Hridayeş | Taekook

8

İyi okumalar..

Bakışlarımı Jimin'in baktığı tarafa çevirmemle, Taehyung'un bir kızla gerçekten konuştuğunu gördüm.Kalbimde küçük bir sızı hissettim..

Taehyung'un kız arkadaşı olmasına şaşırmıştım. Taehyung'un yakışıklıydı tabikide sevgilisi olucaktı. O kıza öyle içten gülümsüyordu ki... Belki aralarındaki ilişki gerçekten özel bir şeydir. Hayat bazen bizi en beklenmedik yerlerden yakalar, değil mi? İlişkilerdeki bu tür sürprizler insanı her zaman heyecanlandırır ve düşündürür. Kim bilir, belki de Taehyung'un kız arkadaşıyla olan ilişkisi, onun gerçek mutluluğunu bulmasına yardımcı olmuştur. İnsanların hayatlarındaki bu küçük detaylar, aslında büyük anlamlar taşıyabilir.

Bakışlarımı kıza doğru çevirdim. Güzel bir kızdı, kahverengi saçları, çift kapak gözleri, dolgun dudakları, kum saati fiziği. Güzeldi... Tam da Taehyung'a yakışacak bir tipti...

"Kız çok güzel bu arada. "

Dedi Hoseok. Bakışlarımı zorda olsa çekebilmiştim. Hala Taehyung'un kız arkadaşı olmasına inanamıyorumdum..

"Sevgililer, bence görmüyor musun, nasıl birbirlerine konuşup gülüyorlar."

"Belki değillerdir,kuzeni falandır."

Dedim, ara sıra bakışlarım oraya kayıyordu. Bana ne, be, sevgilisi varsa var, çok da umrumda. O an içimde garip bir his vardı, sanki kıskançlık mıydı, yoksa sadece merak mı? Gözlerimde bir kararsızlık, kalbimde bir çalkantı. Belki de duygularımın karmaşasıydı bu. Ama yine de, içimdeki bu hisler beni rahatsız etmeye başlamıştı.

"Yok ya, bence sevgilisi. "

Dedi jimin.

"Her neyse, bize ne canım"

Dedim. Sevgilisi varsa var, bizi ilgilendirmez zaten.Acaba ne zamandan beri sevgililer? Offf, ne düşünüyorum ben ya, bana ne be.

"Neyse Kahvelerimizi içelim"

___

Yavaş adımlarla evime doğru adımlıyordum. Bu günkü gördüklerimi haz etmememiştim. Eve gidip sabaha kadar uyumak ya da bilgisayar oyunları oynamak istiyordum. Belki bunlar beni saçma sapan düşüncelerden uzak tutardı, o da belki...

Starbucks'ta Taehyung ve sevgilisi bir süre oturduktan sonra gitmişler. Bizi fark etmemişler bile, zaten etmesin de istemiyordum. Bana sunduğu gülüşü aynısını kızada sunması biraz garip hissettirmişti. Belki bazen en içten gülüşler bile derin duyguları gizler. Hayat, gizemli bir şekilde bizi şaşırtmaya devam ederken, içimizdeki karmaşık duyguları anlamlandırmak da bizim görevimiz gibi görünüyor.

Bir anda yağmur başladı, ıslanmamak için hızla koşmaya başladım. Sokak lambalarının altında yansıyan su birikintileri, her adımda farklı renklerle dans ediyordu. Bu ani yağmur, anılarımda yeni bir sayfa açacak gibi hissettiriyordu.

Islanmamak için hızla koşarken, sokak lambalarının altında dans eden su birikintileriyle birlikte, içimde yeni bir heyecan belirmeye başladı. Belki de yağmur, hayatın bize sürekli yeni fırsatlar sunduğunu hatırlatıyordu...

Evimin kapısına geldim, cebimden anahtarı çıkarıp evi kilidini açtım. Yağmur yüzünden oldukça ıslanmıştım. Duş alsam iyi olurdu.

İçeri girip,ayakkabılarımı cıkarıp kenara bıraktım. Annemi mutfakta görmemle yanına gittim.

"Ahh tatlım, gelmişsin. Amman tanrım, ne oldu sana? Baya bir ıslanmışsın. Hemen üstümü değiştir! ."

" Yağmur yağıyordu o yüzden ıslandım. "