"Απρόσμενες αλλαγές" {GW15}

7. Η μεγάλη έξοδος

Πλευρά Ζωής

Ωραία! Άντε τώρα να βγάλουμε την άλλη έξω από το σπίτι... για να δούμε τώρα πώς να της το φέρουμε:

«Φαίηηηηη!» την φωνάζω και ο θεός βοηθός!

«Τι θες πάλι; Σου είπα δεν του μιλάω! ΤΕΛΟΣ!» μου λέει με κάτι νεύρα που ξαναρχίζω να φοβάμαι!

«Να σου πω βρε κορίτσι!»

«Να μου πεις ότι θες, αρκεί να μην μου ξαναπείς για τον Δημήτρη!»

«Οκ! Άλλο θέλω να σου πω! Θες να βγούμε απόψε;» την ρωτάω και άπλα περιμένω να μου πει ένα ξεγυρισμένο όχι να μην ξέρω από πού θα μου έρθει!

«Ναι εννοείται ήθελα να σου το πω και εγώ! Δεν μπορώ άλλο εδώ μέσα, δεν μπορώ να τον σκέφτομαι άλλο!» μου λέει και μένω άναυδη!

«Ωραία άρα θα ετοιμαστούμε τώρα ή σε λίγο; Τι θες; Πες μου!» τις λέω αφού έχω ηρεμίσει γιατί είχα ΤΟ άγχος μην δεν δουλέψει καλά το σχέδιό μας!

«Τι λες παιδί μου! Πας καλά;» ΣΟΚ! Τι έπαθε τώρα;

«Γιατί παιδάκι μου με βρίζεις; Τώρα δεν μου είπες να βγούμε;» δεν γίνεται αυτό! Η συμπεριφορά της είναι σαν σκοτσέζικο ντουζ! Μια κρύο, μία ζέστη!! Δεν είναι καθόλου σταθερή!!

«Όχι καλέ! Καμιά σχέση! Δεν σε βρίζω!! Φυσικά και θα πάμε!! Δεν το ακυρώνουμε! Απλά θα ετοιμαστούμε από τώρα γιατί κοίτα πως είμαι!» Πάλι καλά! Είπα και εγώ μην μου τα χάλαγε τώρα!

«Ααααα... Είπα και εγώ μην μου το άλλαζες τώρα! Άντε πάμε να ετοιμαστούμε γιατί εσύ μπορεί να αλλάξεις γνώμη!» της λέω γιατί πραγματικά φοβόμουν!

«Όχι καλέ είπαμε θα βγούμε και θα βγούμε! ΤΕΛΟΣ! Που θα πάμε είπαμε;»

«Αααα! Ξέχασα να σου πω! Ναυτάκια θα πάμε έτσι;» κάτσε γιατί μπορεί να μην της αρέσει!

«Ναι! Εκεί να πάμε! Είναι μια χαρά! Μου αρέσει πολύ!» επιτέλους καταλήξαμε και κάπου που θέλουμε και οι δυο!

«Ωραία φόρεμα θα βάλουμε έτσι;»

«Εννοείται!»

«Τέλεια άντε πάω στο σπίτι μου να ντυθώ! Θα περάσεις από εκεί, έτσι;» τη λέω

«Φυσικά!! Στις 10 και μισή θα είμαι εκεί!!» μου λέει και ξέρω ότι θα έρθει στο σπίτι στις 10 και 29! Χωρίς πλάκα!! Είναι πολύ συνεπής άτομο και δεν θέλει να αργεί η Φαίη!

Πλευρά Κώστα (στο σπίτι του Δημήτρη κατά τις 10:10)