ජොන් බංග්ලෝ එකේ රැය පහන් කරපු ජන්කුක් උදේම පිටත් වුණේ ප්‍රසිඩන්ට් හව්ස් එකට මොකද ජනාධිපති ජේසන්ගෙන් ඔහුට කැදවීමක් ලැබිලා තිබුණ නිසා කළුපාට ඩිෆෙන්ඩර් රථයෙන් ෆ්‍රෙශ් පිට එළි බැහැපු ජන්කුක් හොද හුස්මක් අරන් අත් උඩට කරලා හිරි ඇරියෙ වටේ ඉන්න ගාඩ්ලා ඔක්කොම ඔහුට ආචාර කරද්දි....
" ගුඩ් මෝනින් ප්‍රින්ස් ජන්කුක්.."
" මේ වෙලාවෙ අප්පා කොහෙද.."
උතුමාණන් උදේම හමුදා කදවුරට පිටත් වුණා මේ වෙනකොටත් මග එනවා ඇති ඔබතුමා ආවොත් ඔෆිස් රූම් එකෙන් ඉන්න කියන්න කිව්වා...
" ඒ කියන්නෙ ඊයෙ රෑ නම්ජූන් හ්‍යොන් ගියපු වැඩේ හරිද.."
" එහෙමයි පවුල් දහයක් විතර ප්‍රින්ස් නම්ජූන් ගෙනල්ලා දැන් ඉතින් පැනලා ගිය උන් නිකන්ම ඇවිත් දණ ගහයි රටේ නීති කඩලා හැංගිලා ඉන්න උන් හිතුවා මදි..."
ජේසන් යටතේ ඉන්න ආරක්ෂක නිලධාරියා බොහොම ආඩම්බරෙන් කතා කරද්දි ජන්කුක් සාක්කු දෙකට අත් දෙක ඔබාගෙන ඒ කතාව අහන් හිටියා...
" හරි තමුසෙ දැන් යනවා.."
ජන්කුක්ට ආචාර කරපු ආරක්ෂකයා එතනින් යන්න යද්දි කොල්ලා සුවිශාල ප්‍රසිඩන්ට් හව්ස් එක ඇතුළට පියමැන්නා ඇතුළත විශාල විසිස්ත කාමරය පැත්තට ඇවිදන් ආපු ජන්කුක් දැක්කේ ජින් සෙමී එක්ක බිම වාඩි වෙලා ඉන්න චෙනොල්ව චූටි කොල්ලා හිටියෙ ජින්ගෙ පිට උඩ සෙමී ගෙ අතේ කෑම පිගානකුත් තිබුණා....
" බබා ඉක්මනට ඔය කට ගිලින්න..."
" අනීඊඊඊඊඊ ඔම්මි මත ඇති අලේ..."
චෙනොල් කට පුම්බගෙන අමාරුවෙන් කිව්වා...
" තව වටයක් ඕන් නම් කන්න මගෙ හොද කොල්ලනෙ.."
ජින් උඩ බලලා කියද්දි චෙනෝල් අමාරුවෙන් හපලා හපලා බත් කට ගිල්ලෙ සෙමී තව කටක් ඔහුට කවද්දි ජින්ගෙ බෙල්ලෙ එල්ලිලා කකුල් දෙකත් පද්ද පද්ද අශ්වයා ගෝන් කරන චෙනෝල්ගෙ කටේ සද්දෙන් විසිස්ත කාමරයම පිරිලා තිබුණා ඒ අස්සෙන් සෙමී ආයෙත් බත් පිගාන උස්සගෙන දෙන්නා පස්සෙන් දුවන්න පටන් ගත්තා ජොන් පවුලෙ මෙහෙම සාමාන්‍ය ජීවිතයක් ගත කරපු එකම කෙනා ජොන් ජින් වෙන්න ඇති ඒත් ජින්ගේ ඒ ලස්සන ජීවිතේ දැක්කේ එයාගෙ පවුලෙ අය විතරමයි....
YOU ARE READING
👑𝐉𝐄𝐎𝐍'𝐒 𝐊𝐈𝐍𝐆𝐃𝐎𝐌 👑🔞
Fanfictionමිනිස් ජීවිත අදුරෙන් අදුරටම ඇද දමන කුරිරු රාජ්‍ය පාලනයක් සමග එක්ව මුසු වුණ දරුණු මාෆියාවක්.... පරම්පරාගතව පැවතගෙන එන දරුණු පාලක පරපුරක්... විශ්වාසය සහෝදරත්වය ආදරය රාගය දරුණු බව එකට කැටි වූ අදුරු ලෝකයක්....🖤
