မသိကြပါဘူး။ သိဖို့လည်း မကြိုးစားကြပါဘူး။

လူကြီးတွေ သိဖို့မကြိုးစားရင် ထားပါ။ လူငယ်တွေအနေနဲ့ သိဖို့မကြိုးစားတာ၊ သိသိရဲ့နဲ့ ဆက်လုပ်နေတာတွေဟာ သိပ်ပြီးကြောက်စရာကောင်းပါတယ်။ အဲဒီအချက်က မီ့အတွက် စာရေးဖို့ အဟန့်အတားတစ်ခုပါ။

တချို့စာရေးသူတွေအနေနဲ့လည်း notice ထုတ်ပြီး သူ့စာတွေ မခိုးချဖို့ မကူးယူဖို့ ပြောရတဲ့အထိ စိတ်ရှုပ်လာတာ တွေ့ရပါတယ်။ တချို့စာရေးသူတွေကျတော့ facebook ဖြစ်ဖြစ်၊  wattpad မှာဖြစ်ဖြစ် တင်လိုက်ပြီးထဲက 'လုပ်ချင်ရာ လုပ်တော့ဟေ့' ဆိုပြီး ရေစက်ချလို့ အမျှဝေထားပုံပေါ်ပါတယ်။ ခန္တီပါရမီကြီးပြီး လျစ်လျူရှုနိုင်ကြသူတွေပါ။

မီ့အနေနဲ့ မီရေးထားတဲ့တချို့အခန်းတွေကို ရေစက်ချထားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဖတ်ကြည့်တာနဲ့ ibeingme လို့တန်းသိစေမယ့် ကိုယ်ပိုင်ဟန်ရယ်၊ တစ်စုံတစ်ယောက်အတွက် ရည်ရွယ်ပြီး ထည့်ရေးထားတဲ့ တချို့စာသားတွေရယ်နဲ့ ငြိရင်တော့ ခွင့်မလွှတ်ပါဘူး။

မီဟာ possessive type ပါ။
What is mine is Mine.
မီ့အပိုင်ဟာ မီ့အပိုင်ပဲ။

ကျေးဇူးပါ။

ibeingme
240713