You're No Good For Me || Rafe Cameron

Neden yaptın

Uyandığımda saat 5'di. Yanımda rafe yoktu. Tam odadan çıkacakken rafe odaya girdi.
Carla: erken uyanmışsın
Rafe: geç şöyle.
Dedi sert bir ses tonunda.

Carla: noldu
Rafe: geç!
Diye bağırdı.
Gösterdiği gibi yatağın yanına geçtim.
Rafe: seni kaç defa uyardım?
Carla: rafe ne diyorsun hiç bir şey anlamıyorum.

Rafe önümde durdu.
Rafe: salak ayağına yatma!
Carla: bağırma bana!
Dedim göğsünden iterek. Ellerimi hızla yakaladı.
Rafe: bana emir verme! Ne zamandır bana kafa tutar oldun!? Ne zamandır sözümden çıkar oldun!?

Dedi ve beni yatağa itti. Hızla yüzüme doğru eğildi ve çenemi sıktı.
Rafe: artık düzelmeye çalışmayacağım! Sen beni yumuşak gördükçe kendini çok rahat sanmaya başladın! İstediğini yapar oldun!

Carla: çekil üstümden!
Rafe boğazımı sıkarak beni yataktan kaldırdı.
Carla: kendinde değilsin
Diyebildim zar zor.
Rafe: gayet kendimdeyim!

Rafe: konuş hadi! Konuşana! Bana karşılık versene!
Diye bağırdı boğazımı daha sıkı tutarken.

Ona tekme atmaya çalıştım. Ama olmadı. Boğazımı bıraktı.
Rafe: onu mu seviyorsun!?
Nefessizlikten konuşamadım.

Rafe: cevap ver!
Derken tokat attı. Yatağa çarpıp yere düştüm. Beni yerden hızla kaldırıp ikinci tokadı da attı. Acıdan bağırdım.

Carla: bırak beni!

Elinden kurtulmaya çalıştım. Kapıya koşmaya çalıştım ama beni tuttu.
Rafe: benden kaçabileceğini mi sanıyorsun!? Sen benimsin! Benden asla gidemezsin! Dövsemde bana aşıksın! Vazgeçemiyorsun!

Dedi sırıtarak.
Geri adımlar atarken ağlıyordum.
Rafe üstüme doğru geldiğinde uyandım.

Şiddetli bir şekilde ağlayarak uyanmıştım. Yanımda uyuyan rafe uyandı.
Rafe: carla?
Yatakta oturur pozisyona geldi.
Rafe: yine kabus mu gördün?
Hiç bir şey demeden ağladım.

Rafe: tamam ağlama.
Dedi ve beni kendine çekip sarıldı.
Ama ben ona sarılmadım. Kollarından ayrılıp yataktan kalktım ve tuvalete girdim. Tam kapıyı kapatırken rafe kapıya geliyordu. Yüzüne kapıyı kapatıp kilitledim.

Rafe: carla.
Dedi kapıyı tıklatarak.
Cevap vermedim.
Rafe: carla. Neler oluyor? İyi misin?

Suyu açtım ve yüzümü yıkadım. Sonra istemeyerek kapıyı açtım. Rafe kapının önünde bekliyordu.

Çıktığım gibi önümde durup bana baktı.
Rafe: ne gördün?
Carla: hiç bir şey.
Rafe ellerini yanaklarıma koydu ve ona bakmamı sağladı.

Carla: ne gördüğümü hatırlamıyorum.
Rafe: peki. Biraz daha uyu. Daha çok erken.
Dediğinde kafamı sallayıp onayladım.

Yatağa yattım ve o da gelip yanıma yattı. Sakinlemiştim. Rafe'e iyice yaklaşıp ona sarıldım. O da kollarını bana doladı.

Carla: seni seviyorum.
Dedim saçlarıyla oynarken.
Rafe: bende seni seviyorum.
Diyip dudağıma küçük bir öpücük bıraktı.

Düzeleceğine inanıyordum.

~

Öğle arasındaydık. Bizimkileri bulmadan önce o en çok korktuğum şey başıma geldi. Halüsinasyon..

Hızla kimsenin kullanmadığı tuvalete gittim. Ve topper beni arkamdan takip etti. Tabii halüsinasyondu.

Carla: ne istiyorsun!?
Topper: hala onun düzeleceğine inanıyor musun?
Dedi alaycı bir tavırla.