"Wie ben ik überhaupt?"

Trust issues TW SH⚠️ |H9|

*Robbie's pov*

Daar staan we weer, midden in de kamer, te knuffelen. Ik ben echt gehecht aan deze gozer, ik hou echt van hem. Ik doe m'n armen nog strakker om mr heen en krijg een beetje tranen. "Dankjr raoul" zeg ik zachtjes

*raouls pov*

"Dankje raoul" hoor ik Robbie zeggen, ik weet gelijk wat hij bedoeld. Hij bedoeld natuurlijk dat hij gepraat heeft met matthy en een datr heeft geregeld voor ze, anders stonden ze nu niet zo. "Graag gedaan hoor" 1 minuut later laten de jongens los, ze hebben beide tranen. Ik vindt het gewoon bijna zielig.

*Matthy’s pov*

Na 1 minuut hebben geknuffeld laar robbie los. Ik zie dat hij ook in tranen is. "Gaat het schat?" Vraag ik hem dan waarmee hij antwoord met een simpele "ja" .  Dat was alles? Niet een 'ja isgoed' of iets anders. Nee gewoon "ja". Ik weet zeker dat het niet goed gaat met hem, anders is hij niet in tranrn en heeft hij me net 1 minuut lang geknuffeld dat kan haas niet. Maar ik laat het voor nu ff gaan

*Robbie's pov*

"Gaat het schat?" Hoor ik matthy zeggen. Ik heb geen zin in aandacht dus ik antwoordt gewoon maar met een "ja" en loop daarna naar mijn kamer toe, ik hoor dat matthy achter me aan wilt lopen maar raoul houdt hem tegen. Wanneer ik in m'n kamer ben doe ik de deur dicht en ga op m'n bed zitten. Wat nou als matthy me ineens achterlaat? Of wat nou als dit allemaal in scène is gezet? Wat dan? Wat moet ik doen? "Tiefus trust issues!" Schreeuw ik iets te hard. Ik leg m'n hoofd op m'n kussen en begin te huilen. 'Ben ik wel goed genoeg?' Die zin blijft maar door hoofd spoken. Na 5 minuten hebben gehuild pak ik een droog scheermesje uit m'n nachtkastje en snij mezelf een paar keer. Ik bijt maar gewoon door de pijn heen, de tranen lopen over m'n wangen maar ik laat geen geluiden horen. Ik wil nu ff geen aandacht. Uiteindelijk hoor ik iemand kloppen op de deur "wie is dat?" Zeg ik snikkend. "Ik ben het maar, matthy. Mag ik naar binnen?" . Kut! Die wonden kutzooi. Ik pak snel een dikke trui waar hopelijk de bloed niet doorheen komt, leg het scheer mesje weg en doe de deur open. Ik zie matthy daar best bezorgd staan. Hij kijkt best geschrokken naar mij. "Wat is er?" Vraag ik "ik wil ff praten met je, is dat oké?" Hoor ik hem zeggen en ik knik. We gaan allebei op mijn bed zitten

-------------------------------------------

Matthy- lieverd wat is er? Waarom huil je zo erg?

-robbie trekt z'n schouders op-

Matthy- je kan echt alles tegen me vertellen, ik zou je echt niet uitlachen

Robbie- dat is het nou precies!

Matthy- huh wat?

Robbie- trust issues!

Matthy- ohw ik snap dat het is soms moeilijk om mensen helemaal te vertrouwen. Maar weet dat het goed is om langzaam aan weer vertrouwen op te bouwen. Praat met mensen die je vertrouwt en geef jezelf de tijd om te genezen. Het is oké om hulp te vragen als je dat nodig hebt. Blijf positief en geef jezelf de tijd om weer te leren vertrouwen.

Robbie- het gaat gewoon zo lastig. Jij zegt het wel zo makkelijk, maar zo makkelijk is het niet!

-matthy ziet dat er een donkere plek op de trui van robbie ontstaat, het lijkt op een bloedvlek-

Matthy- wat is dat op je trui?

Robbie- mm wat?

-matthy wijst naar de vlek-

Robbie- oh uh niks

Matthy- je weet dat je me alles kan vertellen he?

Robbie- Dat zrg ik toch net, DAT VINDY IK LASTIG!

Matthy- oh ja sorry het spijt me

Robbie- maakt niet uit

Matthy- maar als je het wilt en durft te vertellen mag dat, ik zweer echt dat ik je er mee help en niet ga lachen ofzo, want volgens mij weet ik al wat het is. SH.. toch?

Robbie- oh ja jij deed dat ook, uh ja het is SH

Matthy- mag ik het zien?

Robbie- oh uh ja hoor

-robbie doet z'n trui uit en matthy schrikt, het zijn vrij grote wonden-

Matthy- Schat! Dit is echt niet goed!

Robbie- ik weet het! Maar ik kan het niet laten!

Matthy- kom met me mee we gaan het schoonmaken
-------------------------------------------

*Matthy’s pov*
Ik en robbie lopen naar de badkamer en robbie gaat op de badrand zitten en ik pak wat dingetjes uit de kastjes, schoonmaak alcohol, een nat doekje, en wat verband. "Het kan pijn doen" zeg ik tegen robb maar hij reageerd niet. Ik doe wat schoonmaak alcohol op een doekje en ga over de wonden op robbies arm. Ik zie hem op z'n tanden bijten "het komt goed" zeg ik tegen hem. Hij reageerd weer niet. Nu pak ik het natte doekje en haal ik de alcohol van z'n arm af op de pijn te verminderen. Ik zie dat hij een beetje ontspant. Nu doe ik er wat verband op om het bloeden te stoppen. "Klaar" zeg ik en robbie staat op. Ineens voel ik zijn armen om mijn mijn middel en zijn hoofd tegen m'n borst aan. Best schattig maar ook best zielig. Het is ondertussen al 22uur. "Lief? Wil je naar bed toe?" Vraag ik, en robb knikt. "Jouw bed? Of mijn bed?" Vraag ik hem "die van jou" hoor ik robb zachtjes zeggen. We lopen naar mijn kamer toe en doen beide onze shirt uit en doen onze korte pyjama broek aan. We gaan in bed liggen. Ineens voel ik zijn arm om mijn middel heen. Ik strek m'n arm en trek hem dichterbij me ik wrijf een beetje over z'n rug totdat hij in slaap valt. Uiteindelijk zijn we beiden in slaapgevallen.

-961 woorden-
AAAAAHHH DEEL 9 AL WEER
Ja ik heb niet zoveel te vertellen eigenlijk?

KUSJES VAN NOVAA