7. bölüm

85 16 122
                                    

!UYARI!

Arkadaşlar bir okur uzun paragrafları okuyamadığını söyledi bu yüzden bu bölümde dahil diğer bölümlerde paragrafları kısaltıcam yani bölücem

Birde azcık minnacık (kesinlikle minnacık) işkence sahnesi fln olucak üzgünüm (değilim)

Ayrıca Giyuu'nun kıyafeti

Ayrıca Giyuu'nun kıyafeti

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

*Yazar Anlatımıyla*

Giyuu uyanınca kendisini yerde oturur pozisyonda duvara kelepçelenmiş bir şekilde bulmuştu. İlk saniyeler hafızası silinmiş gibi hissetse bile sonra herşeyi hatırlamıştı. Ayağa kalkmaya çalışsa bile iğne onu o kadar uyuşturmuştu ki hareket edemiyordu. Ayrıca ayakları da yerde yani zemine kelepçeliydi

Sanemi ve Obanai odadaki koltukta oturuyorlardı. Giyuu'nun uyandığını görünce ona doğru geldiler. Bu sefer ilk hamleyi yapan Sanemi'ydi. Giyuu'nun bacaklarına elleri ile baskı yapmış ve Giyuu'nun bileklerinde olan kelepçelerin Giyuu'nun ayağını acıtmasını sağlamıştı. Ama Giyuu herhangi bir tepki vermemişti

Obanai o baygınken kıyafetlerini çıkarmış üniformanın sadece alt kısmını bırakmıştı. Giyuu'nun üstünde şuanda siyah pantolon dışında hiçbir şey yoktu. Sanemi ve Obanai, Giyuu'nun kaslarını gözleriyle taciz etmişlerdi bildiğiniz

Tabiki Giyuu bunu fark etmiş ve rahatsız olmuştu. Bir anda kapı çalınca Sanemi ve Obanai üstümden çekildi. İçeriye giren korumalar ile bıkkın bir şekilde nefesimi verdim "Tanrı aşkına ne yapıcaksın? İşkence mi? Yoksa beni öldürücek misin? İkiside umrumda değil ne yaparsan yap" Sanemi sahte bir üzüntü ile dudaklarını büzdü "Seni konuşturmadığım sürece ölmen biraz zor bay Tomioka" Bu sefer gülen taraf Giyuu'ydu

Giyuu Sanemi'ye doğru biraz eğildi ve konuştu"Ölümden korkmayan birini nasıl konuşturucaksın acaba çok merek ettim Shinazugawa" Sanemi onun bu kadar rahat olmasına sinir olmuş ve yüzüne yumruğu indirmişti. Giyuu'nun yüzünde ki gülümseme geri gitse bile hala acı çektiğine dair bir belirti göstermemişti

Sanemi bu sefer onu boğazından tutmuş ve konuşmuştu "Senin güzel yüzüne yumruk atmak istemezdim ama beni biraz daha zorlarsan seni buraya diri diri gömerim maviş" Giyuu dudak büzdü "Denesene, bakalım yapabiliyor musun" Obanai olaya el atmış ve onun yüzüne yumruğu bu sefer kendisi geçirmişti "Zorlama maviş" Giyuu sahte bir şaşkınla konuştu "Sizi ben mi zorluyorum? Ah~~ hiç fark etmemişim" Giyuu'nun bu tavrı çiftin sinirini bozmuştu

Sanemi aklına gelen şey ile gülmüş ve Obanai'nin kulağına birşeyler fısıldamıştı. Obanai ilk başta kaşlarını çatsa bile sonra kafasını onay verircesine sallamıştı. Sanemi korumalara döndü "Çıkın" tüm korumalar korkuyla odadan çıkınca Giyuu'yu heyecan dolu bir merak kaplamıştı

Giyuu biraz daha eğlenmek istediği için onları sinir etmeye devam ediyordu "Demek bay mafya sinirlendi~ bakalım çifte kumrulardan hangisi beni öldürücek" Sanemi onun yanına geldi ve bacakları açık olan Giyuu'nun bacak arasına oturdu. Obanai ise Giyuu'nun yan tarafındaydı. Giyuu kaşlarını çatınca ikili sırıtmıştı

Obanai onun saçlarıyla oynarkan Sanemi Giyuu'nun kaslarında elini gezdiriyordu. Giyuu geri çekilmeye çalıştı ama ikili izin vermedi. Giyuu ikisinin niye böyle davrandığını anlamamış ve sinir olmuştu. Büyük ihtimalle arkadaşları şuan onun için endişeliydi ama o şuan burda iğrenç şeylere maruz kalmak üzereydi

Sanemi kendi yüzünü Giyuu'nun yüzüne yaklaştırınca Giyuu sinirle yüzünün dibindeki Sanemi'nin kafasına kafa atmıştı. Sanemi sendelenmiş ve Giyuu'nun üzerinden kalkmıştı. Obanai sevgilisinin iyi olup olmadığına bakmak için hızla onun yanına gitmişti

Giyuu intikamının birazını aldığı için mutluydu ama bunun cezasını ağır çekiceğini de biliyordu. Obanai sinirle dışardaki korumalardan 2 tanesini içeri çağırdı. Giyuu o yediği iğne yüzünden o kafayı bile zor atmıştı. Eğer iğne yememiş olsa o iki korumadan hızlıca kurtulurdu ama yapamıyordu

Korumalar onun kelepçelerini duvardan çıkartmış ve ellerine dolamışlardı. Obanai masadan keskin bir bıçak almış ve Giyuu'nun yanına gelmişti. Giyuu o bıçağa bakarken bile o bıçağın keskin olduğunu anlamıştı. Yinede birşey dememiş ve sunmuştu

Obanai bıçağı onun boynuna tuttu ve konuştu "Şimdi tıpış tıpış grubunuzdaki diğer üyeler kim söyliyceksin" Giyuu kafasını yana eğdi "Sence ordan bakılınca arkadaşlarına kahpelik yapacak biri gibi mi duruyorum" Obanai bıçağın keskin ucunu Giyuu'nun boynundan sağ göğsüne kadar uzun ve derin bir çizgi şeklinde çizmeye başladı

Giyuu ne kadar canı acısada eskiden bunun çok daha ağırlarına katlandığı için canı o kadar acımıyordu. Obanai tekrar sordu "Diğer takım arkadaşların kimler ve nerde saklamıyorlar" Giyuu bu sefer hiçbir şey dememişti gıcıklığına. Obanai bu sefer sağ göğsünden sol göğsüne doğru az öncekinden daha sert ve derin şekilde çizmeye başladı. Giyuu'ya her seferinde tekrar soruyor cevap vermeyince az öncekinden daha derin kesiyordu

En sonunda Giyuu'nun gözlerinde bir acı belirtisi olmuştu. Ama o acı yediği bıçaklardan dolayı değil arkadaşlarını koruyamayacak olma ihtimali yüzündendi. Ya onlarında benim yüzümden kimlikleri ifşa olursa ne yaparım diyerek kendi kendine acı çektiriyordu. Düşündüğü o şey bile yediği bıçaklardan daha çok canını yakıyordu. Sanemi sinirle Obanai'nin elinden bıçağı aldı

Giyuu artık pes etmiş ve burdan sağlam çıkma fikrini de unutmuştu çoktan. Sanemi sinirle bıçağı onun boynuna yasladı "Bir soruya cevap vermek bu kadar zor olamaz" Giyuu acıya rağmen kahkaha attı "Emin ol seni Obanai ile tehdit etseler sen benim kadar sakin olmazdın senin için Obanai nasılsa benim için onlarda o değerde"Sanemi göz devirdi

Sanemi aklına gelen fikir ile güldü "Acaba o ayak takımı mı senin takım arkadaşların" Giyuu rol yapmak zorunda olduğunu anlamıştı "Hayır soğan kafa onlar takım arkadaşım olsa şuan burda olmazdım beni çoktan kurtarırlardı" Obanai sinirle ne alaka demişti

Giyuu omuzlarını bilmem anlamında sallamış ve konuşmuştu "Çünkü takım arkadaşlarım benim buraya geliceğimi biliyordu ve saklanma yerlerinden çıkarlarsa yakalanacakları için gelmediler ama arkadaşlarım benim takım arkadaşım olsa yakalanmak umurlarında olmazdı gelip canları bahasına beni kurtarırlardı" Sanemi şeytani bir şekilde sırıttı "Yani senin ajan olduğunu bilmiyorlar değil mi~" Giyuu ona anlamamış gibi baktı

Bu sefer Obanai konuştu "O zaman neden onlara biz kendimiz söylemiyoruz ki~ Böylece dostları nasıl biri öğrenirler." Giyuu rol gereği sahte bir korkuyla konuştu " Sakın yapmayı düşünme! Seni kendi ellerimle gebertirim. Onlar sizin ağzınızdan değil benim ağzımdan duymalılar onları kaybedemem!" Giyuu şuan ne kadar inandırıcı olduğunu bilmiyordu ama düzgün rol yapmak için uğraşıyordu

Obanai ve Sanemi aynı anda Giyuu'nun yüzüne eğildiler "O zaman bir anlaşma yapalım maviş" Giyuu anlamamış bir şekilde ikisine bakıyordu. Obanai ellerini birbirine çırptı "Tek tek sana türlü türlü işkence yöntemi yapıcaz eğer hepsine dayanırsan seni bırakırız ama dayanamazsan biri seni bizden kurtarana kadar bu odada kelepçeyle bağlı bir şekilde kalmaya devam edersin" Giyuu kaşlarını çattı

Sakin bir şekilde konuşmaya başladı "Önce izin verinde düşüneyim pat diye karar veremem" Obanai iki korumayı dışarı çıkarmış kendisi ise koltuğa yayılmıştı. Sanemi de onun yan tarafında olan koltuğa oturmuştu

Hiyuu ise düşüncelere dalmıştı. Takım arkadaşlarının kendi dostları olduğunu öğrenmemeleri lazımdı bu yüzden mecburi bu oyuna katlanıcaktı. Yapacakları işkencelerin ağır olucaklarını düşünmediği için kabul edicekti. Umarım pişman olmam diyerek gözlerini kapattı ve kendisini uykunun kollarına bıraktı

Görev (Saneobagiyuu)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin