11. bölüm

104 16 142
                                    

Arkadaşlar voleybol sahnesini yazıyım mı yazmıyım mı bilmiyorum o yüzden yine maçtan sonrasını yazıcam voleybol maçını istersenizde 11,5 adlı bir bölüm yayınlıycam orda voleybol maçını okuycaksınız okumak istemeyen de geçer böylece  ayrıca 11 12 13. Bölümü şöyle yayınlıycam şimdi 11. Bölüm perşembe 12. Bölüm cumartesi 13. Bölüm olucak

*yazar anlatımıyla*

Giyuu maçtan sonra yorgun bir şekilde üstünü değişiyordu. Her yeri ter olmuştu. Normal bir maç olmasına rağmen herkes izlemişti maçı. Hatta taraf tutanlar arasında kavga çıkmıştı maalesef

Giyuu maçta çoğu kez Sanemi ve Obanai ile göz göze gelmişti ve bu onu çok germişti. Her seferinde neyse diyip görmezden gelsede o gün aklına gelip duruyordu

Daha da kötüsü ordan kurtulduğu günden 2 gün sonra kütüphaneyi toplama cezaları olduğu için daha da kötü şeyler yaşanmıştı

*O gün olanlar*

Kütüphaneye girdiğimiz zaman önce ordaki öğrenciden yapmamız gerekenleri öğrendik sonra ise 2' ye ayrılıp kitapları yerleştirmeye başladık. Sanemi ve Obanai'den artık uzak durmak istediğim için onladan uzak duruyordum hep bu yüzden Sanemi'den uzakta ki rafın kitaplarını yerleştiriyordum

Sanemi ise gözlerini benden çekmeden rafa yaşlanmış beni izliyordu. Bunu fark etsem bile sakin bir şekilde işimi yapıyordum.  Bir anda arkamda birini hissetmem ve belimin bir el ile sarılmasıyla neye uğradığımı şaşırdım

Sanemi karşımda ki rafın önündeydi hala o değildi bunu biliyordum ama o zaman arkamda ki kişi kim. Sanemi gülerek yanımıza geldi "Sonunda geldin Obanai bir an görevi unuttun sandım" arkamda ki kişinin Obanai olduğunu öğrenince hızla eğilerek ondan kurtuldum gözlerim ikisininde üstüne gidip geliyordu

Aklıma takılan şey ise Sabito ve Obanai partner değil mi Sabito nasıl izin verdi onun buraya gelmesine . Obanai Sanemi'nin sorusunu gülerek cevapladı "Sabito isimli çocuğu kandırmak uzun sürdü en sonunda yanına bir çocuk gelince beni unuttu" Sabito'nun haberi yoktu ve büyük ihtimalle de buraya geldiğini de bilmiyordu.

Aklıma takılan şey ise neden geldiğiydi. Obanai ve Sanemi aklımı okumuş gibi sırıtmaya başladılar. Sanemi bana yaklaştı ve dibime girdi "Sence bizi sevişirken canlı canlı gören birini ayrıca babamın en önemli dosyasını çalan kişiyi rahat rahat bırakır mıyız?" Yanıma geldi ve saçlarımdan tuttu

Ben elini çekmesi için tekme atınca hiç bir şey olmamış gibi devam etti konuşmasına "Sabito denen çocuk sadece zeki ama sen ace'ler gibisin her konuda yeteneklisin ve dosyayı alan da sensin Sabito sadece yardım etti onunla kendi adamlarımız ilgilenirken seninlede biz ilgilenicez" Tamam dürüst olmak gerekirse azda olsa korkmuş ve sinirlenmiştim

Tam geriye gidecekken Sanemi'nin elleri göğsünde birleştirdi ve bana elini işaret ettirdi. Bilerek elini havaya kaldırmamıştı çünkü arka tarafta olan kameralar burayı çekmiyordu sâdece bir tanesi buraya bakıyordu ama oda Sanemi'nin arkasını görüyordu

Bu yüzden kamera elindeki uyuşturucu bezi göremezdi yavaş yavaş üstüme gelince arkamı döndüm ve koşmaya başladım. Okuldaki kameralar nereyi çekiyor benden daha iyi kimse bilmiyordu çünkü daha önce okula gelmeden önce hepsini tek tek hackleyip bakmıştım

Şuan onu kameraların fark edebileceği bir yere götürüyordum.  Koşuyordum ve arada arkama bakarak Sanemi'yle Obanai'yi kontrol ediyordum. Tahmin ettiğim gibi benim peşimdeydiler.

Ders zamanı olduğu için herkes sınıftaydı o yüzden koridorda kimse yoktu hocaların hepsi katı olduğu için kimse tuvalete de gidemiyordu sadece acil birşey olursa -bayılma, baş dönmesi bir yeri kanaması falan- gidebilirlerdi

Ama şuan kendi şansıma kimse yoktu. Koridorlarda koşup hedeflediğim yere gidiyordum tabii ben gittiğimi sanıyordum

Obanai ve Sanemi ise son hızda peşimdeydiler. Sırıtarak doğru sandığım sınıfa girdim. Bu sınıfta normalde boş olduğu için kamera vardı

Kamera olma sebebi birileri kurallara uymayan birşeyler yaparsa veya birine zarar verirse diye ama şuan o sınıfta olmam gerekirken ben dışlanan öğrencilerin teneffüs aralarında yemek yemek için kullandığı belalı tiplerin ise sigara içmek için kullandığı gizli odaya girmiştim

Tam geri çıkacakken kapının arkamdan sert bir şekilde kapandığını duydum. Bana doğru gelen adım sesleri sıçtığımın kanıtıydı maalesef ki

Sanemi ve Obanai üstüme gelirken ben nasıl buraya geldiğimi sorguluyordum. Obanai güldü "Kameraların hepsini kendi adamımız hackledi ve bozulmuş ayarlı verdi yani daha ben sizin yanınıza gelmeden önce bile kameralar bozuktu" geldiğim yolu düşündüm boş sınıfa giden koridor ve buraya gelen koridor farklıydı

Yanlış koridora girmediğim sürece buraya gelemezdim ve yanlış koridora girdiğime de inanmıyordum çünkü her koridoru ezberlemiştim kaybolmamak için

Ah tabi benim bilmediğim şey ise Sanemi ve Obanai arkamdan geliyor mu diye kontrol ederken yanlış koridora girdiğimdi. Sanemi ve Obanai üstüme gelmeye başlayınca bende herhangi bir sıranın arkasına geçtim

Bana yaklaşmaya çalışırlarsa kolayca sıranın üstüne çıkıp ikisinden birine vurur ve kaçardım. Zaten birine bir şey olunca diğeri hemen onun yanına gidiyordu o yüzden rahattım

Rahattım dediğime bakmayın hala o günün acısını çekiyordum. O günün üstünden daha 1 hafta geçmeden böyle bir şey yaşanması korkutmuştu

İkiside bir yandan beni sıkıştırınca sıraya çıktım ve Obanai'nin kafasına tekme attım. Obanai yere düşünce Sanemi sinirle benim ayaklarımı kendine doğru çekmiş ve benim yere düşmemi sağlamıştı

Ben düşünce ise hemen Obanai'yi kontrol etmişti. O Obanai ile ilgilenirken bende hemen kapıya koştum. Tam çıkacakken kapı koluna gelen mermi sayesinde kapı kolu kırılmıştı. Sanemi tabancasına susturucu taktığı için sadece kapı kolunun o parçalanma sesi duyulmuştu

Dışardan biri açmadığı sürece içerden çıkamazdık artık. Obanai yerden kalkıp bana doğru gelince hemen dövüş pozisyonumu almıştım. Bu malların ne yapacağı belli olmazdı. Sanemi Giyuu'nun aldığı eğitimden biraz daha güçlü bir eğitim almıştı ama Obanai'nin eğitimi ikisinin eğitiminden bile daha fazlaydı

Obanai Sanemi'yi geriye doğru çekti ve benim yanıma sakince geldi. Hızla tedirgin bir şekilde geriye adım atsamda kapıya yaslanan sırtım ile daha fazla geriye gidememiştim. Obanai'nin maskesinden dolayı görünmese de gözlerinin yanında oluşan kırışıklık onun gülümsediğini belli ediyordu "Sakin ol Giyuu, bu sefer sana zarar vermek için gelmedik" Sanemi bir şeyler mırıldansa da duymamıştım

Obanai kulağıma eğilmiş ve beni şoka sokan o kelimeleri söylemişti "Yakında gerçek ailen ile karşılaşıcak olmak nasıl bir his" o an herşey benim için durmuştu....


Görev (Saneobagiyuu)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin