Sen Varsın Diye

5 - Gizli Yaralar...

Güven, sabahın erken saatlerinde ofisinde oturmuş, Neslihan ile yaşadığı son konuşmayı düşünüyordu. Neslihan'ın acı dolu sözleri hala kulaklarında yankılanıyordu. Onu kaybetmenin ağırlığı altında ezilmiş, pişmanlıklarının gölgesinde kalmıştı.

Ofisindeki masasında, yıllar önce Neslihan'a yazdığı ama asla gönderemediği mektupları karıştırdı. Her biri, içinde bir pişmanlık ve özlem barındıran bu mektuplar, Güven'in içsel mücadelesinin birer kanıtıydı. Neslihan'a olan sevgisi, her satırda hissediliyordu....
............

Sevgilim

Bu mektubu sana yazmak benim için çok zor. Yıllardır içimde sakladığım, söyleyemediğim onca şey var ki, nereden başlayacağımı bilemiyorum. Belki de bu mektubu asla okuyamayacaksın, ama yazmak... hissettiklerimi ifade etmemin tek yolu gibi geliyor....
Senin için en iyisini yapmaya çalışırken, hayatımın en büyük hatasını yaptım. Seni terk ettim, ama aklım ve kalbim hep sende kaldı.

Her gün pişmanlıkla uyandım, her gece sensizliğin acısıyla uyudum. Seni sevmenin ne demek olduğunu, seni kaybettiğimde anladım. Seninle geçirdiğim o kısa ama değerli anlar, hayatımın en güzel hatıraları olarak kaldı. Gözlerinin derinliğinde kaybolduğum, gülüşünün beni dünyadaki tüm dertlerden uzaklaştırdığı anları unutamıyorum.

Bu mektubu yazarken bile gözlerim doluyor. Sana olan sevgim, yıllar geçse de hiç azalmadı. Sadece senden uzak kalmam gerektiği için değil, seni koruyamamaktan korktuğum için seni terk ettim. Ama şimdi anlıyorum ki, seni terk etmekle seni korumak arasında büyük bir fark varmış....
Sana acı çektirdiğim için, seni yalnız bıraktığım için, senden özür dilemek istiyorum. Ama biliyorum ki, özür dilemek yeterli değil. Keşke zamanla geri dönebilsem ve her şeyi düzeltebilsem. Keşke sana, seni ne kadar çok sevdiğimi gösterebilseydim. Ama yapabileceğim tek şey, sana olan sevgimi ve pişmanlığımı bu satırlara dökmek.

Neslihan, eğer bir gün bu mektubu okursan, bilmeni isterim ki, seni hep sevdim ve sevmeye devam edeceğim. Sen benim için her zaman özel ve değerlisin. Umarım bir gün beni affedebilir ve birlikte kaybettiğimiz zamanı telafi edebiliriz...

Seni çok seviyorum Neslihan

Güven
.................

Neslihan

Neslihan, öğrencilerle dolu sınıfta durdu. Dersin ortasında, bir öğrenci elini kaldırdı ve Neslihan'a bakarak sordu

X: Hocam sizce aşk nasıl bir duygu?

Neslihan, bir an durakladı. Bu soru, son zamanlarda sıkça düşündüğü bir konuydu. Derin bir nefes aldı ve gülümsedi.

Neslihan: Aşk... Aşk karmaşık bir duygu. Bazen en büyük mutluluğu, bazen de en derin acıyı yaşatabilir. Aşk, iki kişinin birbirine duyduğu derin bağ ve bağlılıktır. Ama aynı zamanda fedakarlık, anlayış ve sabır gerektirir. Herkesin aşkı yaşama şekli farklıdır, ama özü hep aynıdır: Sevgi ve bağlılık.

Miray: Peki ya sizin en büyük aşk kim hocam?

Miray'ın beklenmedik sorusu, içindeki gizli yaralara dokunmuştu. Sınıfın meraklı gözleri onun üzerindeydi ve herkesin cevabını duymak istediği bir soru sorulmuştu.
Neslihan, bir an duraksadı. Geçmişin anıları zihninde belirdi
Gözlerini yere indirdi, ardından öğrencilerine baktı. İçten bir gülümsemeyle konuşmaya başladı.

Neslihan: En büyük aşk... Herkesin hayatında unutamadığı, kalbinde her zaman özel bir yere sahip olan biri vardır. Ama önemli olan, o aşkın size ne kattığı, sizi nasıl değiştirdiğidir. Benim en büyük aşkım, bana hem en büyük mutluluğu hem de en derin acıyı yaşattı. Ama aynı zamanda, beni ben yapan, güçlendiren, olgunlaştıran bir deneyimdi.
Benim en büyük aşkım... kalbime kazınmış oradan çıkmıyor... en büyük aşkım hep arkamdan takip eder...