Chapter 34
Tj
"THIS is the last schedule right? How about the meeting?" I ask ms. Palma.
"Last schedule here in cebu sir. But you have two meetings in manila, right after our flight sir."
"The papers? Can i sign it later? I just need to call my family..."
"I'm sorry sir, but mr. Salcedo needs the paper after an hour. Last week pa po dapat ito sir, pero sabi nyo po may emergency po kayo. Kaya po naki usap po ako kay mr. Salcedo na bigyan po kayo ng ilang araw."
Tumango lang ako kay ms. Palma. I almost forgot that i have a company. Ang daming muntik nang mawala, lalo na ang mga nag invest. And now im trying my best to save my company. Muntik ng mawala lahat ng pinaghirapan ko. Iniisip ko rin baka kung anong isipin sa'kin ni dad. He trust me to take care of his achievement, but i almost lost it.
After i finished my paperwork i tried to call sandra. But she's not answering my calls, maybe they already asleep. It's already midnight so it's possible na tulog na sila. Tomorrow pa ang flight ko, meron pa akong aayusin bukas at pagkatapos ay babalik na kami pa manila.
.....
After lunch i have a meetings so, still hindi pa rin ako makakauwi. Baka mamayang gabi na siguro ako matatapos. I need to fix everything first bago ako magpahinga. Sobrang pagod na ako, tatlong gabi na rin akong halos walang tulog.
"Excuse me sir."
"What is it? Ms. Palma"
"Tumawag po si ms. Sandoval... Tinanong lang po kung nakabalik na daw po kayo dito sa manila."
"Really?"
"Opo sir."
"Pakisabi mamayang gabi pa ako makakauwi."
After kong matapos lahat ng trabaho ay nag desisyon na akong umuwi. It's already ten in the evening, tulog na siguro ang anak ko.
Pagpasok ko sa loob ay madilim na. I didn't try to open the lights baka magising ko pa ang mag ina ko. Dumiretso ako ng sala para sana magpahinga pa saglit. But i was surprised when i saw sandra on the couch, peacefully sleeping.
Damn! I miss her so much. Ang sarap pala sa pakiramdam na may uuwian kang asawa. Nanatili lang akong nakatitig sa kanya. At masasabi kong napakaswerte ko.
I tried to fix some of her hair, pero mukhang nagulat ko ata sya. Bigla itong bumangon mula sa pagkakahiga. Shit! Ang tanga ko!.
"Hey! I'm sorry nagising kita."
"Tj... Kumain ka na ba? Saglit lang pagha- "
"It's ok! Kumain na 'ko. Go back to sleep and this time sa room na. Hindi ka dapat natutulog dito."
"I was waiting for you.. pero nakatulog na ako."
Tumabi ako sa kanya mula sa pagkakaupo. At niyakap ko sya ng mahigpit... I miss her so damn much!.
"I miss you honey!..." Sambit ko
"I miss you too... Di ka man lang tumawag."