Dlaczego odeszłaś? | Bakugo Katsuki x OC

16.

Spokojny głos niemal usypiał klasę 1A, doprowadzając do powolnego usypiania uczniów. Mężczyzna mówił powoli, dyktując notatki miał ma względzie to, żeby każdy je zanotował. Jego poważna mina i przenikliwy wzrok gromiły uczniów modlących się o dzwonek na przerwę, który mógłby wyzwolić ich z tej katorgi. Niebieskie oczy z zaciekawieniem obserwowały uczniów, wyrabiając sobie powoli o nich pierwsze zdanie.

Klasa z początku wydawała się bardzo żywiołowa. Ich entuzjazm jednak minął szybko, gdy mężczyzna przedstawił im swoje wymagania. Nauczał biologii oraz pierwszej pomocy i technik samoobrony, a przy tym nie zamierzał odpuszczać na żadnym z tych przedmiotów. 

Jako bohater specjalizował się właśnie w ewakuacji oraz pomocy zwykłym obywatelom. Nigdy nie pchał się na pierwszy front, chyba że sytuacja tego wymagała. Uważał, że to co robi jest równie ważne, co sama walka ze złoczyńcami. Była to prawda. Mężczyzna górował w rankingach pod względem pomocy udzielonej ludziom, mimo że nie wdawał się w większe potyczki. Nie to, że jego dar mu na to nie pozwalał. Z łatwością adaptował się do każdej sytuacji, szukał luk i prostych ataków kończących walkę. Był jednym z tych bohaterów, którzy przykładali uwagę do rozwoju swojej indywidualności.

- Kończymy na dziś. - Powiedział nauczyciel, na co cała klasa westchnęła z ulgi. - Widzimy się zaraz w sali treningowej.

Ayumi wstała i zaczęła zbierać swoje rzeczy do torby. Była dziś nader nieobecna. Wyglądała jakby w ogóle nie spała. Od początku zajęć unosiła się wokół niej dziwna, napięta atmosfera. Gdy do sali wszedł, jak się okazało, ojciec brunetki, który był ich nowym nauczycielem, dziewczyna zesztywniała. Tylko raz spojrzała na niego, a jej spojrzenie wyrażało więcej niż strach. 

- Ayumi... - Zaczął Bakugo łapiąc brunetkę za rękę. 

Jego dotyk powodował dreszcze, ale jednocześnie dodawał ukojenia. Całe napięcie kumulowane od rana nagle zniknęło. Ciepło rozlało się po jej ciele. Wiedziała, że są obserwowani. Byli przecież w środku sali, a blondyn jak gdyby nigdy nic tak o złapał ją za rękę. Patrzył na nią z troską. Czyżby zauważył, że coś jest nie tak? Znał jej sytuację rodzinną, więc zdawał sobie sprawę z tego, że nagłe pojawienie się jej ojca nie wróży nic dobrego.

- Porozmawiajmy po zajęciach. - Spokojny głos blondyna wprawił w osłupienie nie tylko samą Ayumi, ale i całą klasę.

Dziewczyna dobrze wiedziała, że znowu będzie głównym tematem rozmów i plotek. Nienawidziła tego stanu. Od dziecka plotkowano o niej. Słyszała te pogłoski, że była nieślubnym dzieckiem, bękartem, powodem rozpadu ich rodziny. Nienawidziła tego, że ludzie oceniali ją i jej życie nic o niej nie wiedząc. Nie lubiła tej atencji, tego dopowiadania sobie niestworzonych rzeczy. 

Brunetka zabrał szybko swoje rzeczy i niemal wybiegła z sali, kierując się do szatni. Blondyn nawet nie zdążył nic więcej dodać. W oczach klasy był dziwnie nieobecny. Zawsze wybuchowy, wygadany, głośny. Dziś za to emanował spokojem i nieufnością, swego rodzaju niepokojem. Kirishima próbował zagadywać, pytać czy coś się stało, żartować, że najadł się melisy, lecz na blondynie nie robiło to wrażenia. Odpowiadał wymijająco, szybko kończył temat lub po prostu ignorował go. 

Głowę Bakugo zajmował ich nowy nauczyciel o kruczoczarnych włosach i niebieskich oczach. Spojrzenie miał przenikliwe. Chłopak dostrzegł to, że mężczyzna analizuje każdy ich ruch, spojrzenie, westchnięcie. Nie był jakimś tam podrzędnym bohaterzyną, który jedyne co w życiu osiągnął to bycie sfotografowanym razem z All Might'em na jednym zdjęciu. Odkąd zobaczył go na żywo wszystko stało się jasne.

Osamu Hikari był znany z prowadzenia szkoleń dla policjantów, żołnierzy, bohaterów i przede wszystkim dla zwykłych ludzi z technik samoobrony oraz technik ucieczki. Dla szarego obywatela zrozumienie tego, gdzie i jak uciekać podczas incydentów nierzadko ratowało życie. Brunet był specjalistą w tych naukach. Poza tym pracował w agencji Endeavor'a, zajmując wysokie stanowisko. Powszechnie było wiadome, że mężczyźni przyjaźnią się w życiu prywatnym. Zresztą samo to, że współpracowali w wielu projektach coś mówi. Osamu w porównaniu do innych bohaterów miał wolną rękę. Mógł zajmować się badaniami nad indywidualnościami bez żadnych przeszkód.