as you are

9

biz geldik!!😭
bol bol yorum yaparsiniz di mi
👉👈🫠

|

Ferdi, davet edildikleri mezuniyete hazırlanırken oldukça tedirgindi.

Gergince dudaklarını ısırıp duruyor, kendini kasıyordu.
Öyle ki boy aynasında kendini süzerken sanki gözleri yansımasını izlemiyormuş gibi dalıp gitmişti.

Stresliydi genç çocuk.
Dusan'la aynı ortamda geçirdiği her dakika, içinden çıkılması zor sonuçlar doğuruyor; hızlanan nabzının şakaklarına uyguladığı baskıyı arttıyordu.
Zaten yeterince belli ettiği hislerine yenik düşüp geri dönüşü olmayan yollara girmekten korkuyordu.

Her hareketine ayrı tav olduğu adamla tüm geceyi birlikte geçireceği gerçeği, içinde büyüyen heyecanı katlıyordu.

Giydiği beyaz gömleği düzeltti.
Ne kadar heyecanlı olsa da beğeniyle süzdü kendini bir kez daha.
Paspal, özensiz gözükmek istemiyordu.
Kıvırcık saçlarını saç köpüğü kullanarak şekillendirdikten sonra tutamların ensesine dağılmasına izin verdi.
Koluna taktığı saati, bileklikleri son kez kontrol ettikten sonra derin bir nefes verdi.

Çekinmemesi gerekiyordu.

Arabasına binip mezuniyetin olduğu yere doğru sürerken kendi kendine ortada bir şey olmadığını, rahat olması gerektiğini hatırlatıp durmuştu.
Fakat bu boşuna çabası sadece yarım saatlik yolculuğunda trafikteki gürültüden dikkatini çekmesini sağlamıştı.

Otoparkta kendine ayrılan yere arabasını park ettikten sonra telefonunu çıkartıp birkaç saniye öylece durdu.
Aklında büyüğünü arayıp nerede olduğunu sormak vardı fakat cesaret edemiyordu.
Ön koltukta oturup içi içini yerken geçen iki dakikada hiçbir şey yapamamış, kilidini bile açmadığı telefonunu küfür ederek ceketinin cebine koymuştu.

"Ne oluyor bana?" diye mırıldandı.
"Kendime gelmem gerek."
Utanıyordu.

Dusan'ın hislerini fark ettiğini tahmin ediyordu, en azından son zamanlarda esmer adamın değişen hareketlerinden bunu çıkarmıştı.
Yok olup gitmek, içindeki yangınların sebebi olan takım arkadaşının onu göremeyeceği bir yere ışınlanmak istiyordu.

Fakat şans her zamanki gibi onunla değildi.

Sağ taraftan kendine doğru ilerleyen tanıdık bir yüzün silueti zaten zor zapt ettiği kalbini hızlandırmıştı.
Arabasında geçen dakikalar boyunca aramaya cesaret edemediği fakat sesini duymaya can attığı Dusan Tadic, genç oğlana doğru yaklaşıyordu.

Esmerin iri, biçimli bedeninin her yerde kendini belli eden karakteristik yürüyüşüyle yanına geldiğini fark eden Ferdi, yutkunmadan edememişti.
Eli kolu bağlanmış gibi öylece bekliyor, oldukça şık görünen esmeri ön camdan izliyordu.

Dusan arabasının yanına geldiğinde genç oğlan artık aşağı inmesi gerektiğini idrak ederek kapısını açtı.

"Ferdi, yeni mi geldin?" diye sordu Dusan ona.
Kıvırcık saçlı genç, vereceği cevap ağzına tıkılmış gibi hissediyordu.
Sadece esmere bakıp koca bir siktir çekmek istiyordu.

Dusan Tadic'in karizmatik görüntüsü karşısında yapılabilecek tek şey buydu çünkü.

Beyaz gömleği, esmer tenine öyle bir uyum sağlamıştı ki nefis görünüyordu.
Saçlarını geriye doğru taramış, çekici yüz hatlarını iyice görünür kılmıştı.
Gözünün yanındaki ben loş ışıkta ayrı güzel görünüyordu.
Ferdi çekemediği bakışlarını uzaklaştırmak adına gözlerini bir saniyeden kısa sürecek kadar yumup geri açtı.