🤍𝗘𝗽𝗶𝘀𝗼𝗱𝗲 06🍃.

116 9 2
                                    

ෂෙහාන් මාව ඉස්කෝලේ ගාවින් බස්සලා ගියා...ළමයි ඉදියේත් නෑ එච්චර එතකොට උදේ 6.30රට කිට්ටුයි... මන් මුලින් සිකුරිටි ඒක ගාවට ගියේ සිකුරිටි අන්කල් කට කපලා නිදි පව්... මන් ඉතින් එයා නැගිටිනකන් මෙතන ඉන්න බෑනේ මගේ සාක්කුවේ තිබ්බු පෑන අරන් මේසෙට තට්ටුවක් දැම්මා.. අන්කල් ගැස්සිලා නැගිට්ටා...

"සොරි අන්කල් මේ..."

"ඔව් කියන්න "

"ප්‍රින්සිපල් සර් ඇවිද්ද දන්නේ නෑනේ "

"ප්‍රින්සිපල් සර් ආවා මේ ළමයා කවුද?"

"මන් මේ අලුතෙන් ආපු ගණන් සර් "

"අහ් සර් සොරි මන් දන්නේ නෑනේ "

"ඒකට කමක් නෑ අන්කල් මේ ඔෆිස් ඒකට යන විදිහ කියනවද?"...

"අහ් හ්ම් ඔහොම්ම වමට ගිහින් දකුණට හැරිලා ආයේ වමට ගිහින් පඩිපෙළක් ඇති එකේ ගිහිල්ලා වමට හැරෙන්න එතකොට ඔෆිස් ඒක තිනවා..."

"අහ් හරි අන්කල් "

මන් හා කියලා එන්න ආවට අන්කල් කියපු මොන මගුලක්වත් තේරුනේ නෑ මාර වේගෙන් කියන් ගියානේ පොඩ්ඩක් හිමින් කියන්න බැරිද අප්පා මන් කොහොමහරි ඔහොම යද්දී මොකෙද්ද මන්දා මගේ ඇගේ හැප්පිලා ගියා... මොන සිහියේ යනවද කියලා අහන්න යද්දී එහ් කොල්ලා කන්න වගේ මන් දිහා බලන් ඉන්නවා නිකන් මූ මාව කලින් දැකලා තිනවා වගේ.. කොල්ලේක් කිව්වට මේ ඉස්කෝලේ ළමයෙක් ඌ දිග කලිසම් කාරයෙක් මට වඩා ටිකක් කොට එකෙක්...

"කොහෙද ළමයෝ යන්නේ සිහියෙන් යන්නකෝ"

"සොරි අයියේ "

මරු අයියේ මු හිතුවද දන්නේ නෑ මන් මේ ඉස්කෝලේ අස්වීම ගන්න ආවා කියලා... අයියේ තමා දෙන්න හිතෙන්නේ... මන් මොකටද කලබල වෙන්නේ අයියෙක් තමා මන් එත් ඉතින් වැදගත් විදිහට ඉන්න එපැයි... මට අර අන්කල් කියපු මෙලෝ මගුලක් තේරුනේ නෑනේ ඒක නිසා මන් මේ පොඩි එකා යන්න යනකොට පොඩ්ඩක් කතා කළා....

"මේ ළමයෝ "

"ඔව් "

"ප්‍රින්සිපල් සර්ගේ ඔෆිස් ඒකට යන පාර කියනවද?"

සිහින පියාපත්(𝙾𝚗𝚐𝚘𝚒𝚗𝚐)Where stories live. Discover now