ikinci sarış ve ikinci öpüş

315 39 48
                                    

Selamlar , keyif almanız dileğiyle

____
"hadi abi hadiii bekleme "

"Arda pas yap abi "

"İsmail aç şu siktiğimin ortasını"

Koşarken bir yandan da sinirlenmemeye çalışıyordum.

O ortayı öyle bir açacaktım ki ben kaleye topla birlikte götün de girecek arda merak etme sen.

Açtığım ortayı Semih kafasıyla indirmiş kaleyi denemişti. Topun ağlara ulaşmasıyla hızla sahayı turlayarak sevinmeye başlamıştım.

Durum 3-1 di götüm rahattı.
Halısahanın amına koymuştuk.

"Suna bak şuna gelmeyeceğim diyordu bir de zibidi"
Diyerek üzerime atladı Arda, dengemi sağlayamayınca ikimizde gülerek yere düştük.

"Beyler süre doldu " diyen Ahmet abinin sesiyle toparlanmaya başladık ancak Arda da ben de gülüşlerimizi tutamıyorduk.

" E beyler nereden ısmarlayalım sizin kebapları ?" Diye soran Kenanla Ardayla birbirimizden ayrıldık.

"Valla Kenancım beni bilirsin..
diyerek Kenan'ın uzattığı suyu dikti kafasına arda

" Bilirim" diye ağzının içinde mırıldanan Kenanla gülmeden edemedim.

" Celal ustanın kebabı dışında yiyemem " cümlesini tamamlamış ve kolunu omzuma atarak ilerletmişti bizi

" Bıktım artık kebaptaaan" diye bağıran Barış'la gözlerimiz buluştu. Öylece gülümseyerek beni izliyordu, gülüşüm dondu, kalakaldım.

Gözleriyle sarmaladı sanki, çok kısa bir süreydi ama o gece beni sarıp sarmaladığı anda hissetmiştim kendimi.

Silkelenerek kendime gelmeye çalıştım.

Düşünmemeliydim, ne olarak düşünecektim ki ?
Barış'la aramızda hiçbir şey yoktu, var olamazdı da.

"Kanka çok iyi orta açtın ya bayılıyorum sana" diyen semihle düşüncelerimden sıyrıldım.

" Ne sandın bebiş " diyerek göz kırptım ve karşılıklı gülüşmeye başladık.

İzlendiğimi hissetmemle gözlerimi etrafta gezdirirken göz göze geldik tekrar.
Ne oluyordu bugün böyle?

Sürekli gözlerim neden gözlerindeydi?

"Neyse beyler eve geçiyorum ben kebap işini hallederiz bir ara " diyerek ayrılmaya hazırlandım saat çoktan 1 e geliyordu. Annem hanımla da daha yeni kavga ettiğim göz önüne alınırsa eve uçmalıydım. Işınlanma işi ne zaman bulunacak lan ?

Semih baş selamı vermiş ardından Bartuğ'la konuşan Kenan'ın yanına gitmişti.

" Ben de seninle geleyim evlerimiz yakın yerlerde zaten" bekle, Barış ne ?

" Barış çok iyi oldu la bu ben diyecektim ama işim çıktı eve gitmeden bir kuzenime uğrayacağım isom tek gitmesin ya " diye konuşan ardayla şaşkınlıktan dilimi yutacaktım.

Allo ben de buradayım ve yaklaşık 10 yıldır evime tek başıma gidip gelebiliyorum geceleri.

" Dimi dimi merak etme sen ardacım ben giderim isonla" yüzündeki yapmacık gülüş de neyin nesiydi?
Bu pislik adam beni kesin itinin önüne atacak lan İMDAT!

İçimdeki çığlıkları duymadılar, kalbim barışla eve gideceğimiz düşüncesi beyin süzgecimden geçtiğinden beridir korkuyla çarpmakla meşguldü zaten.

Bu hayat bana mı zordu bu kadar ya ?

Ardam, biricik dostum hiçbir şeyin farkında değildi ...

"Bay isom" diyerek sağ yanağımı öpmüş ardından ardına bakmadan karşı tarafta bir şeyler konuşan Kenan, Semih, Bartuğ ve Oğuz' a doğru koşarak gitmiş bir de gayet keyifli bir şekilde Kenan'ın üstüne atlamıştı.

