"Απρόσμενες αλλαγές" {GW15}

5. Ωραίες συζητήσεις (2)

«Συγγνώμη...» τον ακούω να λέει την ώρα που έφευγα και γύρισα μένοντας άναυδη...!

«Συγνώμη; Για ποιο πράγμα;» του λέω γιατί πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο πράγμα μιλάει από το σοκ! Ο Κώστας, ο γόης του σχολείου, να ζητάει από κάποιο κορίτσι συγνώμη! Και πόσο μάλλον όταν αυτό το κορίτσι είμαι εγώ!

Αλλά αυτός δεν συνεχίζει! Κάθεται με τα μάτια στον καφέ που μας έχει φέρει η σερβιτόρα πιο πριν αλλά τώρα το προσέξαμε και οι δυο! Περιμένω σαν το μαλάκα όρθια πάνω από το τραπέζι μας και νιώθω δεκάδες ζευγάρια μάτια να με καρφώνουν. Πιθανότατα όλοι εκεί μέσα μας παρακολουθούν εμάς τους δύο λόγω του ότι πριν από πέντε λεπτά εγώ και ο Κώστας τσακωνόμασταν πιο δυνατά από το φυσιολογικό. Πολύ πιο δυνατά μάλιστα! Περιμένω άλλα δύο λεπτά με τα χέρια στη μέση μπας και του έρθει να πει κάτι. Αλλά αυτός εκεί! Στον καφέ! Λες και έχει περισσότερο ενδιαφέρον ο καφές! Λες και δεν έχει ξαναδεί φραπέ!! Τέλος!! Δεν μπορώ να περιμένω άλλο!! Δεν με νοιάζει!! Δεν φημίζομαι και πολύ για την υπομονή μου!!

«Ξέρεις κάτι; Δεν πα' να χεστείς καλύτερα; Εγώ φεύγω από εδώ!! Απ' ότι βλέπω δεν έχεις κάτι παραπάνω να μου πεις!!» λέω με τα νεύρα στην πρίζα! Και βγαίνω από το μαγαζί ενώ ήδη δάκρια κατακλύζουν τα μάτια μου.

Ξαφνικά νίωθω κάποιον να με τραβάει απότομα από το χέρι και ακούω τον Κώστα να λέει:

«Κάτσε λίγο ρε παιδάκι μου! Δεν θα φύγεις από εδώ αν δεν ακούσεις αυτά που έχω να σου πω»

«Πας καλά μωρέ; Προηγουμένως δεν ήμουνα μέσα στο μαγαζί μαζί σου; Δεν σου κρατούσα το φανάρι ώστε να μπορείς να σαλιαρίζεις με την ησυχία σου με την σερβιτόρα; Τώρα με κατηγορείς που φεύγω; Τόση ώρα στεκόμουν όρθια σαν τον μαλάκα και περίμενα να πεις κάτι, κάτι για να μου εξηγήσεις προς τι όλα αυτά! Αλλά όχι!! Κατάλαβες ξαφνικά πως ο καφές έχει κάτι αξιοπερίεργο και έμεινες εκεί καρφωμένος να τον κοιτάς μη έχοντας κάτι να πεις! Θα πάω να τον ξεματιάσω τώρα!! Τόσο που τον κοιτούσες σίγουρα τον έχεις ματιάξει!!» λέω και έχω πάρει φόρα!! Θα πω κι άλλα!!

Μόνο που ο Κώστας δεν με αφήνει να τελειώσω! Αρχίζει να μιλάει και το βλέπω από τα μάτια του και μόνο ότι είναι πολύ εξαγριωμένος και ότι κρατιέται να μην μου ρίξει κανένα χαστούκι με τα χίλια ζόρια!!

«Σκάσε λίγο γαμώτο σου! Αυτό έκανες και πριν! Δεν με αφήνεις να μιλήσω και μετά σηκώνεσαι και φεύγεις!! Αυτό που ήθελα να...»