MU SERIES #1: Crush'n You

KABANATA 12

°°°
Revenge

    “Ah, wala. Natisod lang.” saad ko at kusang tumayo.

    Tumango siya at hindi na nagsalita, nagsimula na rin itong lumakad patungo sa bahay nila.

    Kinabukasan, pumasok kami sa MU. Kagaya ng kahapon ay hindi parin gusto ni Atticus na mag kasabay kami, kaya wala akong magawa kundi ang mag commute.

    Dumating ako sa MU na nasa gate si Sir Hernandez, nag su-survey daw ito ng mga istudyate na hanggang ngayon ay hindi pa nag susuot ng uniform at mga lalaking hindi pa nakakapag pa gupit, ayon sa napag-tanongan ko.

    Nakaupo ako sa silya ko habang wala sa sariling inililipat ko ang bawat pahina ng libro na nasa aking lamesa, marami ng nasa loob ng silid puwera nalang sa isa.

    Kanina ko pa tinitignan ang upuan niyang walang nakaupo gamit ang seryoso kung mukha pero nakanguso kung mga labi.

    Nasa isip ko ang puweding gawin sa Aivy, naiyon.

    Tila ako'y lunod na lunod na maging ang kakadating lang na presensiyani Atticus ay himdi ko napansin.

    “I am intrigued by what you where thinking right now,” biglang saad nito na pumukaw sa malalim na pag iisp ko.

    Tumingin ako dito. “You look like someone who are ready to go in a war.” napakurap kurap ako.

    ”Ah, hehe. Hindi naman,” sinabayan ko pa iyon ng pekeng tawa, peru inirapan lang ako nito at inayos ang bag sa kaniyang upuan.

    Napanguso ako. ‘Rude,' bulong ko at ibinalik ang pansin sa paglilipat ng pahina sa libro habang naka tingin sa walang bulto na upuan ni Aivy.

    Ilang minuto, bago mag simula ang klase dumating itong nakayuko, at ni hindi makatingin sa gawi namin.

    Mahina kong sinara ang libro na kanina ko pa inilipat-lipat ang pahina, at mahina at dahan-dahang  napabuntong hininga.

    Kahit pa ng may isang laruan ang maingay na tumunog.

     Napangiti ako at nag taas ng isang kilay ng malakas na nag sipag tawanan ang mga kaklase namin na nasa silid.

    At dahil nasa unahan ko lang sila Pilar at Zach, nakikita ko kung paano sila humalakhak. Nag takip pa ng bibig si Pilar ng mapatingin si Aivy dito.

    Wala naman akong emosyong ipinakita bagkus ay tinaasan ko lang ng isang kilay si Aivy ng ako naman ang tignan nito.

    Umirap siya sa akin peru hindi ko iyon pinansin, 'Ano ka ngayon?' bulong ko sa sarili at mula sa gilid ng aking mga mata nakita ko kung paanong ngumiti si Atticus na nilingon ako.

    Tila iyon ang nahing hudyat ko para sumaya, at na isiping tama lang ang ginawa ko.

    “If this what they call revenge, then your good at it.  Not hitting her physically but you infamed her.” mahinang saad nito.

    Ngumisi ako. “Gusto ko lang kasing malaman niya na mahirap akong banggain, dahil gaganti at gaganti ako.” saad ko at lumingon sa kaniya.