Oh My, Ninang [GxG]

𝙲𝙷𝙰𝙿𝚃𝙴𝚁 𝚇𝙸𝙸

Maloria Evs Calderon's POV

Slowly, I soaked my entire body in the tub. Umaapaw na ang tubig nang umupo ako sa sa loob nitong tub at isinandal ang aking balikat bago tumingala.

The intricate designs on the ceiling somehow piqued my interest. I stared at them with full focus while feeling a rush of relief throughout my entire body. The temperature of the water felt so good at the moment that I wanted to stay here for a while. I also wanted to escape my thoughts, which I believe is why I find the ceiling interesting, considering that art is not even close to my interest.

What can I say?

My goddaughter refused my money because she wants to show off. Sorrel is not even being true to her. That girl is pretending, yet Xyarie is somehow blind.

My poor, naive goddaughter.

Tss.

"Haaahhh..." Pumikit ako at mas ibinabad ang aking balikat dahilan para ulo ko na lang ang hindi nababasa. Hindi ko talaga maintindihan, sa totoo lang.

Anong mahirap sa pagtanggap sa perang inaalok ko? Hindi ko naman magagamit ang lahat nang iyon. Pasalamat siya at may kusa akong magbigay. Tss. Sa tingin ba niya ay pinagkakandarapa ko sa kahit sino-sino ang card ko? Kung alam niya lang na mga luho niya ang pinakamaraming binili ng card na 'yun.

Hindi ba naisip ng kokote niyang maliban sa akin, pamilya niya lang ang pinanggagamitan ng card na 'yun?

And the audacity to refuse me like that? My god, Xyarie. You're so stupid!

Ano naman makukuha niya sa pagmamayabang? For all I know, that girl is already broke. Ano naman kung may source of income na siya? Bago palang siya at paniguradong hindi pa sapat ang sweldo niya para bumuhay ng pamilya.

Tapos itong si Sorrel naman, sinabihan pa akong iniinvalidate ko ang pride ng inaanak ko. Ang kapal naman talaga ng bibig niya para sabihin 'yun sa akin. Tsk. There's no doubt. She really is trying my patience. It's not even amusing anymore; it's just plain infuriating.

Why does she care, anyway?

She's not even part of this situation. Papansin ba siya masyado para dagdagan ang iniisip ko? O baka naman may gusto talaga siya sa inaanak ko kaya gusto niyang magpapansin. Tsk. Hindi naman sila bagay, sa totoo lang.

I would chose a man for Xyarie than her.

She's annoying, and that's enough reason why.

"Haysst." I let out a loud sigh. Sumasakit ang utak ko. Ibinabad ko na rin ang aking ulo para palamigin ito, kahit alam kong literal akong mag-isip. Ayaw kong sayangin ang talino ko sa pag-iisip ng mga bagay na wala naman dapat kinalaman sa akin. At tinutukoy ko si Sorrel. Ayaw ko siyang isipin.

Dahil dito, pinakinggan ko na lang ang ingay ng tubig habang nakalublob ang ulo ko at nakapikit ang mga mata.

At least this noice eases my mind...

Agad akong umahon nang malapit na akong maubusan ng hininga sa baga. Kasabay naman nito ang pagtunog ng aking phone kaya ko ito kinuha sa gilid ng tub kung saan din ang champagne glass ko.

Khalid is calling me.

Sinagot ko ito. "Hi, babe. How are you?" I asked matapos kong ilapit ang phone sa aking tainga. Isinandal ko ulit ang likod ko at tinanaw naman ang malawak na bintana sa aking kanan na sa tingin ko ay may naka-install na privacy shade or something.

"All's good, babe. How about you? I hope you're not feeling lonely there." I heard him sigh after asking me that question. I think he's tired.

"I'm good. Xyarie is keeping me company. You should rest. I can tell you're not sleeping well just by hearing your heavy sigh." I suggested while playing with the surface water of my tub. He just laughed at me.