Gözlerimi Barış'a çevirdiğimdeyse çatılmış kaşlarıyla karşılaştım.

He bir bu dananın siniri eksikti amına koyayım.

" Benimle gelmek zorunda değilsin yani ayrı gidebiliriz evlere " diyerek cevabını bekledim.

Siktir git de de gideyim lütfen Barış.

"Siktirme belanı İsmail düş önüme sanki zahmete giriyorum ulan, aynı yere gideceğim zaten" diyerek elini belime atarak yönümü çevirmiş ve kendisiyle birlikte yürütmeye başlamıştı.

O elinin belimde ne işi vardı ulan?

Takılma İsmail, yok öyle bir şey, düşünme oğlum, ne beli lan, İsmail senin belin yok! Senin kocanin evi yok lann!

" Yani zahmete girme diye şey ettim ben " diyerek uzaklaştım biraz Barış'tan.

"Sen şey etme İsmail" sikecem ama he.

" Sus be " diyerek önden ilerlemeye başladım.
İsmail, İsmail, İsmail yeterdi yani artık.

Zaten bugün bir garipti.

Bakışları değişik değişikti.

" İsmailmis götüm edemezsin puşt herif " diye içimden söyleniyordum ki göz göze geldik tekrar

Sakince gözlerimi kapadım, Allah'ım ben niye böyle oldum ya
Üzerime doğru koşan köpekle hızla Barışın arkasına geçerek sırtına atladım.

"İsmailhahaha .." diye gülmesiyle kafamı sinirle yasladığım sırtından kaldırarak kulağını ısırdım.

" Gülme lan bana çabuk bir şey yap Barış"

Elleriyle beni yukarı doğru itmiş ardından tutmuştu .

Barışın dibine havlayarak gelen köpekle gözlerimi sımsıkı kapadım.
Bir şey yok, bir şey yok.

" Kulağımı neden ısırdın ki sen ?" Diye sordu garip bir sesle

" BARIŞ SUS ŞİMDİ KULAK ZAMANI MI?KURTAR BENİ LAN" diye bağırmamla köpek daha da havlamaya başlamıştı.
Barışın omzundaki ellerimi daha da sıkı sardım.

" Osias, tamam oğlum" diyerek hafif eğildi ve köpeğin kafasını okşadı.

Sırtında benimle nasıl eğildi lan bu?
Hayvanat.

" Barış çok eğilmesen" diye fısıldadım kulağına.

" Tamam tamam bir şey yok " diyerek yürümeye başladı.

Sırtında benimle, yürümeye başladı.
Köpekte yanımızda yürüyordu.

Bu ikinci sarılmamızdı. Tamam belki bir sarılma sayılmazdı ben kollarımı uzun süre dolamıştım ona çocuk beni sırtında evime kadar taşımıştı sonuçta.

" Barış indirsene vardık zaten eve " evleri farklı bir yolda olduğundan köpeği yol ayrımında ayrılmıştı bizden ama hala indirmemişti beni.

" İsmail Yüksek beye yüksekten bir yolculuk yaşatıyoruz hala yaranamıyoruz" diyerek sonunda indirdi beni

" Hah ne gerek vardı ki bu kadar şamataya "

" Hm hmm aynen ismailciğim" diyerek sağa sola bakındı.

Gitsene barış ne bekliyon?

" Teşekkürler Barışçığım" diyerek yapmacık bir şekilde güldüm.

Yapmacık bir şekilde gülmeye başladı o da
Ardından sağ yanağıma bir öpücük bırakarak ardına bakmadan ilerlemeye başladı.

"Bay isom " diyen sesi geldi sonra.

İsom mu ne münasebetti bu da böyle?

Bir de yanağımı mı öpmüştü o?

Beni ikinci öpüşü... Beklemiyordum ve beklenilecek bir şey de değildi bu bence bir anda olmuş bitmiş ancak garip bir etki bırakmıştı, etrafta köpek olmamasına rağmen kalbim biraz fazla çarpıyordu zira.

____

Ya Arda Kenan dedim de burada çok yaşamayacak gibiyim genel hikayeyi beliritirim yaşanılanlar hoşunuza giderse onlara da bir minikurgu yazarım belki (yazmam muhtemelen ✨)

Sizi seven arga,


365 | barış alper'ismailHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin