မိရွှေမှ
"မောင်လေးရေ မန်နေဂျာခေါ်နေတယ်"
မင်းသက်ဆက် ပန်းချီပစ္စည်းများကိုအာရုံစိုက်နေရင်း အသံကြားတော့လှည့်ကြည့်မိလိုက်တော့ သူ့ကိုခဏကရှင်းပြပေးတဲ့အမ
"ဟုတ်ကဲ့ဗျအမ"
"လာ အမခေါ်သွားပေးမယ်"
မင်းသက်ဆက် သူ့ကိုလာခေါ်သောအမနောက်မှ လိုက်သွားတော့သည်
ရုံးခန်းထဲရောက်တော့
မန်နေဂျာအမ မမြတ်က
"မောင်လေးက အလှကုန်အတန်းမှာနေရမှာ ၊ အလှကုန်အတန်းမှာနေရမှာဆိုပြီး မလန့်သွားနဲ့နော် အမ အကုန်ရှင်းပြပေးမယ်"
မင်းသက်ဆက်က အလှကုန်အတန်းမှာနေမယ်ဆိုပြီးကြားတော့ မျက်လုံးလေးပြူးသွားကာ အနည်းငယ်လန့်တဲ့ပုံစံလေးဖြစ်သွားသည်
အဲ့တာကြောင့်လည်း သေချာရှင်းပြမယ်ဆိုပြီးပြောလိုက်ရသေးသည်
နေ့လည်ထမင်းစားချိန်၌...
အကိုတစ်ယောက် က ထမင်းစားဖို့ဆိုပြီးလာခေါ်သည်
"လာ၊ညီ"
"ဟုတ်ကဲ့ဗျ"
ထမင်းစားခန်းရောက်တော့
"ညီ့နာမည်က"
"ကျွန်တော့နာမည်က မင်းသက်ဆက်ပါဗျ"
"အကိုနာမည်က စိုင်းခမ်း ၊ အကိုခမ်းလို့ခေါ်လို့ရတယ်"
"ဟုတ် အကိုခမ်းလို့ဘဲ ခေါ်မယ်ဗျ"
ဒီလိုနဲ့ဘဲ
နှစ်ယောက်သား ထမင်းစားရင်း ရင်းရင်းနှီးနှီး ဖြစ်လာကြတော့သည်
ညနေ ငါးနာရီခွဲတော့ ပြန်ကြသူတစ်ချို့လည်းရှိကြသည်
"ညီလေးပြန်တော့မယ်ပေါ့ " ဟု စိုင်းခမ်းကလှမ်းမေးလိုက်သည်
"ဟုတ်ကဲ့အကိုခမ်း ပြန်တော့မယ်ဗျ" ဟု လက်ပြနှုတ်ဆက်ခဲ့သည်
အိမ်ပြန်ရောက်တော့
ပထမဆုံးအလုပ်စဆင်းရက်ဖြစ်သည်မို့ ခန္ဓာကိုယ်ကနူန်းချီနေပြီဖြစ်သည် ၊ ခဏနားပြီးတော့ ရေချိုးရန် ရေချိုးခန်းထဲသို့ဝင်သွားလိုက်တော့သည်
YOU ARE READING
ချစ်ခွင့် မရှိတဲ့အချစ်
Romanceမင်းသက်ဆက် အသက်လေ ဘယ်သူ့ကိုမှ မယုံရဲသလို ဘယ်သူ့ကိုမှလည်း မချစ်ရဲဘူး ရှိုင်းခေတ်မဟာ ကိုယ့်ကို နည်းနည်းလေးမှတောင် အခွင့်အရေးမပေးတော့ဘူးလား အသက်ရယ် ကိုယ်လေ ချစ်ခွင့် မရှိတဲ့ အချစ်ကိုမှ ချစ်မိနေတလား
