8

89 6 0
                                    

~Een maand na de moord~

Het is een maand later. Ik zit nog steeds thuis. Ik heb nergens zin in. Ook weet ik nog helemaal niks over de dood van Matthy. Ze zijn het nog aan het onderzoeken.

Ik lig op de bank en kijk wat naar de tv. Geen idee wat ik opgezet heb, maar het boeit me helemaal niks. Ik zou ook niet weten wanneer ik voor het laats mijn huis opgeruimd heb of wanneer ik gedoucht heb. Dan begint mijn telefoon ineens te trillen. Ik zucht geïrriteerd en neem op. 'Milo'. Ik hoor dat het Raoul is. De rest is allemaal al weer werken op kantoor. We hebben tegen de kijkers gezegd dat we soms iets plaatsen, maar er geen tijd meer aan vast zit.

'Hey Raoul' 'Robbie, het was Robbie die Matthy heeft vermoord'. Mijn mond valt open en er vormt woede in mij. Hoe kon hij. 'Hoe weet je dit Raoul?' Aan alles is te horen dat ik boos ben. 'De politie is net binnen gevallen en heeft hem mee genomen. Als je wilt mag je bij de rechtszaak zijn' 'Tuurlijk ben ik daar bij. Die *griep* Robbie' 'Milo, ik kom even langs, tot zo'. Dan hangt Raoul op.

Ik begin van alles te slaan en kapot te maken. Waarom heeft hij dit nou gedaan. Het konden zoveel mensen zijn. Robbie en Matthy waren ook super goed bevriend. Hun kenden elkaar ook veel langer dan dat ze bankzitters kenden.

Ik stort in elkaar als alle woede uit me is. Het besef komt ineens hard binnen. Robbie was nog bij de begrafenis net alsof hij van niks wist. Hij zat daar met een pokerface en niemand had het door.

Dan gaat de bel. Ik sta langzaam op. Het moet Raoul wel zijn. Ik doe open en loop meteen terug de woonkamer in. 'Jezus het stinkt hier'. Ik negeer hem. Ja Raoul dat weet ik zelf ook, maar heb gewoon geen zin om op te ruimen.

Raoul gaat op de bank zitten en ik ga naast hem zitten. Hij kijkt een beetje rond. 'Milo we gaan samen opruimen. Ik weet dat je geen zin hebt, maar je kan niet zo heel je leven zitten'. Ik zucht. Hij heeft zeker gelijk, maar het liefst rot ik hier gewoon weg.

Raoul staat op en loopt naar de keuken. Ik hoor dat hij een sopje aan het maken is. Ik ga gewoon liggen op de bank. Hij bekijkt het met z'n samen opruimen.

'kom Milo' 'nee'. Ik hoor hem zuchten. Toch begint hij met opruimen. Raoul is te lief voor deze wereld. Na een tijdje besluit ik hem toch maar te helpen. 'Miel als je gaat douche dan ga ik gewoon veder'. Daar heb ik dus echt geen zin in, maar ik snap hem wel.

Ik loop naar de badkamer. De parfum die Matthy altijd opdeed als hij bij mij was staat er nog. De badkamer is ook nog netjes omdat ik er zo lang niet geweest ben. Ik ga onder de douche staan een spoel mezelf af. Ook was ik mijn haren nog even snel.

Als ik klaar ben met douche loop ik naar mijn kamer en doe iets aan. Dan loop ik weer terug naar de badkamer. Ik pak het flesje parfum en spijt wat op. Meteen krijg ik een glimlach op mijn gezicht. Het ruikt perfect.

MoordWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu