12. bölüm

58 10 97
                                    

*Yazar anlatımıyla*

Evet Giyuu o gün bunları yaşamıştı zaten Obanai tam başka bir şey diyecekken koridarda Sabito'nun sesi yankılanmış ve bende ona seslenince beni kurtarmıştı. Obanai ve Sanemi ile tartışıcakken çalan teneffüs zili sayesinde grup birbirinden ayrıldı ve iki tarafta başka koridora giderek birbirlerinden uzaklaştılar

Giyuu o günden beri durmadan Obanai'nin ne demek istediğini anlamaya çalışıyordu. Gerçek aile derken neden bahsediyordu ki? Sonuçta Giyuu yetimdi ve ailesi yoktu. Ayrıca 19 yaşına girmişti yeni bir aileye sahip olsa ne olurdu ki? Hiçbir şey fark etmezdi

Ailesine dair tek bildiği Sabito ile kardeş olduğuydu. Yoksa Sabito onun kardeşi değil miydi? Giyuu buna rağmen karar vermişti gerçek olmasa bile Sabito onun bu zamana kadar kardeşiydi gerçek olmasa bile şimdi de kardeşiydi

Kan bağına gerek yoktu Giyuu için. Sabito her türlü onun kardeşiydi ve ölene kadar da kardeşi olarak kalıcaktı. Bu düşüncelerden kurtulmak için kafasını iki yana salladı ve soyunma odasından çıkmak için kapıya yöneldi. Kapıyı açamadan kapı diğer taraftan açıldı.

İçeriye giren renkli gözlü ve uzun sarı saçları olan çocuk ile Giyuu gerildi. Akaza bu heriften hiç hoşlanmıyordu ve bu yüzden Giyuu da bu çocuğa karşı nefret doluydu biraz. Çocuk Giyuu'yu fark edince heyecanlandı "Oh sen Tomioka olmalısın seni gökte ararken yerde buldum desem yeridir" Giyuu anlamsızca ona bakmaya devam etti

Çocuğun adı hatırladığına göre Douma'ydı. Douma onu kapıdan uzaklaştırdı ve onu oturma yerlerine oturtu "Benim adım Douma eğer bilmiyorsan diye söyliyim dedim. Neyse asıl olaya geçicem ben Akaza-dono ile konuşmak istiyorum fakat o düşman taraflarda olduğumuz için kabul etmiyor bizim gruptan birine demek istemedim çünkü biliyorum ki benim duygusuz olduğumu düşündükleri için dalga geçerlerdi ama ben onu seviyorum ve ona itiraf yapmak istiyorum sizin grubunuzda bana göre en aklı başında olan sensin o yüzden senden yardım istiyorum" Douma hepsini tek nefeste söylemişti

Giyuu kaşlarını çattı ve Douma'yı süzdü. Gözlerinde ki o umut parıltısını fark etmişti Giyuu. Her ne kadar onun rol yaptığını düşünsede sordu "Benden ne yapmamı istiyorsun" Douma heyecanla konuştu "Onu xxx sahile getirsen sonra ise bir bahane bulup hemen geliyorum diyip gitsen? Ben o sırada onun yanına gidip konuşucam fakat yapmak istemezsen maalesef senin küçük sırrını Kanroji dışında diğer arkadaşlarında öğrenir" Giyuu gelen tehdit ile sinirlenmişti

Normalde zaten kabul ederdi sonuçta Akaza'nın ondan nefret ettiğini biliyordu bu yüzden kesinlikle Akaza, Douma'nın ağzına yumruğu çakardı ama gelen tehdit yüzünden Giyuu yapmaktan vazgeçmişti "Normalde kabul edicektim fakat bu saçma tehdit sayesinde yapmaktan vazgeçtim" Douma sinirle kafasını ovdu "Bak, tek istediğim Akaza'nın gerçekleri öğrenmesi bunları öğrenmezse büyük bir hata yapıcak ve bu benim yüzümden olabilir normalde umursamam ama olayda bende yanıcam o yüzden onu ikna etmem gerek onu gerçekten sevdiğime dair" Giyuu sinirle nefesini verdi ve kapıya ilerledi

Kapıdan çıkmadan önce durdu ve arkasına bakmadan konuştu "İyi yardım edicem sana fakat bunu sen istedin diye değil Akaza'nın iyiliğini istiyorum diye yapıcam" demiş ve çıkmıştı. Aslında yapmıycaktı ondan kurtulmak için söylemişti. Neyse bunu Douma'nın bilmesine gerek yoktu. Sizde söylemezsiniz olur biter değil mi?

Giyuu sınıfına giderken bir yandan da akşam arkadaşlarından özür dilemek için "Nasıl bir yemek yapsam" diye düşünüyordu. Sınıfa girince tüm sınıfın sınıfta olduğunu gördü. Sakin bir şekilde Sabito'nun yanına oturunca Sabito    onu kendisine çekmiş ve bir şeyler anlatmaya başlamıştı

Voleybol maçını Giyuu sayesinde kazandıkları için Sabito ona en sevdiği cipsi almıştı. Okulun karşısında market olduğu için müdür markete gitmelerine izin veriyordu. Giyuu tek tek takım arkadaşları ve Nakime'ye cips vermiş sonra ise cipsini yemeye başlamıştı. Kafasını Sabito'nun omzuna yasladıktan sonra gözlerini kapatmıştı

Görev (Saneobagiyuu)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin