"Απρόσμενες αλλαγές" {GW15}

1. Ο αγιασμός

«Ντριιιν!! Ντριιιν!!»

«Ποοο!! Ποιος με θυμήθηκε πρωί-πρωί; Στον ύπνο τους με έβλεπαν και με παίρνουν τηλέφωνο;» σκέφτομαι. «Ναι; Ναι; Ποιος είναι το κέρατο μου; Μίλα αν έχεις κότσια ρε!!»

«Ζωή, παιδάκι μου τι κάνεις πρωί-πρωί; Γιατί φωνάζεις;» μου λέει η μάνα μου. Την όρεξή της είχαμε!!

«Άσε με ρε μαμά να μιλήσω με την ησυχία μου!!»

«Καλά μη μου φωνάζεις εμένα! Σήκω όμως γιατί θα αργήσεις και για τον αγιασμό στο σχολείο».

«Ναι ναι, τώρα, δεν αργώ!» λέω και ξαναγυρνάω στο κινητό μου να δω ποιος στο διάολο με πήρε και δεν φτάνει που με ξύπνησε, δεν μου μιλάει κιόλας!

«Ντριιιν! Ντριιιν!»

«Ποοο!!! Τι ξαναχτυπάει; Αφού το έχω σηκώσει!! Και είχα καιρό που ήθελα να πάρω άλλο κινητό σαν αυτό του Χρήστου!! Όλο αυτός παίρνει τα καλύτερα!! Αλλά βέβαια... ¨αφού αυτός είναι ο μεγαλύτερος! Αυτός πρέπει να διαλέγει πρώτος!!¨όπως με πρήζουν οι δικοί μου!! Ουφ καλά χέστο το κινητό... Για να δω τι ώρα είναι; Τι;;;; Πήγε ήδη 8;;; Και αυτό το κωλοξυπνητήρι δεν χτυπούσε τόση ώρα; Για κάτσε... Αυτό ήταν που χτυπούσε;; Οοοο τι κάθομαι και ασχολούμαι; Λες και θα το ξαναχρησιμοποιήσω ποτέ; Για να κοιτάξω και τι θα βάλω γιατί δεν προλαβαίνω για κανένα λόγο να ετοιμαστώ σαν άνθρωπος!!!»

Μετά από αυτόν τον διάλογο με τον εαυτό μου σηκώθηκα και πήγα στην κουζίνα για να φάω το πρωινό μου. Αλλά φυσικά όλα τα είχε φάει ο Χρήστος!! Χρειάζεται δυνάμεις κατάλαβες; Και για μένα δεν άφησε τίποτα!! Πφφ αδερφός να σου πετύχει!! Πάλι με τον καφέ στο χέρι θα καταλήξω!!

Αααα καλάαα!! Η ώρα πήγε και τέταρτο!! Πάλι θα τρέχω και δεν θα φτάνω!! Πρέπει να βρω και ρούχα γαμώτο!! Δεν γίνεται να συνεχιστεί αυτό όλη την χρονιά! Πρέπει να τα ετοιμάζω από το προηγούμενο βράδυ!! Θυμίστε με να το σημειώσω!! Τρέχω και φτάνω στην ντουλάπα με τα χίλια ζόρια! Μμμ... τέλειααα!! Χάλια η ντουλάπα! Άντε να βγάλω άκρη τώρα! Τέλος πάντων ας πάρω ότι βρω μπροστά μου! Φοράω γρήγορα ένα ψηλόμεσο τζιν σορτσάκι και μια μαύρη crop top μπλούζα, τα μαύρα μου vans και μαζεύω τα καστανά ίσια μαλλιά μου μια αλογοουρά που φτάνει λίγο πιο κάτω από τους ώμους. Έτοιμη!! Αααχ! Ξέχασα να βάλω και την αγαπημένη μου μάσκαρα! Δεν πάω πουθενά χωρίς μάσκαρα! Παίρνω και τα γαλιά μου και φεύγω τρέχοντας για το σχολείο!!

Δεν είναι μακριά. Δέκα λεπτά χαλαρό περπάτημα και πέντε τρέχοντας!! 

Όπως καταλάβατε εγώ θα πάω τρέχοντας!!

Έτοιμο το πρώτο κεφάλαιο!! Το ξέρω βαρετό αλλά είναι η αρχή!! Στα επόμενα αρχίζουν τα ωραία!! 

Στη φωτό είναι τα ρούχα της Ζωής αλλά χωρίς το κολιέ (είναι λιγό υπερβολικό για πρώτη μέρα στο σχολείο)

Ψηφίστε και σχολιάστε αν θέλετε να συνεχίσουμε!! Είναι η πρώτη μου ιστορία μαζί με την pylolia και είναι σημαντικό για μας να ξέρουμε την γνώμη σας!! <3