අඩ අඩ හිටපු එවියානට සීතල පොළොව උඩම හොදටම නින්ද ගිහින් තිබුණා මහන්සිය වැඩිකමට කෙල්ලගෙ මූණ විඩාබර වෙලා හිතේ මහන්සියයි ගතේ මහන්සියයි කොයි තරම් වැඩි වුණත් කෙල්ලට කරන්න කියලා කිසිම දෙයක් තිබුණෙ නෑ රශියා ඉදන් එද්දි කෙල්ල හිතුවෙ ජන්කුක් ඇයව වැඩි ගානට කාටහරි විකුණයි කියලා ඒත් තාමත් එහෙම නොව්න එක ගැන එවියානාගෙ හිතේ කොනක පුංචි සැනසීමක් තිබුණත් ඇය දැනන් හිටියෙ නෑ ඒ සැනසීම කවදා වෙනකන් තියෙයිද කියලවත්...
හොද නින්දකට පස්සෙ අවධි වුණ කෙල්ල වුණ දේවල් ඔක්කොම අමතක කරලා හොද වොශ් එකක් අරන් ඇදුමක් දාගෙන රූම් එකෙන් එළියට ආවෙ ජන්කුක් මැන්ශන් එකේ ඉන්න එපා කියලා සියදහස් වාරයක් ප්‍රාර්ථනා කරන ගමන්, හිමි හිමින් පහළට ඇවිත් කිචන් එකට ගිය කෙල්ල ඉස්සරහට ආපු වැඩකරන පාලිකාවක් එවියානාට හිස නමලා ආචාර කරලා අතේ තිබුණ ට්‍රේ එක ඉස්සරහට දික් කරා..
" මැඩම් ඊයෙ දවසෙම කෑවෙත් නෑනෙ මේ කොෆී එක බීලා ඉන්න අපි ඉක්මනින් උදේ කෑම ලෑස්ති කරන්නම්.."
එහෙම කියපු පාලිකාව එවියානා මුකුත් කියන්න කලින්ම එතනින් යන්න හැරුණා...
" එක්ස්කියුස් මී මිස්ට ජො...ජොන්..."
" ඔය දකුණු පැත්තෙ කොරිඩෝ එක දිගටම ගිහින් වමට හැරෙන්න..."
අහක බලාගෙනම උත්තර දීපු පාලිකාව යන්න ගියා..
" හහ් මේ මිනිස්සු නම් අනේ මන්දා.."
" මැඩම් ප්‍රින්ස් ඔබතුමියට එන්න කිව්වා.."
" මෙ....ම..මට..."
" ඔව් මගෙ පස්සෙන් එන්න මැඩම්.."
ගාඩ් තර්ජනය කරනවා වගේ කියද්දි එවියානාගෙ අත පය වෙව්ලන්න ගත්තෙ ජන්කුක්ගෙ රතු වුණ ඇස් මතක් වෙලා කෙල්ල අමාරුවෙන් පය පටල පටල ගාඩ් පස්සෙන් ගියෙ ජන්කුක්ට තිබුණ බය නිසා අර පාලිකාව කියපු පාරෙම ඇවිත් වීදුරු දොරක් ළග ගාඩ් නතර වෙද්දි එවියානා වට පිට බැලුවෙ මේ මැන්ශන් එකේ තමන් දැකලා නැති තැන් කොච්චර ඇතිද කියලා කල්පනා කරන ගමන්...
" මැඩම් ප්‍රින්ස් ඇතුළෙ ඉන්නවා ඔබතුමියට යන්න පුළුවන්.."
" ඔ...ඔහ් ඕ...කේ.."
YOU ARE READING
👑𝐉𝐄𝐎𝐍'𝐒 𝐊𝐈𝐍𝐆𝐃𝐎𝐌 👑🔞
Fanfictionමිනිස් ජීවිත අදුරෙන් අදුරටම ඇද දමන කුරිරු රාජ්‍ය පාලනයක් සමග එක්ව මුසු වුණ දරුණු මාෆියාවක්.... පරම්පරාගතව පැවතගෙන එන දරුණු පාලක පරපුරක්... විශ්වාසය සහෝදරත්වය ආදරය රාගය දරුණු බව එකට කැටි වූ අදුරු ලෝකයක්....🖤
